Stay with Me. Zostań ze mną recenzja

"Nawet najmroczniejsze zakamarki naszych dusz mogą zdać się piękne zewnętrznemu obserwatorowi."

💔💔💔

Wywołująca wiele emocji i skłaniająca do refleksji.
Nasączona bólem i niezrozumieniem, które doprowadziły do podjęcia radykalnych kroków.
Rozrywająca serca, a jednocześnie napawająca nadzieją.

"Stay with me" Nicole Fiorina, to niezwykle emocjonalna powieść, która zakorzenia się w umyśle i zapada w pamięć. Jestem pewna, że poruszy nawet najbardziej zatwardziałe serca.

Historia Mii i Olliego nie jest usłana różami.
Wręcz przeciwnie.
Mnóstwo jest w niej cierni.
Mnóstwo wyboi.
Mnóstwo bólu i cierpienia.
Mnóstwo niezrozumienia.
A jednocześnie mnóstwo miłości.
Miłości zakazanej.
Miłości, która puka do serc w najmniej spodziewanym momencie.

Mia i Ollie poznają się na Uniwersytecie w Dolor. To miejsce dla trudnej młodzieży, a jednocześnie ich ostatnia szansa na ucieczkę przed więzieniem bądź szpitalem psychiatrycznym.
Każda z osób, które tu przebywa zmaga się z tarymatyczną przeszłością.
Mia i Ollie także.
Oboje mają za sobą trudne doświadczenia. Zmuszeni przez los do podjęcia głupich, a zarazem poważnych decyzji, trafiają do miejsca, które staje się dla nich pewnego rodzaju azylem. Tutaj mają możliwość poznania nie tylko siebie nawzajem, ale przede wszystkim spojrzeć w głąb siebie i zastanowić się nad tym, co właściwie tu robią i dlaczego tu trafili. Terapie grupowe pozwalają na dogłębną analizę życia.
Jednak Mia i Ollie najlepiej czują się w swoim towarzystwie.
Chociaż dziewczyna jest wyprana z uczuć i emocji, to obecność chłopaka budzi w niej to, co utraciła. A każda ich rozmowa, każde muśnięcie dłoni, każde przytulenie przełamuje mury, jakimi się otoczyła.
I chociaż bardzo tego nie chciała, zbliża się do chłopaka.
Oboje stają się dla siebie wzjamnym narkotykiem.
Oboje zaczynają się od siebie coraz bardziej uzależniać.
Obojga z nich czeka jednak katastrofa.

"Stay with me" to książka, która budzi wiele emocji. Dogłębnie wzrusza, a jednocześnie potrafi wywołać uśmiech. Rozgrzewa do czerwoności, a jednocześnie poraża chłodem. Niesamowicie realna. Niesamowicie piękna. Niesamowicie bolesna.
Autorka stworzyła naprawdę trudną historię dwojga ludzi. Ich odczucia i emocje są namacalne. Razem z nimi przeżywa się ich wzloty i upadki. Dopinguje się im i płacze nad ich losem, bo to że doświadczyli ogromnej krzywdy jest oczywiste, tak samo jak to, że wszyscy pozostawali głusi na ich wołanie o pomoc.
Teraz mają siebie.
A przebywając w swoim towarzystwie mogą albo siebie nawzajem ocalić, albo nawzajem siebie zniszczyć...

Dziękuję Wydawnictwu Papierowe Serca za możliwość przeczytania tej powieści.
Oczywiście z ogromną niecierpliwością czekam na kolejną część