@Inaures

Tak jak już pisano przede mną książka ma niezwykły klimat, Afryka i jej zwyczaje urzeka i wciąga tak, że trudno się oderwać. Na pewno warto przeczytać - klasyk.

Przyznam, że mam mieszane uczucia co do tej książki i nie za bardzo wiem, co o niej sądzić. Na pewno mogę ją zakwalifikować do grona książek, które dosyć dobrze się czyta, jednak na dłużej mimo wielu pozytywnych głosów, które słyszałam, nie zostanie. Kiedy myślę o tym, co książka musi mieć, żebym naprawdę ją pokochała, to chyba najważniejsi są dla ...

Piszecie wszyscy, że od początku wiedzieliście, kto zabił. Chyba muszę od dziś zacząć uważać się za wyjątkowo nieinteligentną osobę, skoro do końca nic nie podejrzewałam. Mimo tego zakończenia, dla mnie zaskakującego, taka średnia książka Christie - nie najgorsza, ale również nie należąca do najlepszych. Może też dlatego tak do końca się w nią nie ...

Uwaga spoiler! Bardzo dobra książka, od której gdy zacznie się czytać, nie sposób się oderwać. Pomijając już historię i bohaterów, sam język Tołstoja jest również cudowny - szczególnie zachwyciło mnie porównanie śmierci Anny do zgaśnięcia świecy, co nawiązywało do jej wcześniejszej myśli: "Dlaczego nie zdmuchnąć świecy(...)?"

No nie mogę dać tej książce lepszej oceny przez ten styl i niektóre wątki. Ale z drugiej strony taka ona romantyczna... I te wspaniałe czasy... Po prostu przyznaję się, że lubię czytać tak przyjemne i nieskomplikowane książki od czasu do czasu, choć w niektórych momentach poważnie miałam obiekcje co do treści.

Podchodziłam do tej książki z dystansem, bo myślałam, że będzie to coś w rodzaju Bridget Jones czy czegoś takiego. Jakże się myliłam! Napisana jest przezabawnym językiem, bez śladu pretensjonalizmu, a niektóre fragmenty po prostu zbijają z nóg i powodują niepohamowane wybuchy śmiechu. Dawno nie czytałam tak wspaniale lekkiej - w dobrym tego słowa z...

A to prawda - ja też nie zauważyłam tej zmiany autorki w środku jedenastego rozdziału - dopiero później, kiedy już przeczytałam, że Jane Austen przerwała w tym momencie, zaczęłam się bardziej dopatrywać różnicy. Wiadomo, że to nie do końca to samo, ale mimo wszystko świetna książka, tym bardziej, że można ją przecież rozpatrywać jako całkiem odrębn...

Muszę przyznać, że przez część trzecią nie przebrnęłam. Mimo usilnych starań i jak najbardziej pozytywnej sympatii do pierwszej części, nie podobała mi się prawie w ogóle. To co szczególnie mnie ujęło w JM to przede wszystkim ten klimat i motylki w brzuchu przy każdym spotkaniu Tatiany i Aleksandra. Pierwsza część po prostu cudowna i taka ROMANTYCZ...

Lekka, szybka i przyjemna. Jeden z lepszych okazów literatury masowej i popularnej. Genialny sposób na odstresowanie się, szczególnie jeśli ktoś jest, tak jak ja, fanem książek historycznych, których akcja dzieje się w zamierzchłych czasach. W tym wypadku jest to początek XIX w. a autorka wiernie odmalowała realia tamtego stulecia.

Pierwsze 150 stron przerażające - przynajmniej w moim przypadku było tak, że ledwo się przez nie przebiłam - ale potem coraz lepiej, zaczyna wciągać aż do momentu... kiedy akcja zaczyna zwalniać, co zawdzięczamy przydługim dyskusjom o tym, czy Jezus śmiał się, czy nie, czy był ubogi, czy też nie. Całość wypada jednak bardzo dobrze, trzeba się jedna...

Pochłaniam każdą książkę Christie z takim samym zapałem, oczywiście ta nie była wyjątkiem. Pisana świetnym stylem, z wartką akcją, ale też szczyptą psychologii - czysta przyjemność czytania.

Ja nie jestem do tej książki w pełni przekonana. Niestety nie wciągnęła mnie na żadnym etapie czytania, nawet pod koniec było mi szczerze obojętne co będzie dalej. W niektórych momentach, które - jak sądzę - miały być chwytające za serce, musiałam sobie bardziej wmawiać, że się wzruszyłam, niż naprawdę tak było. Ale mimo to można przeczytać i przek...

Dlaczego jedna ze słabszych powieści Christie? Dla mnie jedna z najlepszych. Doceniam szczególnie rzadko spotykany w innych jej książkach humor. Ale - nie tylko się uśmiałam, ale też nie mogłam się oderwać. Poza tym świetne postacie - Bundle, Bill, Jimmy, sir Coote, sir Caterham i tak dalej. No i to zakończenie! Mistrzostwo!

Zawsze dobrze mi się czytało książki Philippy Gregory i ta nie jest wyjątkiem. Jeśli ktoś lubi wątki miłosne i historyczne w jednym to jest to wymarzona lektura - cóż więcej mówić?

Dobra książka, ciekawa, godna polecenia fanom Christie

Odjęłam gwiazdkę za to, że w pewnym momencie pomyślałam: "To tak nieprawdopodobne, że aż śmieszne". Ale niewiele stron później na dobre mnie wciągnęło, tak że zapomniałam o tym wątku, który zdyskredytował książkę w moich oczach. Natomiast na pewno jest to odpowiednia lektura dla nastolatek lubiących połączenie książek historycznych i przygodowych z...

Taka przeciętna książka, w której rzeczywiście przewija się kalejdoskop różnych postaci - od niewiarygodnie wręcz irytujących (Brenda) do znośnych (dla mnie tylko Clare). Rozkręca się trochę niestety dopiero po połowie.

Jak dla mnie "Folwark zwierzęcy" był lepszy. Tamtą książką byłam zachwycona, a ta? Nie jest zła, ale jednak spodziewałam się czegoś znacznie lepszego. Być może "Folwarkowi..." smaczku nadawało to, że akcja rozgrywała się wśród zwierząt, co było naprawdę oryginalnym pomysłem i czyniło całą książkę jakby ironiczną i do tego dowcipną. Pewnie tego zabr...

Agatha Christie - co tu więcej mówić. Każdą książka się rozkoszuję i każda niesłychanie mnie emocjonuje. Po prostu klasyka - w dobrym tego słowa znaczeniu.

Być może gorsza od pozostałych książek WC ( ;) ) ale mimo wszystko to wciąż niezwykle dowcipna i przeciekawa pozycja. Ja świetnie się bawiłam i polecam ;)

Bardzo dobra książka. Zresztą za każdym razem kiedy stykam się z tym, jak wiele młodych osób zginęło całkowicie bezsensownie w czasie wojny, bardzo mną to wstrząsa... Pan Edelman ma rację - musimy pamiętać!

No właśnie - niby nic się nie działo i... niby mnie wciągnęła, ale na dłużej w pamięci chyba nie zostanie :(

Wiesz Liliowa, gdyby nie religia i wypływające z niej wartości moralne ważne dla bohaterki, to ta książka nie miałaby sensu, bo po prostu Dina dokonałaby aborcji... Także akurat tego nie możemy autorce zarzucać. Dla mnie tak ogólnie książka na cztery :)

To była dopiero druga książka autorstwa Olgi Rudnickiej, którą przeczytałam, ale jestem pewna, że wrócę jeszcze do tej autorki, bo wydaje mi się, że posiada duży potencjał. Chociaż "Natalii 5" akurat duuuuużo bardziej mi się podobało, pewnie dlatego leciutki uczucie zawodu, że "Zacisze" nie zachwyciło mnie aż tak jak tamta książka :D

Niezaprzeczalnie cudowna książka. Taka, przy której nie da się nie płakać...