maja

moją koleżankę zanudziła, a mnie się podobała... i nie wiem jaki był zamiar autora, ale uśmiałam się z niektórych rozdziałów, bo w sposób lekki i mądry opowiedział mi o tym co wiedzieć powinna każda z nas... że mężczyźni są światu potrzebni...

"białe jabłka" - jedyne i niepowtarzalne, czekałam na dalsze losy vincenta i isabelli czyli na "szklaną zupę" z niecierpliwością, a potem się okazało (jak to zwykle bywa), że kontynuacja czegoś co jest tak niezwykłe upada. sprawdźcie sami.

mimo rewelacyjnych aktorów (bale i jackman) książka jest lepsza niż film. pochłonęła mnie, wciągnęła, nie chciała wypuścić. i ja też nie chciałam się z nią rozstać... czyli czytałam... i żałowałam, że jestem coraz bliżej końca.

zdecydowanie wraca się do tej książki z niecierpliwością i z zachwytem, że za każdym razem jest taka piękna....