Karolina

okropna kontynuacja, czego w ogóle się nie spodziewałam. "deklaracja" bardzo mi się podobała, wzruszyła na końcu, ale druga część całego cyklu to jakaś farsa. wszystko jest tak idiotyczne i przygłupawe, że nie wiedziałam czy się śmiać czy płakać. dialogi strasznie banalne, schematyczne i głupie, postaci mdłe i irytujące, akcja przewidywalna, nudna....

Ta część po raz kolejny udowodniła mi, jak genialnie wykreowano tu postaci. Alexia, lord Maccon, Akeldama, Ivy...każdy świetny na swój sposób, różny i charakterystyczny. Uwielbiam ten błyskotliwy, ironiczny humor i zdecydowany charakter Lady Maccon.

Jak dla mnie to po prostu smętna, naciągana historia opisana w dość przystępny sposób, przez co człowieka aż tak nie nudzą wymuszone dialogi. Nie wzruszyła mnie ani trochę, ostatnie pięćdziesiąt stron przewertowałam byle szybko ją skończyć. Nie zachwyciła mnie pewnie dlatego, że nie lubię tego typu literatury.

Uwielbiam tę kobietę. Zdecydowanie razem z Fitzkiem otrzymują ode mnie miano mistrzów thrillera psychologicznego.

Nudna, nie wciąga, nic nie wniosła do mojego życia...

Ola1806, tym sposobem wszystkim opisałaś całą książkę, zanim w ogóle zdążyli po nią sięgnąć...

Czy to nie jest zły opis książki?

Świetne, świetne, świetne! Na pewno nie skończę na pierwszej części.

Okropnie nuzaca, okropnie...tak sie ciagnela, ze juz praktycznie nic z niej nie pamietam.

A mnie sie nie podobala i nie widzialam w niej nic przerazajacego ani czegos, co trzymaloby mnie w napieciu.

Taka sobie...

Przyjemny, lekki kryminał..tylko zakończenie nieco rozczarowujące ;)

Jeszcze nigdy nie czytałam tak wulgarnej książki.

Ależ to było nużące...

Słodka, lekka książeczka. Bardzo lubię panią Cabot.

Nie przesadzajmy. Narracja jest po prostu oszczędna, nie każdy chce pisać rozwlekłymi, poetyckimi opisami, nie każdy chce je także czytać. Gdyby każdy pisał tak samo, jaką mielibyśmy przyjemność z czytania? Ja tam uważam, że styl jest po prostu oryginalny.

Naprawdę nie pojmuję fenomenu tej książki...

Novis: Ludzie lubią wątki miłosne, dlatego w "Jutrze" one także są obecne, nie stanowią jednakże głównego zamysłu, nie są rażące i nie czujemy przesycenia. Na pewno nie jest to typowa młodzieżówka ani żaden romans.

Jak dla mnie koszmarna, nic się nie działo, przez co dotarłam ledwie do połowy. Nudaaa, mimo że humor przypadł mi do gustu.

Powiem tyle - dawno tak nie płakałam na książce. Właściwie zdarzyło mi się to chyba trzeci raz. Wspaniała, ukazująca nam nasze własne wady i niewdzięczność wobec życia. Uświadamia, że na świecie istnieją także ludzie, którzy są gotowi poświęcić swoje własne życie dla wyższych idei, mimo że mogliby żyć wiecznie...Rezygnują z tego, by ktoś inny mógł ...

Bezapelacyjnie ją uwielbiam. Trzyma w napięciu, zaskakuje, momentami śmieszy - naprawdę się cieszę, że po nią sięgnęłam.

Odczytałam przesłanie, dotarła do mnie metafora, która jest bardzo trafna, podoba mi się i tak dalej...lecz uważam, że zawarcie jej akurat w tak...oślizgłym opowiadaniu nie jest najlepszym pomysłem. Cały zamysł można byłoby zawrzeć w czymś po stokroć bardziej wciągającym i interesującym niż łowienie ryby przez starca. Na pewno do niej nie wrócę.

Świetna, wciągająca, dobrze napisana. Warto po nią sięgnąć.

To była męka, straszna męka przejść przez tę książkę. Okropna.

Hm, no w podstawówce mi się podobała. Teraz wątpię, żebym do niej wróciła.