Opinia na temat książki Na psa urok, ości śledzia

Teściowa...Tekla za swoją nie przepada, zresztą z wzajemnością. Michał to dobry chłopak i w sumie przyszły mąż, ale czy da radę mieć u boku taką mamusie?
Wszystko się zmienia, kiedy owa teściowa zostaje wdową i wydaje jej się, że to zasługa Tekli, a raczej mocy świec i sabatu, bo przecież w kobietach siła.
Tak bardzo zaczyna w to wierzyć, że gdy razem wyjeżdżają do rodzinnej miejscowości Tekli, pani mamusia Izabela urządza spotkanie w bibliotece.
Tekla okrzyknięta kiedyś przeklętą teraz jest jedyną nadzieją dla zmęczonych żon i matek nieudaczników.
Wszystko szło by dobrze, gdyby nie podejrzane zgony. Dziewczyna uważa, że to nie magiczna siła świec, ale ktoś truje mężczyzn.

Ta książka to trzecia część przygód Tekli. Ja zaczęłam od tej, ale nie przeszkadzało mi to w odbiorze.
Trzeba przyznać, że autorka miała dobry pomysł na fabułę. Jest wręcz idealna na rozluźnienie i poprawę humoru. Pierwszą połowę pochłonęłam bez odrywania się od książki. Przy drugiej troszkę opuścił mnie entuzjazm, ponieważ jak dla mnie niektóre wątki były zbyt mocno rozbudowane, a nijak miały się do ogólnego odbioru.
Trzeba mimo to przyznać, że uśmiech do samego końca nie schodził mi z twarzy, a pomysły kobiet wprawiały w niemały śmiech.
Jeśli szukacie czegoś co przeczytacie w jeden wieczór i co sprawi, że nie będziecie musieli wysilać się w trakcie czytania to polecam przygody Tekli. Z całą pewnością nie będziecie się nudzić, tylko żeby nie przyszło Wam do głowy odpalanie świec, bo można się mocno zdziwić 🤣