Marcin Chłosta

Dobre, a momentami (Skórzewski) bardzo dobre. Z każdym tomikiem, mam wrażenie, że to taki pozytywizm naszych czasów. A oby nie nadeszły takie jak w tytułowym opowiadaniu. Warte tych kilku godzin lektury.

Świetny album z przygodami archetypicznych postaci DC: Batmana, Supka i Zielonej Latarni. Do tego cały album "Co się stało z Mrocznym Krzyżowcem" i Simon Bisley. I do tego masa publicystyki. Palce lizać. Totalny musisz mieć dla miłośników Nietoperza i Sandmana. Polecam.

No przebrnąłem przez to opasłe tomisko. Nie zachwyciła ale też nie rozczarowała. Temat Wehrwolfu na Górnym i Dolnym Śląsku uważam za wyczerpany po tej lekturze. Dla pasjonatów tematu.

Trochę się zawiodłem na lekturze tej książki. Monotonne wyliczenia artykułów o niemieckich wilkołakach, po którymś z kolei stają się po prostu nudne. Choć jest to na pewno ważne źródło informacji o powojennych czasach, w tym o moim Bytomiu. I wiele mówi o propagandzie PRLu.

Wsiąkłem w świat Henia Wcisły i to na całego. Na Wolskiej pod Kogutem i Grubego Joska tam razem z nim dobrze się bawiłem. I w Chicago, w Nowym Jorku tam również nasz bohater się odnalazł. Książka pachnąca dobrą whisky, cygarami, marihuaną. I naszą dobrą setuchną i flaczkami. No i tych nowych bohaterów jest od groma: od sławnych gangsterów do z...

Pan Kiełbus i Kur bezapelacyjnie najlepszymi następcami Christy. Reszta co najwyżej średnia.

Słabsze od pierwszego tomu. Bo i różni się od klasycznego wizerunku Kajka i Kokosza. Ale przeczytane z ciekawością.

Wychowałem się na komiksach Christy, więc z ciekawością przeczytałem album rysowany przez jego następców. I się nie zawiodłem. Klimat zachowany. Szacuneczek.

Ależ to się dobrze czyta. Po Krajewskim, Ćwirleju, Wrońskim, kolejny piszący o międzywojniu. I to z biglem. Pachnie dobrze i smakuje jeszcze lepiej. Szybko i z przytupem. Ciąg dalszy lektury na pewno nastąpi.

Dobre, a momentami nawet bardzo dobre. Ma syn Kinga, równie dobre pióro jak ojciec. Takie soczyste i esencjonalne. Według mnie najlepsze opowiadanie to Zdjęcie. A reszta też całkiem dobra.

To się czyta. Przygody Henia i reszty warszawskiej ferajny czytam z wielką przyjemnością. A do tego masa ciekawych informacji o przedwojennej atmosferze wielkiego miasta. Ludzie, miejsca i zdarzenia robią klimat. I świetne ujęcie przewrotu majowego.

No i kolejne spotkanie z Wolverinem nie zawodzi. A do tego z całą plejadą innych gwiazd Marvela. Rosomak robi to co umie najlepiej a i reszta nie wypada najgorzej. Bardzo dobry album.

Dobre zakończenie tego cyklu. Ale czy Logan może żyć długo i szczęśliwie?

To jest to. Wolverine i Lady Deathstrike. Czyli klasyka Marvela. A do tego klasyczne opowiadanie o Rosomaku, czyli Ranny Wilk. Miodzio.

I znowu świetnie się czytało. Dobrze wrócić do Staruszka Logana.

Logana mogę czytać zawsze i wszędzie. Trzyma formę nasz Kanadyjczyk.

Lubię Pilipiuka od zawsze. Pamiętam pierwszą jego książkę kupioną ponad ćwierć wieku temu na katowickim dworcu. I kolejne, kolejne. I inspirowane jego prozą poszukiwanie złota w górskim potoku (niestety nieskuteczne). Także z ciekawością przeczytałem ten wywiad rzeka. Dla mnie książka petarda. A 27 marca kolejny tomik opowiadań bezjakubowych. ...

Tym razem to jest bardziej przewodnik po Dolnym Śląsku i jego wojennych tajemnicach. A akcja to tylko przystawka. Ale, że jest to mój ulubiony region naszego kraju (po Górnym Śląsku), to mi to bardzo pasuje. Dobrze się czytało.

Dawno nie czytałem nic z kryminałów skandynawskich. I po raz kolejny się nie rozczarowałem. Od wątku policyjnego bardziej wciągnął mnie wątek obyczajowy i społeczny. Ale te książki tak mają. Dobra rzecz.

Wstyd, że przeczytałem tą książkę dopiero teraz. Przelażała kilka lat na półce, zabrana z jakiegoś konwentu. Archetypiczne fantasy, albo jak wyczytałem w posłowiu antyfantasy. Krwawo, okrutnie, bezkompromisowo i przewrotnie. Trzeba sięgnąć po więcej.

4 King w tym miesiącu, co oznacza, że i zrobiłem pandemiczne zaległości. I znowu mi się podobało. Jeden minus, lektura szybkościowa. Kilka godzin i książka przeczytana. Ale King to King, więc nie był to czas zmarnowany.

Wstrząsająca książka. O naszych Żydowskich sąsiadach i holokauście. I o naszym udziale w tej sprawie. I o reakcjach i o wspomnieniach mieszkańców małej miejscowości Izbicy. Daje do myślenia.

Ach, ten Frank Castle. W każdej ilości i o każdej porze. Tym razem Frank rozlicza się kolejny raz ze swoją przeszłością, jest zatroskanym obywatelem, porywa łódź podwodną i diluje. I zawsze zostawia za sobą dym i pożogę. Do grobowej deski będę jego fanem. I czekam z niecierpliwością na kolejne tomy jego przygód.

Dobrze się czytało. Wszystkie wątki są interesujące. A zwłaszcza głównego bohatera i jego brata. A i drugoplanowe postacie np. Kapral Lisek, Kosiorek budziły moje emocje. Dobrze pokazane czasy roku 1945. Teraz kolej na kolejny tom.

Nostalgia. Po prostu tak to kiedyś wyglądało. Sam jestem i słuchaczem, fanem, kolekcjonerem rzeczy związanych z metalem. Miałem bardzo podobne doświadczenia jak autor książki. Katana, obcisłe spodnie, naszywki, stilonki, to atrybuty, które posiadałem. I też zakładaliśmy z kumplami zespół. To se ne vrati. Ale książka miodzio.