Jak zostać księżną

Główny zarzut względem książki Shany Galen to brak klimatu epoki. Brakuje charakterystycznej maniery prowadzenia gry między bohaterami i sposobu wysławiania się na miarę przedstawionego okresu. A tak kusząco została zarysowana fabuła, że liczyłam na prawdziwą opowieść ze smaczkiem. Duże rozczarowanie.
Sam romans zaprezentował się nużąco, a przygody w treści tyle o ile. Nawet to, co udaje się niektórym zaprezentować z wdziękiem w tego typu literaturze, w przypadku "Jak zostać księżną" jest sztuczne. Romans historyczny bazuje na ogranych schematach, więc w przypadku tego typu książek trzeba prawdziwych umiejętności pisarskich oraz wiedzy na temat okresu, w którym chce się umieścić akcję. Oprócz rysu historycznego danego prezentowanego kraju, niezwykle istotna jest znajomość, jak wyglądało wtedy życie warstw społecznych. Chłopi brykali z dziewkami, ale na salonach najskuteczniejszy był gest, który wystarczył za wiele słów. Są takie momenty, kiedy ona czegoś nie chce, wzbrania się, w innym fragmencie, to on może poczuć się urażony, jego duma cierpi z dziś - wydawać by się mogło - błahego powodu. Ale właśnie te elementy mają zdecydowany wpływ na akcję romansu historycznego obnażając ludzką naturę, dawną obyczajowość, szacunek dla tradycji. Przybliżają rolę jaką pełnił mężczyzna, a kim była wówczas kobieta.
Moim zdaniem, Shana Galen nie nabyła umiejętności pisarskich w tym względzie, nie posiada własnego stylu dla wiarygodnego oddania historyczno-obyczajowej treści. Mi...