Pakt recenzja

Anna Potyra, dała się poznać czytelnikom, jako mistrzyni budowania napięcia. Powoli, krok po kroku konsekwentnie prowadzi odbiorcę po ciemnych i zawiłych meandrach ludzkiej psychiki i wytrzymałości. Nitka po nitce dochodzimy do kłębka, by z wraz z komisarzem Adamem Lorentzem poznać, kto jest winnym danego morderstwa. Tym razem policjantowi przyjdzie zmierzyć się z niełatwym zadaniem. Czy będąc kompletnie sam, z dala od swoich kolegów poradzi sobie z makabryczną zagadką?

To miały być spokojne i długo wyczekiwane wakacje. Miały to słowa klucz, bo praca tak lubi Lorentza, że jeździ za nim i nie opuszcza go nawet na chwile. Spokojny urlop zmącony zostaje niebywałym odkryciem, które na zawsze zmieni spokojną okolicę. Dawne strachy i demony powrócą, a zło czaić się będzie bliżej niż się każdy spodziewał. Autorka świetnie żongluje dwoma przestrzeniami czasowymi. Z jednej strony sprawy dzieją się tu i teraz, a z drugiej zostajemy wrzuceni do przeszłości, w której to pewna dziewczyna popełnia samobójstwo. Nikt tak naprawdę nie przypuszczał, że to dopiero początek krwawej sprawy, a konsekwencje zachowań będą dawały o sobie znać jeszcze na długo przed rozwiązaniem zagadki.

Uwielbiam, kiedy autor w swojej książce umieszcza motyw tajemnicy sprzed lat. Dodaje to niesamowitej pikanterii, a także nutki fascynacji i pewnego rodzaju napięcia. W tym przypadku aspekt został świetnie wykorzystany. Bawiłam się rewelacyjnie, łącząc kolejne wątki, by na koniec zostać wprowadzoną w pole. Autorka świetnie wodzi czytelnika za nos, podsuwając mu kolejne ślepe wątki, które nijak nie przybliżają do najważniejszego tropu. Na uznanie zasługuje również wątek Ukraińców. Potyra, nie poszła na skróty, korzystając z aspektów historycznych, tylko przedstawiła motyw pracy i tęsknoty za pozostawioną za granicą rodziną.

Początkowo nie mogłam chwycić poszczególnych wątków, imiona mieszały się w jedną całość, a wątki zasklepiały się ze sobą, tworząc istną mieszankę wybuchową. I to dosłownie, bo autorka oddała w ręce czytelnika prawdziwą perełkę. Z niecierpliwością czekam na dalsze losy Adama Lorentza. Wierzę, że autorka jeszcze nie raz zaskoczy czytelnika.