Michał

GENIUSZ!

nie widziałem jeszcze filmu i się cieszę, bo z tego, co słyszę, film użył nieco innego obrazowania niż książka. Sama powieść jest urzekająca i wydaje mi się, że użycie sformułowania "jest nudna, dlatego mi się nie podobała" jest nie przemyślanie. Moim zdaniem "Lot..." jest nie tylko popisem pisarstwa - bo ucharakteryzowanie narratora na schizofreni...

przeczytałem tylko około 150 i narazie muszę ją odłożyć. wrócę do niej, gdy znajdę więcej czasu, ale póki co fabuła jest intrygująca, choć mam świadomość, że najważniejsze przede mną

mam wrażenie, że ostatno jest modnie mówic, że polacy to antysemici i najlepiej przypisac im wszystkie zbrodnie wojenne dokonane na żydach. najśmieszniejsze jest to, że my sami tak mówimy. rozumiem, że polacy nigdy nie świecili przykładem, nigdy nie byli tolerancyjni, a to "państwo bez stosów" to tylko mit, zapisany na papierku i tak naprawdę u nas...

Geniusz masłowskiej nie polega na tym, że jej proza jest innowacyjna, jak niektórzy piszą. no w każdym razie nie tylko na tym. Masłowska doskonale rysuje portret typowego obywatela współczesnej polski. jasne - jest to lekka karykatura, ale czy przecież nie tak obrazuje się wady? wyolbrzymia się je, żeby ktoś je wreszcie zauważył i zaczął korygowac?...

jedno trzeba przyznać autorce: umie pisać. proza jest naprawdę na wysokim poziomie, przykuwa uwagę czytelnika do ostatniej strony. mam tylko jedno ale: w pewnym momencie odnosi się wrażenie, że cała książka zostałą napisana po to, aby zobrazować dojrzewanie lesbijki wychowującej się w religijnym domu. to może trochę odrzucac, niemniej jednak powieś...

"Zielona mila" wzbudza w człowieku niesamowite emocje. Pozostawia po sobie coś, co pamięta się jeszcze przez dłuższy okres.

według mnie średniak. Fabuła zdaje się być zbyt... oczywista. Niektórzy bohaterowie działali mi na nerwy. Ujdzie, choć są lepsze kryminały.

naprawdę dobry kryminał, o wiele lepszy niż "nie mów nikomu". Fajnie, że pojawiły się też osoby z innych tomów, np. Crimstein ;p

Bardzo mi się podobała, choć czytając ją jednym ciągiem może się wydać trochę monotonna. Jak zawsze humor miesza się z powagą, więc nie zabraknie niczego, co było w poprzednich tomach. już nie moge doczekać się kontynuacji ;)

Powieść dobra, ale na pewno nie hicior. Wg mnie nie zasługuje na wszystkie pochwały i dobre słowa, które tak promują tę pierwszą powieść Cobena. Jednak jeśli ktoś szuka niezłego kryminału na wakacje, to czemu nie "nie mów nikomu"? ;)

Genialna! Boll napisał naprawdę dobrą powieść, króra jak widać nie bez powodu jest nazwana jego najlepszym dziełem. Podobał mi się nastrój otaczający tytułowego klowna i jego ironiczne podejście do świata. Styl zasługuje na owacje, bowiem sama narracja (nie wspominając o dialogach) potrafi wprowadzić w lekki napad śmiechu. Postacie są bardzo charak...

Zjadliwa, mimo że nie przepadam za dramatami. Na początku było mi trudno się wciągnąć, ale jak już akcj się rozręciła to poszło jak z bicza strzelił ;D. A Lady Makbet to rzeczywiście zło wcielone ;p

Książka bardzo intrygująca i dosyć ciekawa. Nie brakuje w niej "chorego" humoru i surrealistycznych sytuacji, które jeśli nie zainteresują kogoś, to na pewno rozbawią. W powieści są ukazane dziwaczne problemy dziwacznych ludzi żyjących w "wyższych sferach", ich intrygi, przebiegłości i zawiłości życia albo/i śmierci.

Jak czytałem ją pierwszy raz, to wydała mi się dziwna i nie mogłem czasami zrozumieć, o co chodzi. Dopiero gdy przeczytałem ją drugi raz i już wiedziałem mniej więcej, co się stanie, to byłem w stanie docenić inność tej książki i wyjątkowość, która pokazuje powstanie w getcie i ludzi w nim żyjącym z zupełnie obcej, nieznanej perspektywy.

Good night Dżerzi to bez wątpienia książka napisana dobrym stylem Głowackiego. Chwilami bardzo agresywna i wyzywająca. Budzi wiele kontrowersyjnych uczuć i właściwie nie wiem, jak ocenić głównego bohatera, który przecież był kłamcą i manipulantem, choć sceny retro zdawały się trochę usprawiedliwiać postępowanie "Dżerziego". Głowacki kolejny raz udo...

Kiedyś uważałem, że książki Zafona to objawienie: napełnione cudownym kunsztem pisarskim i niepowtarzalnym stylem zmiksowanym z ciekawą fabułą. Jednak z każdą kolejną książką tego autora utwierdzam się w przekonaniu, że Zafon tak naprawde bazuje ciągle na tych samych motywach, które powtarzają się w każdej jego powieści. Tak było i tym razem. W Pał...

Tak szczerze, to mnie nie wciągnęło. Ksiązkę napisano w prostym języku, wprowadzono bardzo mało wątków, właściwie wszystko kręciło się tylko wokół jednej sprawy - porwania April, co w efekcie wyglądało tak, jakby bohaterowie nie mieli nic na głowie, tylko szukanie na własną rękę zaginionej. Niejasne jest dla mnie zaangażowanie Ike'a, który raczej n...

Główny bohater był beznadziejny przez co zniechęcił mnie do książki. Nie rozumiem, jak można być takim... ciamajdą. Koleś nie potrafi sam podjąć męskiej decyzji, tylko liczy na los i swoje legendarne "szczęście". nie umie sam chwycić cugli swojego życia. Jednak w powieści dostrzegłem jeden plus, choć nie aż tak istotny: otoczka fabuły - miasto i sp...

Świetna. Mistrzostwo. Autor znakomicie opisał uczucia głównego bohatera, a świat wojny przedstawiono z zupełnie innej strony, z której większość pisarzy nawet nie ośmieliłoby opisywać. Polecam, bo nie aż tak często można spotkać książkę-romans przeznaczony bardziej dla mężczyzn niż kobiet.

Wszyscy chwalą Agathę Christie i nazywają ją "Królową Kryminału". Jednak ja nie podzielam tej opini, co nie oznacza, że ksiązki pani Christie mi się nie podobają. "Morderstwo na polu golfowym" jest właściwie bardzo podobną powieścią do pozostałych jej autorstwa, wzbogaconą o jeden ciekawy wątek - detektyw Poirot będzie miał konkurenta w prowadzeniu...

To jest pierwsza książka Agathy Chritie, którą przeczytałem w całości. Według mnie kryminały tej autorki nie mają za grosz akcji. Trop detektywistyczny opiera się wyłącznie na podłożu psychologii mordercy, a takie szczegóły jak "popiół z papierosa" czy "odcisk stopy", jak sam główny bohater mówi, są nieważne. Tylko nie zrozumncie mnie źle: to, że k...

Mnie nie zbyt zainteresowała. Mie mogłem się odczekać końca, który nawiasem mówiąc był całkowitym zaskoczeniem. Wichrowe Wzgórza nie miały w sobie tego czegoś, co sprawiałoby, że ze zniecierpliwieniem sięgałbym po nią i czytał. To jest powieść dla fanatyków, którzy lubią romanse i dziewiętnastowieczną Anglię.

Dobra, humorystyczna, ciekawa i innowacyjna. Polecam na wakacyjną lekturę, bo ta książka nadaje sie do tego idelanie.

Bardzo mi się podobała. Lekko napisana, krótko i na temat. Tematyka zawsze na czasie. autorka proponuje w całej serii kompromisowe rozwiązania, które nie naruszają godności drugiego człowieka w sprawach, w których możnaby się ich nie spodziewać.