Pamiętnik narkomanki recenzja

"Na razie od czasu do czasu podróżuję w snach. Ładnie to się nazywa. Podróż w nieznane."

Autor: @Created_Eternity ·4 minuty
2013-04-01
Skomentuj
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!
Jak często słyszy się o nielegalnych sprzedażach narkotyków? Ile razy słyszeliśmy o różnorakich kradzieżach czy morderstwach, w czasie gdy ich sprawca był pod wpływem narkotyków bądź alkoholu? Ale czy kiedykolwiek zastanawialiśmy się, co może czuć taki narkoman? Teraz Ty zadaj sobie pytanie, czy kiedykolwiek myślałaś/eś dlaczego taki człowiek sięgnął po narkotyki, albo co przeżywa w czasie gdy ćpa, i kiedy tego nie robi? Zgaduję, że nie. Aczkolwiek mogę się mylić. Osobiście nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Wiele razy w wiadomościach, gazetach bądź nawet w centrum słyszałam o narkomanach. Ale nigdy nie zastanawiało mnie to, dlaczego oni to robią. Co mogą czuć.

To co w tej chwili piszę, nie jest recenzją. "Pamiętnik narkomanki" nie jest światem wykreowanym przez autora, oraz stworzonymi barwnymi postaciami. Nie mogę oceniać bohaterów czy wydarzeniach w tejże książce. Gdyż to nie są bohaterzy, ani jakieś tam wydarzenia. To są ludzie i prawdziwe życie. Jak zauważyliście nagłówek w tym poście głosi "Moje odczucia", ponieważ właśnie tak powinno się pisać o tej książce. O swych własnych odczuciach.

"Zaczęłam się bać. Nie wiem czego. I to właśnie jeszcze bardziej mnie przeraża.
Ale nie potrafię się zatrzymać.
Czuję, że to jakaś nie znana dla mnie siła pcha mnie tam. TAM."

Czytając o przeżyciach Barbary Rosiek, o jej bardzo osobistych przemyśleniach, czułam się, jakbym ukradła komuś pamiętnik i czytała jego zawartość w kącie w tajemnicy przed innymi. Basia miała czternaście lat, gdy sięgnęła po narkotyki. Dlaczego sięgnęła? Sama tego nie wie. Była wzorową uczennicą i cudowną córką. A mimo to, czegoś jej brakowało. Gdy Filip po raz pierwszy wstrzyknął jej morfinę, Basia czuła się niesamowicie. Wtedy myślała, że chłopak daje jej chwilę szczęścia. Nie miała pojęcia, że on ją zabija...

Z każdym kolejnym dniem Basia się uzależniała. Wiedziała, do czego prowadzą narkotyki, ale sądziła, że może z tym zerwać w każdej chwili. Jej myśli były tak prawdziwe, ludzkie i dogłębne, że czułam to samo małe szczęście, podczas gdy nastolatka ćpała, oraz niepewność, gdy zwiększała swe dawki. I sama zastanawiałam się nad pytaniami, które ją nurtowały. Próbowałam w jakiś sposób odnaleźć na nie odpowiedzi. Nie dało się. Pierwszy okres czasu ćpania, był dla Barbary niesamowity. Wszyscy się zawaliło, gdy zrozumiała, że się uzależniła. Wtedy podobnie jak ją, zabolało i mnie.

"Niekiedy mam wrażenie, że przegrałam swoją walkę o życie, chociaż żyję."

Było mi smutno za każdym razem, gdy Basia wbrew swoim postanowieniom, sięgała po narkotyki. Współczucie brało górę, gdy czytałam o tym, jak młoda ćpunka się nienawidzi, gdy myślała o samobójstwie oraz o tym, że umarła za życia. Było mi jej szczerze żal. Nie byłam w stanie wyobrazić sobie, co ona czuje. To musiało być istne piekło dla tak młodej dziewczyny. Robiło wszystko po cichu. Nikt nie miał pojęcia, że ona ćpa. Okłamywała osoby, które były dla niej najbliższe, których kochała najbardziej - rodziców. Jak wielkie brzemię nosiła w sobie ta młoda osóbka? Mimo, iż dziewczyna wiedziała, że to, co robi ją zabija, nie umiała się powstrzymać. Nałóg przejął nad nią kontrolę. To on kierował jej ciałem i przesłaniał logiczne myślenie.

Wokół Basi, narkomanki, była sama śmierć. Ludzie, z którymi ćpała umierali. Po kolei. Albo z przedawkowania, albo po 'złotym strzale' - samobójstwie. Ta chwila, po zażyciu narkotyków, to właśnie dla tego momentu pełnego nieświadomości i słodkiej błogości, ludzie umierali. To przez chwilkę szczęścia, wszyscy prędzej czy później, płacili życiem. Basia to wiedziała, ale mimo tej wiedzy, nie umiała się powstrzymać. Wtedy zdała sobie sprawę, że jest ćpunką. To wszystko ciągnęło się przez wiele lat, a ona wiedziała, że umiera. Powoli, boleśnie. Jej ciało i dusza umierały. Jej psychika również. Ale dopiero, gdy jej najlepsza przyjaciółka przedawkowała, Basia poszła na 'złoty strzał'...

"Wszyscy 'silni' bardzo szybko upadają, kiedy życie da im kopa."

Odratowali ją. I wtedy zaczęła się niesamowicie trudna walka. Walka o życie. Basia wiedziała, że musi wyjść z tego nałogu. Ale każdy następny dzień był ogromną trudnością. Każdej nocy miała halucynacje, ale nie wierzyła, że jest chora psychicznie, mimo iż wszyscy jej to wmawiali. Każdego wieczora miała przed oczami strzykawkę pełną płynu, który ją zabijał. Każdej nocy śniła, że zażywa narkotyki. Mimo to Basia doskonale wiedziała, że nie może tego uczynić. Ze wszystkich sił walczyła o swoje życie. Mimo iż ta walka ją wykańczała.

Narkotyki zostawiły po sobie ślad. W postaci chorego serca, i nieciekawej psychiki. Rosiek dawała z siebie wszystko na uczelni. Chciała być kimś. Mimo że przez kilka lat młoda studentka nie brała narkotyków, wciąż nie była pewna swej osoby, swoich wyborów. Wiele razy myślała o śmierci. Pragnienie, te niemiłosierne łaknienie narkotyku ją zabijało. Jednak Basia starała się być silną. Skończyła studia, dostała pracę i postanowiła wydać "Pamiętnik narkomanki", zapisując w nim swoje prawdziwe życie. Basia już nigdy nie mogła być sobą sprzed popadnięcia w narkomanie, i już nigdy nie zamierzała się stać tą ćpunką, która marzyła tylko i wyłącznie o pełnej strzykawce. Stała się prawdziwą Barbarą. Basią, którą miała się stać.

Książka naprawdę mną wstrząsnęła, przeżywałam wszystko to, co Baśka. Byłam pod niesamowitym wrażeniem, że po tym, co Rosiek przeszła, dała radę. Wyszła z nałogu, wyszła z piekła.
Tej książki się nie poleca, ją się czyta, bo ona jest. Jest prawdziwa.

"Powinnaś wiedzieć, że obsesja śmierci jest lękiem przed nią.
To wielkie pragnienie życia."
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Pamiętnik narkomanki
8 wydań
Pamiętnik narkomanki
Barbara Rosiek
7.2/10

Pamiętnik narkomanki to zapis autentycznych przeżyć dziewczyny, dziś już kobiety, która przeszła przez piekło uzależnienia i której - jako jednej z nielicznych - udało się zwyciężyć nałóg. Niech książ...

Komentarze
Pamiętnik narkomanki
8 wydań
Pamiętnik narkomanki
Barbara Rosiek
7.2/10
Pamiętnik narkomanki to zapis autentycznych przeżyć dziewczyny, dziś już kobiety, która przeszła przez piekło uzależnienia i której - jako jednej z nielicznych - udało się zwyciężyć nałóg. Niech książ...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

DNF - did not finish, nie byłam w stanie jej skończyć zmagałam się z tą książką od listopada (skończona w styczniu), ale wynudziła mnie przeogromnie. myślałam, że spróbuje ją dokończyć; od samego po...

@lemnisace @lemnisace

Książka pokazująca, zaczynające się doznania 14-letniej Basi, która decyduje się po raz pierwszy porzucić szkołę i idzie do pobliskiej kawiarenki na wagary gdzie spotyka chłopaka, od którego wszystko...

Pozostałe recenzje @Created_Eternity

Kaznodzieja
"[...] ale strach nie rządzi się logiką."

Wiara w Boga powinna być w każdej osobie. Wielu ludzi wierzy w miłosierdzie Boga, są przekonani, że to On jest odpowiedzią na wszystkie pytania. Pokładają wielkie nadziej...

Recenzja książki Kaznodzieja
Sztuka uprawiania róż z kolcami
"Dobrzy ludzie umierają, a okrutni wiodą beztroskie życie."

Czym jest choroba? Bólem, problemem, walką, niepewnością. Przez chorobę człowiek się zmienia. Zaczyna inaczej patrzeć na świat, inaczej odbierać różne bodźce. Poglądy oso...

Recenzja książki Sztuka uprawiania róż z kolcami

Nowe recenzje

Największy skarb
Podmuch afrykańskiego powietrza
@sweet_emily...:

Czuję na skórze podmuch ciepłego, afrykańskiego powietrza! I jest to uczucie niezwykle przyjemne. -*-*-*-*-*-* Joy Mak...

Recenzja książki Największy skarb
Między nami jest Śmierć
Między nami jest śmierć
@read.my.heart:

💙 Q: Jak duże znaczenie ma dla Was szata graficzna książki, którą czytacie? 💙 Możecie się teraz oburzyć i powiedzieć m...

Recenzja książki Między nami jest Śmierć
Jeleni sztylet
DEBIUT PACHNĄCY ŚWIEŻOŚCIĄ I SŁOWIAŃSKIM PODPŁO...
@mrocznestrony:

Moi Drodzy, poznajcie Awandię - fikcyjne królestwo nad Morzem Wschodnim, które swe bogactwo zawdzięcza kopalniom rud że...

Recenzja książki Jeleni sztylet
© 2007 - 2024 nakanapie.pl