Obudzić szczęście

Od tego zacznę, że książka jest napisana w gatunku, który nie za bardzo mnie interesuje, więc nie mogę dużo tez powiedzieć na temat Obudzić Szczęście. Moim zdaniem czasami wiało nudą, a autorka powtarzała na okrągło parę tekstów, które najwidoczniej jej się podobały (mi nie). Plusem jest dobra czcionka i to, że się ją szybko czyta, a poza tym opowiada o normalnym życiu (dawno nie czytałam takiej książki, bo pogrążyłam się w fantastyce). Ogólnie dla mnie na 4, ale jeżeli ktoś lubi książki obyczajowe to śmiało mogę ją polecić.

Rozbite małżeństwo Sarah i jej próby ułożenia sobie życia na nowo. Will i historia jego adoptowanej córki Aurory, opuszczonej przez matkę, buntującej się nastolatki rozpaczliwie próbującej odnaleźć własną tożsamość. Wątek związku dwóch kobiet. Tajemnicza historia podpaleń w tle. To wszystko przewinęło się przez tę książkę, która niezwykle mnie wciągnęła i dostarczyła wielu pozytywnych wrażeń.

Książka lekka i przyjemna w czytaniu, jednak fabułę ma oklepaną i banalną. Posiada ładny opis rodzących i umierających się uczyć, lecz nic poza tym. Po przyjeździe Sary do rodzinnego miasta poznaje się już zakończenie, a to co się dzieję w trakcie jest nic nie znaczącym szczegółem. Daje 3, bo jednak to za mało, by mnie przekonać, co do tej autorki i zadowolić książką.

Naprawdę świetna książka. Nieco przypominała mi Dotknąć prawdy, ale to chyba tylko z powodu tego, że obie zostały wydane przez to samo wydawnictwo, chodź muszę przyznać, że styl pisania autorek też jest podobny.

Ksiązka ogólnie dobra, lekko i szybko się czyta. Ma fajny klimat i jest w sam raz na wakacje, aczkolwiek ambitnej i oryginalenej fabuły radzę się nie spodziewać. Dla mnie na 4 i bez zachywtów.

Ja również jestem zachwycona ta pozycja. Czytałam już kilka wcześniejszych książek tej autorki. Jednak "Obudzić szczęście" jest lepsza od cyklu "kronik znad jeziora".

Książkę czytało mi się dosłownie jednym tchem. Jestem pod wielkim wrażeniem. Napisana lekkim , przyjemnym stylem. Mogę polecić ją każdemu.

Mile mnie zaskoczyła, polecam, więcej w recenzji:)

Z każdą nowo przeczytaną powieścią Susan Wiggs otrzymuję intrygującą i niepowtarzalną historię, która pozwala mi przenieść się w ciekawe miejsce i poznać interesujących ludzi oraz ich często zawiłe i złożone problemy. I nie obchodzi mnie, że nie jest to literatura wysokich lotów, trochę powtarzalna w swoim schemacie. Bo dzięki Pani Wiggs otrzymuję zawsze klimatyczną i ciekawą dobrą opowieść obyczajową z genialnie nakreślonymi relacjami międzyludzkimi i sporą dawką emocji.

„Obudzić szczęście” opowiada o Sarah – autorce poczytnych komiksów i jednocześnie zagubionej kobiecie, która przez ostatnich pięć lat tkwiła w pozornie szczęśliwym małżeństwie. Jej mąż Jack – mężczyzna z klasą i z pozycją zapewnia jej dobre i dostatnie życie. Sarah pozostaje bycie w jego cieniu i spełnianie oczekiwań. Dramatyczne chwile jakie przeżywał Jack walcząc z nowotworem odbijały się i wyczerpywały również Sarah, która poświęciła się całkowicie opiece i pomocy choremu. Zwycięstwo nad chorobą było wspaniałą nagrodą i rozbudziło marzenia bohaterów o posiadaniu potomka. Sarah konsekwentnie korzystała z pomocy kliniki leczenia niepłodności, aby wkrótce oboje mogli cieszyć się dzieckiem. Uhonorowaniem jej starań okazała się zdrada Jacka, który winą za całą sytuację obarczył swoją żonę. Wydarzenie to skłoniło Sarah do przemyśleń i podjęcia radykalnych rozwiązań. Powrót do rodzinnej Kalifornii do niewielkiego Glenmuir i rozpoczęcie życia na własny rachunek okazało się wcale nie takie trudne do reali...