Kot w Tokio recenzja

Mówi się, że psy mają właścicieli, koty zaś poddanych. Ja w tym poddaństwie tkwię już długie lata, oddając posługi puszystej kotce tricolor (już trzeciej z kolei), która wybrała mnie i mój dom na swoje miejsce do życia.
Te stworzenia mają w sobie magię, tajemnice a ich indywidualizm sprawia, że nigdy nie wiesz czy trafi pod twój dach uroczy mruczek czy koci introwertyk.
Nie wyobrażam sobie domu bez mruczącego czworonoga, bo to lekarstwo na wszelkie smutki i złe humoru, którego nie można przedawkować.

Koci bohaterowie są obecni również na kartach książek. Pewnie każdemu od razu przychodzi na myśl demoniczny kot Behemot z powieści "Mistrz i Małgorzata" Bułchakowa. Ja zaś miałam ostatnio okazję spędzić kilka wieczorów z tajemniczym kotem, a właściwie kotami z Tokio podczas lektury książki Nicka Bradley'a.

Oryginalna koncepcja tej opowieści, choć w literaturze już wcześniej praktykowana, intryguje i zadziwia, a każdy przeczytany rozdział daje czytelnikowi nadzieję iż uda mu się rozplątać skomplikowaną sieć powiązań między bohaterami i wyprostować ich losy. "Kot w Tokio" to bowiem zbiór opowiadań, w których przeplatają się historie osób których łączą wzajemne relacje czy wspólne doświadczenia.
Żyjąc obok siebie kroczą ścieżkami, które meandrują, przecinają się lub biegną obok siebie. Z fascynacjązanurzyłam się historie bohaterów, których sportretował Nick Bradley: ludzi samotnych, poturbowanych przez życie, nie tracących jednak cały czas nadziei na lepsze jutro i odmianę swojego losu.
Zachwyca mnie wrażliwość autora na losy ludzi często wyrzuconych na margines życia: mierzących się z trudnościami, pogrążonych w rozpaczy, pogubionych i samotnych. Jego bohaterowie jednak walczą, najczęściej w ciszy, aby godnie żyć: na swoich zasadach i w zgodzie z własnym sumieniem.
Kunszt pisarza jest także widoczny w kompozycji tej powieści, która przypomina kolorowy kilim, gdzie przypadkowe nitki tworzą oszałamiającą całość. To swoisty spacer po mieście, w którym żyje blisko 14 milionów ludzi. Dla czytelnika to możliwość poznania kultury i obyczajów Japończyków, tak odmiennych od tych, które znamy.
Koty, które są naszymi przewodnikami w tej książce z gracją oprowadzają nas po zaułkach Tokio a ich cicha obecność dodaje bohaterom siły do walki z przeciwnościami. Polecam!