Opinia na temat książki Córka dziekana

Ivory nie ma łatwego życia. Mieszka z apodyktycznym ojcem, dla którego jest tylko balastem. Pomimo to stara się spełniać jego oczekiwania.

“" Mój ojciec był jak męska wersja królowej lodu”

Niestety nadszedł czas, że dziewczyna miała już wszystkiego dość.
I wtedy na jej drodze pojawia się Marcus Sordon. Dziewczyna przez pół roku nie może zapomnieć o nieznajomym mężczyźnie, którego spotkała.
Gdy ich drogi ponownie się krzyżują. Chemia między nimi wzrasta, choć oboje wiedzą, że to uczucie jest zakazane. Jednak im bardziej starają się z nim walczyć tym bardziej ich do siebie ciągnie.

Czy nauczyciel chemii i jego studentka zaznają szczęścia?
Czy warto ryzykować, gdy na szali stoją kariera Marcusa i przyszłość Ivory?

Powiem Wam, że tu autorka mnie zaskoczyła. Pierwszy raz odkąd czytam jej książki nie mam ochoty jej udusić😱.
Ta historia to taki powiew świeżości, dawno nie czytałam tak lekkiego, pikantnego, pełnego humoru i zaskakującego romansu.
Przepychanki między tą dwójką wywoływały uśmiech na mojej twarzy przez prawie całą książkę. Nie zabrakło również scen, w których się wzruszyłam oraz tych, w których miałam ochotę przetrzepać bohaterom skórę za ich dziecinne zachowanie.
Oczywiście nie zabrakło też przekleństw z mojej strony na rzeczy, które robili poboczni bohaterowie.

Podsumowując.

“Córka dziekana” to historia, która pokazuje, że miłość przychodzi znienacka i nic nie stanie jej na przeszkodzie, czy to duża różnica wieku, czy kłody rzucane pod nogi przez innych. Prawdziwa miłość zawsze znajdzie sposób, aby połączyć dwoje ludzi.