Mgły przeszłości recenzja

Powieść Cezarego Czyżewskiego jest kontynuacją książki pt. „Alazza” i od tego należałoby zacząć. Główni bohaterowie, Tadeusz Siekierski, fizyk, wykładowca na bydgoskim uniwersytecie oraz Piotr Kownacki, policjant w wydziale dochodzeniowym Komendy Wojewódzkiej, wspólnie przeżyli niecodzienne zdarzenia związane z morderstwem na jednym z bydgoskich osiedli. Zetknęli się ze światem nadprzyrodzonym, w którym spotkali demonicę Alazzę. Z jednej strony bardzo groźną z innej trzymającą się pewnych zasad. Dowiadujemy się również, że w CBŚ istnieje Wydział Dziesiąty zajmujący się zjawiskami niewytłumaczalnymi w racjonalny sposób.

W tej powieści akcja zaczyna się w Warszawie, ale ostatecznie trafia do Bydgoszczy. Tutaj, z Muzeum Wojsk Lądowych i mieszkania prezesa Towarzystwa Miłośników Miasta Bydgoszczy, giną w dziwny sposób dokumenty, z pozoru nic nieznaczące, ale sposób ich zniknięcia jest niepokojący. Wydział Dziesiąty na czele z Mariuszem Roszczakiem
oraz policjantem Piotrem Kownackim bierze pod lupę tę sprawę i natrafia na historyczny wątek związany z Himmlerem, nazistami i czarną magią.
W tym czasie znika Alazza, która dosyć dobrze radziła sobie w świecie ludzi. Kiedy policja śledzi tajemniczego Niemca, Tadeusz Siekierski szuka demonicy, stosując nietypowe metody.

Powieść „Mgły przeszłości” przypomina klimaty książek Andrzeja Pilipiuka , które swego czasu mnie urzekły. Nie jestem szczególnym wielbicielem fantastyki, ale mamy tutaj akcję osadzoną w we współczesnej i historycznej Bydgoszczy. Wraz z demonicą Alazzą pojawia się też historia starożytna. Poza tym w trakcie czytania czułam się jak w domu. Autor, bydgoszczanin, prowadzi czytelnika przez bydgoskie ulice, place i osiedla, nie szczędząc szczegółów i nawiązania do bydgoskich legend o diable Węgliszku, którego spotykamy w podziemiach kamienicy oraz legendy o Twardowskim, którego potomkini pomaga Tadeuszowi w poszukiwaniach Alazzy.

Wartka akcja, dziejąca się w różnych krajach, czasach, przestrzeniach i wymiarach, prowadzi nas do kresowego szeptucha, sięga historii bibliotek aleksandryjskich i egipskich piramid. Swobodny, humorystyczny język autora sprawia, że powieść czyta się szybko i przyjemnie.

Książka została otrzymana z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.