Pandemonium

Cóż, fajnie, że jest kalendarium wszystkich ofiar klątwy, ale myślałam, że KAŻDY przypadek będzie ppisany. Gdzie np. Robert Kennedy? ..Zamiast niego John i na początku i na końcu...po co? Pominięto też ciekawą historię Rosemary, siostry prezydenta.
Ale ogółem ciekawe, nie powiem.

Więcej ›

Szczerze, to mało profesjonalna. Autorka niestrudzenie powtarza słowa ,,gwiazdeczka" i ,,aktoreczka"jakby innych nie znała. Sylwetki ..są potraktowane powierzchownie, do tego zakończenie każdej historii jest opisane już na początku. Zupełnie jakbyn czytała plotki z Kozaczka....

Więcej ›

Chciałam przeczytać coś lekkiego i świątecznego, klimat Dickensa tylko osadzony we współczesnych wydarzeniach. Dostałam to, czego ost..atnio jest pełno w literaturze polskiej czyli Hanusie, Danusie, psycholożki, terapeutki, infantylizm języka i fabuły.Trudno. Najwyraźniej tylko panie Nurowska, Musierowicz i Gutowska-Adamczyk trzymają poziom pośród tej tandety.

Więcej ›

,,Ptaki'' i ,,Monte Verita'' - szału nie ma. Trzy pozostałe owszem, godne poecenia. Du Maurier ma dosyć męski styl pisania, co przysł..użyło się zwłaszcza opowiadaniu ,,Fotograf''. Bez zbędnych ckliwości i nudzenia o fryzurze i stroju, która to tendencja tak mnie irytuje u pisarek.

Więcej ›

Cała saga bardzo wciąga, pozwala na dytans wobec współczesności i powoduje nostalgię za dawnymi czasami, jakże burzliwymi.
Konie..c trzeciego tomu wydaje mi się jakby pisany naprędce, ale to w zasadzie tylko szczegół :-)

Więcej ›