Więźniarka

Czasami trafiamy na takie książki, które początkowo wydają się mało intrygujące i takie jakieś nijakie, wtedy pojawia się ta jedna (lub więcej) spektakularna postać, a nasz osąd ulega całkowitej zmianie i dajemy się porwać w zaskakujący wir wydarzeń, który z każdą przewróconą stroną nabiera rozmachu i pochłania wszystko, co znajdzie się na jego drodze, pokazując i udowadniając, jak łatwo można zatracić w sobie godność i człowieczeństwo. W tym miejscu pójdę pod prąd i wywołam niemałe zaskoczenie, ale dla mnie taką postacią stał się Lotar Krause, dla mnie to on stworzył i pociągnął tę historię do końca oraz sprawił, że z każdej kolejnej strony wypełzał coraz większy mrok i drażniący wszystkie zmysły niepokój, a obserwowanie jego upadku wywoływało mnóstwo emocji, zaczynając od współczucia, a kończąc niemal na obrzydzeniu. Jak dla mnie jest to najlepsza postać całej książki (choć innym też niczego nie brakowało), bez niego historia Alice byłaby taka, jaką mogłaby opowiedzieć każda dziewczyna, która opuszcza mury więzienia i stara się stanąć na nogi, przyjmując pomoc od obcych ludzi. Dla mnie to on jest głównym bohaterem. Dla mnie postać Lotara to istny majstersztyk.
Nie chcę w tym miejscu umniejszać głównej bohaterce, której historia jest równie wstrząsająca i pokazująca jak jedno wydarzenie może wpłynąć na resztę życia, niszcząc w nas beztroskę, radość i poczucie bezpieczeństwa, ale mi ciągle w niej czegoś brakowało, nie miała tego czegoś, co miał Lotar.

Nie bę...

Cała historia bardzo mi się podobała, tylko te przydługie opisy nieco spowalniały akcję książki. Niby nie powinnam się im dziwić, gdyż czytałam o kobiecie, która wyszła z więzienia, więc bardzo dużo myśli na ten temat. Chodzi niczym wystraszone zwierzę, gdyż wie, że jest oceniana. Pozbawiona kontaktu z ludźmi nie wie jak ma na nich reagować. Często bywa zamyślona, gdyż stara się dostosować do nowego życia. I tutaj autorka wstawiła osobowość pisarza, która całkowicie mnie zaskoczyła. Mało tego, zainspirowany jej historią chciałby jakoś skleić z tego nową książkę. Postanawia obrać sobie ją jako obiekt obserwacji, by jak najwięcej szczegółów móc zamieścić w książce. Ja nie widziałam w tym zachowaniu wiele normalności, jednak mając na uwadze jego problem z alkoholem, w jego głowie mogło wykiełkować naprawdę wszystko. Czy jesteście ciekawi, czy ta książka powstała?
Naprawdę wielkim plusem tej opowieści jest to, że jej początek jest również jakby jej końcem. Dodatkowo bardzo dużo stron jest poświęconych na wspomnienia i to w smutnej wersji. Cierpienie przewija się tu bardzo często. Czasami wystarczy wypowiedzenie jednego słowa i już zauważamy jak wraz z nim snuje się opowieść, która tłumaczy, dlaczego jego zwyczajność jest dla niej tak niezwyczajna. Ogólnie psychika kobiety jest mocno nadszarpnięta. To przez co przeszła potrafi wzbudzić nawet w nas ogromne współczucie. Będąc zgwałconą z nakładką więźniarki ciężko jest rozpocząć nowe życie, gdyż wszystko przypomina jej prze...

🔥 RECENZJA 🔥

Tytuł: "Więźniarka"
Autor: Aneta Maśluk
Wydawnictwo: Magia Słów
#współpracareklamowa

Alice Hackman zostaje zgwałcona. Jej oprawca w wyniku nieszczęśliwego splotu wydarzeń umiera. Kobieta za nieumyślne spowodowanie śmierci zostaje skazana na sześć lat pozbawienia wolności. Po wyjściu na wolność postanawia uciec jak najdalej od Chemnitz, gdzie doświadczyła wiele złego.
Przypadkiem poznaje tajemniczego taksówkarza Mirona Franko. Dzięki jego pomocy wsiada do pociągu i jedzie na północ Niemiec do Meersburga.
Tym samym pociągiem jedzie znany pisarz Lotar Krauze. To nałogowy alkoholik, który szuka natchnienia do napisania kolejnej książki. Postać Alice zaintrygowała go na tyle,że postanawia ją śledzić. Zaczyna węszyć i chce dowiedzieć się jak najwięcej o przeszłości Alice. Ma na jej punkcie coraz większą obsesję.

"Więźniarka" to rewelacyjna pełna zwrotów akcji historia. Autorka potrafi zaintrygować,porwać czytelnika, podsycić w nim ciekawość do tego stopnia że odłożenie książki zdaje się niemożliwe do wykonania. Porusza w swojej książce bardzo ważne tematy: alkoholizm, traumę, żałobę po śmierci najbliższych. Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, które uważam za bardzo udane. Ta historia pokazuje że na wiele sytuacji w naszym życiu nie mamy wpływu. Niekiedy to splot różnych wydarzeń wydarzeń, zarówno dobrych,jak i złych. I to my decydujemy co zrobić dalej.
Jestem pod wielkim wrażeniem tej historii. ...