Małgorzata Warchoł

No, i mamy kolejną torpedę od Nory Roberts. Zabawną, romantyczną, pełną akcji i rodzinnego ciepła. Nie znam innej autorki, która tak mi potrafi poprawić humor. Świetna historia.

Nie wiem, jak to jest, że styl pisania Meg Cabot do mnie trafia i mnie bawi. To chyba pozostałość z dzieciństwa :) Wesoło, lekko, lektura na godzinę i do zapomnienia.

Chryste, jak bardzo wyrosłam z takich książek. Nie mogłam otrząsnąć się z zażenowania podczas czytania tej powieści. "O krok za daleko" to ucieleśnienie marzeń każdej nastolatki; z dziwnych powodów już mnie to nie rajcuje. Także mówię: nie. Szkoda czasu i szarych komórek.

Zabili go i uciekł. Tylko to się nasuwa czytelnikowi po przeczytaniu ostatniej strony. Proszę mnie źle nie zrozumieć, książka jest dobra – intryga jest fajna, inteligentna, da się na niej pracować, zbudować sensowną fabułę i poprzeplatać to wątkami pobocznymi. Bohater to nietypowy rodzaj rycerza – za konia robią mu autobusy, za damę dworu błyskotli...

W moich oczach tą książką pani Chmielewska pomogła sobie spaść z księżyca na ziemię. Straszliwie mnie te konie wymęczyły, dałam radę z trudem i nie do końca. Nawet główna bohaterka jakaś taka nijaka. Szkoda, szkoda, bo pierwsze spotkanie z tą autorką wypadło dużo lepiej. Bez wątpienia pisać potrafiła, fantazję miała nie z tej ziemi, odmówić jej teg...

A mnie się podobało. I wcale nie uważam, że było nudno. Nie był to kryminał z prawdziwego zdarzenia, okej, tu się zgodzę. Państwu krytykującym zabrakło pewnie trupa? Mnie i bez trupa ta smacznie napisana książka smakowała. Całość była zgrabna i harmonijna, przeplatana subtelnym humorem. Chciało się czytać dalej, więcej, dłużej. To moje pierwsze spo...

Los bywa przewrotny. Miło wreszcie przenieść się z polskich pozytywistycznych mieścin do starożytnego Egiptu i dowiedzieć się, że w zasadzie nic się nie zmieniło. Ludzie mają nadzieje i plany, chcą być z ukochanymi osobami, szanować i należycie czcić swoją rodzinę, być może walczyć o lepsze jutro – wszystko to jednak twardo zderza się z rzeczywisto...

Konopnicka już tak ma – czegokolwiek nie napisze, człowiekowi robi się smutno na duszy. W "Miłosierdziu gminy" autorka poruszyła dwa tematy: jednym jest handel ludźmi w całej swojej okrutnej okazałości, drugim jest niesprawiedliwość starości. Przedmiotem licytacji w tej noweli stał się Kuntz, człowiek mający osiemdziesiąt dwa lata, słaby i wynędzni...

Króciutkie opowiadanie z mistrzowsko poprowadzonym napięciem. Prawdopodobnie klasyka literatury fantastycznej. Czyta się bezboleśnie. To, co mnie zastanawia najbardziej to fakt, że "Horla" przypisana jest pozytywizmowi, podczas gdy więcej inspiracji czerpie z romantyzmu.

Książka bardziej do przejrzenia niż do czytania. Pierwsza pomoc udzielona, ale dla kogoś, kto siedzi w typo dłużej i próbuje posiąść pewne umiejętności, temat może wydawać się niezgłębiony. Początkującym prawdopodobnie ratuje życie. Poradnik jest napisany z humorem i dystansem, i zgrabnie wymyka się naukowemu stylowi. Dla laików idealne - tak powie...

Ma miłość do Szekspira rośnie nieprzerwanie. Poskramiać złośnicę uczę się tym razem w wersji pierwotnej i oryginalnej, bo wszelkie adaptacje filmowe i teatralne mam już przestudiowane. Być może zaczęłam od złej strony, ale lepiej późno niż wcale. Zaległości nadrobiłam, grzechy odpokutowałam, więc teraz z czystym sumieniem mogę przejść do zachwytów....

Czytam wszystko, tylko nie lektury do pracy rocznej. Za karę trafiła mi się nerdowska komedia romantyczna z amantem cienkim jak dupa węża. Widzę poniżej same pozytywne opinie i muszę powiedzieć, że jestem zaskoczona. Wiem, że od jakiegoś czasu panuje moda na geniuszy, nie mogę powiedzieć, żeby i mi się nie udzieliła, ale główny bohater tej książki ...

Męcząca. Tak bym ją opisała jednym słowem. Choć kunsztownie napisana i poruszająca ważny temat, to jednak natrętna w swojej symbolice. Psychologicznie nieskazitelna, ale dla osoby, która tamte czasy zna tylko z opowieści, trudna. Jeszcze jedna rzecz wpłynęła na tak niską (jak na klasykę literatury) ocenę: nieumiejętność Nathaniela Hawthorne'a odnal...

Bardzo mi się podobała :) Prosty warsztat z całym jego urokiem. Lexi ma osiemnaście lat i nie może się doczekać, kiedy w końcu dostanie do swoich rąk czek opiewający na dwadzieścia pięć milionów dolarów. Jej ojciec jednak, mając na uwadze ostatnie wybryki córki, zamraża wszystkie konta i odracza wypłatę funduszu powierniczego o 52 tygodnie. W ciągu...

Ejże, to jest naprawdę przyzwoita książka! Po fatalnym "Trafnym wyborze" spodziewałam się czegoś równie kiepskiego. Rowling jednak wróciła do tego, w czym sprawdza się najlepiej - do przygody. Zafundowała swoim czytelnikom ciekawą i dopracowaną w najdrobniejszych szczegółach intrygę. Sama powieść według mnie wymaga jeszcze drobnego szlifu, zwłaszcz...

Z autobiografią Hłasce nie poszło, przynajmniej takie odniosłam wrażenie po skończeniu "Pięknych dwudziestoletnich". "Opowiadania" to jednak zupełnie inna bajka. Hipnotyzują już od pierwszych stron i czuje się w nich dokładnie to, jakim człowiekiem był ich autor. Marek Hłasko bezkompromisowo obnaża ludzką naturę i jej niedoskonałości. Bezradność, z...

Przeintelektualizowane, choć zwięzłe podsumowanie twórczości Marka Hłaski. Korzystałam z pracy pana Stanisława Stabro przy pisaniu pracy rocznej i nie mogę powiedzieć, żebym nie znalazła tego, czego potrzebowałam. Jednak nic ponadto.

Niezawodna Nora Roberts. Jej książki są wyjątkowo odprężające i zawsze umilają mi czas. Jak mam ochotę na coś lekkiego, emocjonującego i romantycznego, to wiem po co sięgnąć. "Zorza polarna" się sprawdza.

Nic ponad zwykły romans. Całkiem przyzwoity, słodki, banalny romans, mający w gruncie rzeczy niewiele wspólnego z urban fantasy. Okej, Will wspomniał coś o CSI, okej, Will wspomniał coś o komiksowych figurach. Ach, no i bohaterowie noszą dżinsy, to ważne. I o ile fantasy może lekko wyczuć, to urban wcale. Do przeczytania i zapomnienia.

Chcę w prezencie. Boże mój, bardzo chcę w prezencie! Pierwsze spotkanie z Bukowskim i od razu strzał w dziesiątkę. Czuję, że się mocno polubimy. Czytaniu tej książki towarzyszą dwa scenariusze: jeden nazywa się fascynacja, drugi oburzenie. Według mnie trzeba być naprawdę smutnym, żeby wybrać ten drugi. Pozwólmy sobie na trochę dystansu i doceńmy ci...

Moje pierwsze spotkanie z Markiem Hłaską wywołało mieszane uczucia. Problem, jak sądzę, polega na tym, że "Piękni dwudziestoletni" to niekończąca się sinusoida - są fragmenty, które zapierają dech w piersiach swoją dobitnością, zjadliwością i dystansem do rzeczywistości, ale są też takie, które powodują opadanie powieki. Na szczęście lub nieszczęśc...

Piękny hołd złożony - przede wszystkim - wspaniałej Romy Schneider. Dopiero drugie miejsce zajmuje w tej książce jej legendarna relacja z Alainem Delonem. I choć teoretycznie powinno to stanowić rozczarowanie, zwłaszcza dla osób łaknących informacji o "wiecznych narzeczonych", jest inaczej. W mojej opinii ta publikacja to kreślony z czułością portr...

Pomysł fantastyczny, wykonanie niepowalające. Sztuka jako forma zbrodni dawała olbrzymie pole do popisu i autor całkiem nieźle sobie z tym poradził. Olał jednak bohaterów, którzy powinni stanowić siłę napędową całej fabuły i mieć coś więcej poza imionami. Wyszedł więc taki miszmasz bez polotu, nie nudny, ale za to chwilami głupkowaty.

Ciepła, przyjemna książka o miłości i przyjaźni. Kubek gorącej herbaty, kocyk, Nora Roberts i oderwanie się na chwilę od mglistej rzeczywistości gwarantowane.

Najwyższa pora przestać kojarzyć Elizę Orzeszkową z nieudanym "Nad Niemnem", a zacząć ją podziwiać za feministyczną "Martę". Historia młodej wdowy, która zostaje bez środków do życia i chwyta się każdej możliwej pracy, ma w sobie niesamowite pokłady emocji i nie pomylę się zbytnio, jeśli powiem, że potrafi dogłębnie zaniepokoić. Orzeszkowa zgrabnie...