Lukrecja recenzja

Dwunastoletnia Lukrecja to dziewczynka (a raczej nas-to-lat-ka), która jest niezłą obserwatorką życia. Mieszka w zwyczajnym domu razem z mamą, bratem i ojczymem, chodzi do zwyczajnej szkoły i ma zwyczajne przyjaciółki, a jednak w jej zwyczajny świat można się niesamowicie i (nie)zwyczajnie  wkręcić! 
Lukrecja jest idealną narratorką i w przezabawny sposób opisuje typowe dla nastolatki problemy i przemyślenia. Jej sposób odbierania rzeczywistości jest uroczy, a opisy zdarzeń mogą wywoływać niekontrolowane wybuchy śmiechu. 

Czy Lulu dostała wymarzone zwierzątko? Kto wygrał klasowe wybory?  Kim jest Madonna? Czym zajmuje się ojciec Lukrecji i czy faktycznie ma mentalność piętnastolatka? Czy eksperyment z fasolą można zaliczyć do udanych?  Kto jest najlepszy z matematyki? Co na urodzinach robiła babcia, oraz o czym Lukrecja pisze w swoim pamiętniku? Na te, i inne pytania znajdziecie odpowiedź w tej krótkiej, zabawnej książeczce, dopełnionej prześlicznymi, minimalistycznymi ilustracjami. 

Myślę, że książka szczególnie spodoba się dziewczynkom w wieku podobnym do wieku głównej bohaterki, i choć ja mam ponad  30 lat, to perypetie Lukrecji przeczytałam jednym tchem i do tego z szerokim uśmiechem na twarzy.
 
Lukrecja już od samego początku sprawia wrażenie rezolutnej i pewnej siebie nastolatki, a sposób, w jaki o sobie pisze w szkolnym wypracowaniu sprawia, że trzeba ją pokochać!
Książka przezabawna, niesamowicie wciągająca, prawdziwa, nieprzerysowana- polecam i z niecierpliwością czekam na więcej!