Gabriela

Ta książka jest mistrzowska. Przeczytałam ją w dwa dni, nie mogłam się od niej oderwać, coś świetnego. Sapkowski ma bardzo ciekawy i wciągający styl pisania, nie ma mowy o męczeniu się w trakcie czytania.

Długo ją męczyłam i nie odłożyłam jej na półkę tylko dlatego, że nie mam tego w zwyczaju i zawsze muszę do końca doczytać to, co zaczęłam. Książka beznadziejna, wątków cała masa, żadnej nie przedstawiony w ciekawy i interesujący sposób.

Książka jest bardzo dobra, całkowicie zmienia patrzenie na świat i nastawienie do niego. Skłania do refleksji nad swoim zachowaniem oraz nad swoimi emocjami. Każdy powinien ją przeczytać i uwierzyć, że to, co jest tam napisane, jest prawdą.

Bardzo cieszy mnie, że w końcu zmieniło się otoczenie. Wyjazd na studia był czymś nowym i z całą pewnością wprowadził trochę akcji do książki. Sama historia nie bardzo zaskakująca, można było się tego spodziewać, ale i tak mi się podobała.

Książka jest napisana bardzo potocznym językiem, co bardzo mnie irytowało. Sama historia dość prosta, nic specjalnego się nie działo. Za serce mnie ta książka nie ujęła, bynajmniej, ale faktem jest, że czytało się szybko - chociaż może dlatego, aby jak najszybciej ją skończyć.

Pod względem umiejętności pisarskich autorka nie bardzo ma się czym popisać, trzeba przyznać. Jednak książkę czyta się bardzo szybko. Osobiście nie patrzyłam na nią jedynie przez pryzmat powieści pornograficznej, ale również pod kątem psychologicznym. Owszem, nie każdemu spodoba się ta książka, ale jeśli ktoś patrzy na nią tylko jak na 'pornosa', t...

Arcydzieła, najpiękniejsza poezja z jaką do tej pory miałam styczność. Siedziałam wieczorami, całkowicie pochłonięta przez Petrarcę. Coś pięknego.

Pan Paolini ma tendencję do kończenia książek tak, jakby kończył tylko jeden z rozdziałów, a nie cały tom. Odwracam na kolejną stronę z myślą, że czeka mnie kolejny rozdział, a tu nie ma, pusto. Nie twierdzę, że to źle, wręcz przeciwnie, zachęca do sięgania po kolejne tomy, aczkolwiek przyznam szczerze, że 'Dziedzictwo' jakoś nie szczególnie mnie z...

Szybko się czyta, jest realistyczna i ukazuje jak to naprawdę wyglądało w sowieckich łagrach. Warto po nią sięgnąć.

Biografia jest dość szczegółowa, w kilku zdaniach jest momentami skumulowana wielka ilość różnych nazwisk, miejsc, wyników, co może trochę zmylić, ale poza tym życiorys opisany naprawdę bardzo dobrze. Czyta się dość lekko, jest napisana prostym językiem, choć niekiedy lakoniczność znań była przytłaczająca.

Pomysł na tę historię był naprawdę dobry, spodobał mi się, aczkolwiek autorka irytowała odrobinę lakonicznymi zdaniami. Momentami czytało się to jak powieść osoby, której nic się nie chce, więc układa krótkie zdania. To naprawdę po pewnym czasie mogło znużyć. Mimo to książkę oceniam raczej na plus.

Szczerze powiedziawszy spodziewałam się czegoś znacznie lepszego.

Bardzo wciągająca i trzymająca w napięciu niemal do ostatnich stron. Baśniowa oraz klimatyczna powieść, pozwalająca zapomnieć o całej rzeczywistości.

Sięgnęłam po tę książkę tylko ze względu na własne chęci, a nie dlatego, że muszę, nie mamy jej bowiem w kanonie lektur. Mimo wszystko zaciekawiła mnie i chciałam przeczytać tę powieść. To historia fantastycznej miłości, która jest w stanie albo znieść wszystko, albo nie znieść niczego. Osobiście podobała mi się - z pewnością bardziej niż 'Romeo i ...

Z początku książka była dość nudna, momentami miałam ochotę ją zamknąć i rozpocząć jakąś inną powieść, jednak ostatnie 200 stron to mistrzostwo. Wyjaśniło się wiele rzeczy, które są bardzo ważne. Osobiście bardzo podoba mi się właśnie taki rozwój wydarzeń, ponieważ spodziewałam się go niemal od początku. :>

Jeśli ktoś chce się pośmiać, to serdecznie polecam! Zabawna, sarkastyczna - jednym słowem: genialna!

Po tej autorce spodziewałam się czegoś znacznie lepszego.. Ciesze się, że każdy z bohaterów był w jakiś sposób związany z postaciami poprzednich opowiadań. Najbardziej podobało mi się ostatnie opowiadanie.

Książka zawiera najważniejsze informacje na temat Józefa Piłsudskiego, nie ma zbędnych wiadomości, które tylko przyćmiewają umysł. Krótko, zwięźle i na temat.

Z początku uznałam, że ta książka jest dziwna i niszczy moją psychikę. Ale kiedy zaczęłam czytać dalej, rozkręcała się, akcja zaczęła mnie wciągać. Autorka naprawdę daje niezły popis wyobraźni, może nie do końca zrozumiałej dla wszystkich. Mimo to, polecam. ; )

Świetna książka, pokazuje co naprawdę dzieje się na zgrupowaniach reprezentacji. Nie raz śmiałam się jak opętana, wyobrażając sobie sytuacje, które zostały tam opisane. Serdecznie polecam każdemu kibicowi!

Przyjemna książka na dwa wieczory. Fabuła dość ciekawa, aczkolwiek nie powaliła mnie na kolana. Mimo to oceniam jak najbardziej na plus.

Jedna z przyjemniejszych lektur z jakimi miałam do czynienia.

Ta książka naprawdę zmienia tok myślenia. Można spojrzeć na problem narkomanii z zupełnie innej perspektywy niż tylko statystyki. Pokazuje co ten nałóg może zrobić z człowiekiem, nawet takim, który bardzo chce znów normalnie funkcjonować. Jeśli ktoś jeszcze jej nie czytał to naprawdę powinien po nią sięgnąć.

Nie przepadam za tego typu książkami. Sama nie wiem dlaczego, po prostu jakoś nie mogę się do nich przekonać. No ale lektura to lektura, przeczytać trzeba.

Nie lubię mitów oraz okresu historycznego w którym powstały, więc czytanie nie sprawiało mi wielkiej przyjemności, aczkolwiek Parandowski napisał je przyswajalnym językiem i szybko się je czytało, co nie pogorszyło mojej opinii o nich.