@Giovanna

Książka ni to smutna, ni to wesoła. Kilkuletnie dziewczynka obserwująca Holocaust, a potem dorosła kobieta, która jakoś nie może zapomnieć. I wszechobecny kot, a właściwie Kota:P

Kontynuacja "Zupy z granatów". Ciepła i bardzo ludzka, choć nie tak dobra jak pierwsza część. Oczywiście na końcu obowiązkowe przepisy dla smakoszy:)

Przeczytałam tę książkę poniekąd z ciekawością, jak i ze zgrozą. Autorka lubi wywlekać to, o czym mówić nie wypada. Bo za trudno, za smutno, bo to zbyt straszne, bo przecież niemożliwe. Takie współczesne "Medaliony." Świat jest bagnem?

Opis książki znakomicie oddaje poetycki nastrój tej opowieści. Pod koniec być może nieco się on rozmywa, ze zdziwieniem odkrywamy, że jest ona jak najbardziej prawdziwą historią... Dodatkowym walorem jest piękne tłumaczenie:)

No... czy jest tu ktoś kto nie zna Koziołka Matołka? :)

Uwielbiam ją:) Ciepła i radosna, zawsze chętnie do niej powracam.

Świetna lektura - i do uśmiechu, i do pomyślenia. I jeszcze świetny film Formana z moim ukochanym Nicholsonem:)

Chyba moja ukochana książka p. Musierowicz. Humor i wdzięk do stu tysięcy kwadratów.

Wstrząsająca. Pisana specyficznym, suchym, reporterskim stylem. I chyba dlatego czuje się tę grozę jeszcze mocniej. Przyciąga. I sprawia, że idziesz poszukać następnej książki Autorki.

Tak jakby zgadzam się z przedmówcą w sprawie opisów itp. Ale i tak mam do niej sentyment:)

Świetna historia o zamianie dwóch podobnych do siebie jak dwie krople chłopców i co z tego wynikło. A motyw po dziś dzień przetwarzany na 1000 różnych sposobów.

Verne to już klasyka:) Przygoda pełną parą...

Fajna książeczka dla młodszych i starszych. Nie tak poważna jak Władca Pierścieni, a już magiczna...

Puchatek "straszy" już kolejne pokolenia:) I robi to z niesamowitym wdziękiem. Dla niezorientowanych Puchatek to tak naprawdę Panna Puchatka:D Winnie the Pooh:)

Klasyka lektur młodzieżowych. Przesiedziałam nad nimi mnóstwo słonecznych dni:)

Jakim cudem nie komentowałam jeszcze tej książki?! Być może niektórzy lubią takie "filozoficzne bajanie" - ja niestety nie przepadam za wyznaniami staro-młodego "pijaka" i dlatego tym, którzy oczekują, że w książce pojawi się hmmm.... jakaś historia... ODRADZAM!

A ja uwielbiam Pana Kleksa:) :P

Uwielbiałam tę książkę. Choć bohaterka tej książki jet tak cukierkowo słodka, że aż nierzeczywista.

Jedna z moich ukochanych książek. Zaczytywałam się w niej miliony razy. Wygrać z nią może chyba tylko Ania:)

Miłośnikom gatunku płaszcza i szpady na pewno się spodoba. Zapadłam na nią wiele lat temu. Ciekawa i ładnie napisana. Dawno po nią nie sięgałam, ale kto wie, może odświeżę?

Jedna z moich ukochanych powieści z czasów podstawówki. Czytałam wielokrotnie i nigdy nie miałam dość. Dumas jest nieśmiertelny. Przygoda, miłość, historia. Idealne dla nastolatki, ale nie tylko.

Nieśmiertelna. Choć trzeba chyba do niej dojrzeć. Za pierwszym razem nie przebrnęłam.

Przepiękna parodia Bożego Narodzenia itp. Śmierć jako Wiedźmikołaj jest boski!!! Tylko znowu to drewniane tłumaczenie. Czytam coś autentycznie przekomicznego i tego nie czuję:( Jak można tak zarzynać książkę?

Właśnie czytam. Niby wszytko fajnie. Niby ciekawie. Niby śmiesznie. Tylko coś nie tak z tym przekładem. Dzieci w podstawówce uczymy, że w jednym zdaniu nie powtarzamy dwóch takich samych słów, a już zwłaszcza czasownika być. Ale szanowny pan Cholewa o tym nie wie. A dowód mamy w pierwszym zdaniu: "JEST miejsce, gdzie bogowie toczą gry losami ludzi,...

Ciekawy obraz życia codziennego młodych Włochów. I mimo tego, że opowiada o pierwszej miłości, nastoletnim buncie, może się też spodobać i starszym czytelnikom, Czyta się szybko i z zainteresowaniem.