Oko słonia recenzja

Już dawno żadna książka nie wywołała we mnie tylu emocji i nie ścisnęła mi serca tak wiele razy...

Delia i Mark Owens prowadzili badania nad lwami na Pustyni Kalahari. Jednak niewygodni dla systemu, zbyt nakierowani na swe ideały, zostali wygnani z ziem, które stały się cząsteczką ich serc. Po roku bezskutecznej walki z władzami o możliwość powrotu, postanowili poszukać sobie innego miejsca do prowadzenia badań. Ich celem stał się Park Narodowy Luangwa Północna w Zambii. Jechali tam z zamiarem badania słoni oraz innych tamtejszych zwierząt. Jednak po dotarciu na miejsce zderzyli się z potworną rzeczywistością. Okazało się, że kłusownicy w potężnym stopniu przejęli tam władzę i bezkarnie masakrują zambijską populację słoni. Tysiące tych dostojnych zwierząt każdego roku traciło życie z rąk miejscowych, którzy polowali na nie dla kości słoniowej, stóp, trąb, ogonów czy mięsa. Skala tego procederu była wręcz niewyobrażalna. Możliwości zmiany zaś graniczące z zerem, ze względu na panującą powszechnie korupcję.

Owensowie postanowili poświęcić swój czas i energię, by ratować ten zagrożony wyginięciem gatunek przed ludzką chciwością, okrucieństwem, a czasem po prostu, niestety, chęcią przetrwania. Nie widząc szans na uzyskanie wsparcia od władz, postanowili drążyć u podstaw. Wyszli z inicjatywą do mieszkańców wiosek, z których wywodzili się kłusownicy, proponując im pracę i wsparcie w rozwinięciu nowego sposobu zarabiania na życie. Edukowali najmłodszych, a ze starszymi prowadzili trwające tygodniami negocjacje. Wielokrotnie ryzykując zdrowie i życie, próbowali wszelkich dostępnych sposobów, by zmienić sytuację.

Książka ta jest poruszająca historią ich walki z zatwardziałym, skorumpowanym systemem. Głęboko jednak dotyka też świata dzikiej przyrody, która to przecież jest największą miłością autorów. Obyczaje zwierząt, ich stosunek do człowieka, ich emocje, wewnętrzne relacje w rodzinach i stadach - to wszystko z całych sił chwyta za serce, otwierając oczy i uświadamiając, jak wielką plagą dla Ziemi jest człowiek. Jednocześnie to właśnie my, ludzie, możemy coś zmienić, by próbować uratować to, co jeszcze zostało.

Książka z Klubu Recenzenta serwisu Na Kanapie.