Becoming. Moja historia recenzja

Nie ukrywam tego, że od czasu do czasu sięgam po biografię. Wynika to z ciekawości bądź sympatii dla danej osoby. Swego czasu wypatrywałam życiorysu napisanego przez Baracka Obamę, ponieważ darzę go wielką sympatią i śledzę jego poczynania. Kiedy na rynku wydawniczym pojawiła się książka napisana przez jego żonę, wiedziałam, że wcześniej bądź później znajdzie ona swoje miejsce na mojej półce. 

Zanim zabrałam się do przeczytania książki zaczęłam śledzić poczynania Michelle m.in. na Instagramie i Youtubie. Dotąd wiedziałam o niej niewiele. Po uzupełnieniu swojej wiedzy muszę przyznać, że bardzo ją polubiłam. Do tej pory uważałam, że to ona ma szczęście, że spotkała na swojej drodze Baracka. Teraz wiem, że jest odwrotnie. To on ma szczęście, że los postawił ją na jego drodze. Jako para tworzą zgrany duet, który udowodnił, że można rządzić Stanami Zjednoczonymi w rozsądny sposób. 

Jeżeli chodzi o samą biografię - podobał mi się sposób w jaki została wydana. Autorka niczego nie pozostawiła przypadkowi. Podzieliła się z czytelnikami tym, czym mogła. Szanuję ją za to, że nie pokusiła się o pozyskiwanie odbiorców pisząc o skandalach, bądź tajemnicach, które niekoniecznie muszą być znane szerszej publiczności. W końcu to jej historia, a nie Białego Domu, czy jej współpracowników. Jeżeli chodzi o język - tłumaczenie było miodem na moje serce. Tutaj wielka zasługa dla tłumacza. Miałam wrażenie, że czytam historię kogoś zwykłego, normalnego - przez większość czasu nie odczuwałam, że mam do czynienia z Pierwszą Damą Stanów Zjednoczonych. Żeby nie było nieporozumień - mam na uwadze podejście do czytelnika, sposób wypowiadania swoich myśli, odczuć czy sposobu bycia, a nie jej wykształcenie. Na Śląsku powiedziano by, że Michelle to swojska babka. Obserwując jej zachowanie jestem pod wielkim wrażeniem tego jak łączy ze sobą styl, klasę i luz, nie wychodząc poza granice dobrego wychowania. U naszych pierwszych dam tego brakuje. Nie twierdzę, że trzeba od razu wziąć udział w programie Kuby Wojewódzkiego. Wystarczyłoby jedynie trochę więcej luzu. Po tylu pozytywach, nie mam innego wyjścia jak ocenić tę książkę 10/10.