Opinia na temat książki Ostatni dzwonek

° Eksperymentalne czytanie popularnych romansów odsłona druga #2024 °

Beth O'Leary w swojej półce gatunkowej jest rewelacyjna! Całkowicie mnie angażuje w wykreowane przez siebie relacje. Pamiętam, ile emocji dali mi „Współlokatorzy“, ale „Ostatni dzwonek“ w niczym tamtej powieści nie ustępuje. Autorka lubi bawić się problemami finansowymi, lubi ukazywac ludzi ambitnych, choć pogubionych i nie robi tego w sposób wtórny, choć pojawiają się kalki (jak wszędzie). Czytelnik mniej więcej od początku wie, dokąd całość zmierza, to proste historie, ale nie udają, że są czymś więcej. Gdyby literatura romantyczna zawsze tak wyglądała, to sięgałabym po nią ciągle i ciągle, by odstresować się po pracy.

Dzisiaj wydaje mi się, że dla „Współlokatorów“ w ocenie gwiazdkowej byłam zbyt surowa. „Ostatni dzwonek“ w swoim gatunku jak dla mnie jest super, więc tym razem z dumą daję więcej. I okej, to prosta historia, zbudowana z dwóch wątków, no ale. Czy ktoś oczekiwał więcej?

Ostatnio pochłonęłam tyle złych książek z wątkiem romantycznym (próbuje nadrobić, co zalega mi na półkach), że „Ostatni dzwonek“ jawi mi się jako objawienie.

CO ISTOTNE. AKCJA DZIEJE SIĘ W GRUDNIU, WIĘC WARTO CZYTAĆ W OKOLICACH ŚWIĄT.

(Poza tym wszystkie jej powieści od Albatrosa są też w wersji audio, co dla mnie jest podwójnym plusem, gdy chodzi o odstresowanie po pracy.)