Ostatni_czytelnik_pl

Wywiad z autorem: http://ostatni-czytelnik.blogspot.com/2013/12/w-byc-kims-byc-soba.html

Reymont wielu kojarzy się tylko i wyłącznie z nienawidzonymi "Chłopami", nienawidzonymi przez objętość, bo rzadko kto sięgnął do treści widząc "kolosa". Pomimo wielkiej niechęci przeczytałam "Chłopów", a dokładniej przesłuchałam, gdyż audiobook jest zdecydowanie lepszy niż wersja tradycyjna tej książki. Przesłuchałam książkę i stwierdziłam, że Reym...

Powiedzieć, że ta książka jest niebanalna to zdecydowanie za mało. Rzadko książka wywiera na mnie wrażenie większe, niż to przewidzę, a w tym przypadku sama byłam zaskoczona jak cienka lektura, dość stabilna w jednej chwili sprawia, że bohaterowie tracą grunt pod nogami, a my razem z nimi! Naprawdę Polecam!

Niestety spodziewałam się czegoś lepszego. Nie twierdzę, że książka jest "zła", aczkolwiek mi do gustu nie przypadła. 600 stron, a po nich właściwie nic. Z każdej strony czytelnicy wołają "fenomenalne zestawienie dwóch światów i spojrzeń. Perspektywa punktu widzenia mężczyzn i kobiet", a ja czytam i nie widzę. Czytam i od początku daję się ponieść ...

Książka warta przyjrzeniu się i wróceniu po kilku latach do jej treści. Jest to kolejny klasyk, który warto znać. Nie polecam natomiast audiobooka, bo wiele wątków ucieka.

Nic specjalnego, zdecydowanie wolę dłuższe formy pisarza, niż zbiór opowiadań, z których wiele przypomina wcześniejsze książki autora.

Bardzo przewidywalna fabuła, aczkolwiek najlepsza książka Steel, jaką do tej pory miałam okazję czytać.

Pełna humoru z wyczuciem granic. Jest dokładnie taka, jakiej można się było spodziewać po męskiej odpowiedzi. Polecam wszystkim, dokładniejszy opis w recenzji

Moim zdaniem jest to jedna z pozycji, o której warto słyszeć. Czy warto czytać? To musi każdy sam ocenić. O ile nie przeszkadza komuś ciągłe przerywanie wątku i zaczynanie nowego, tak po prostu. O ile ktoś chcę udać się w poszukiwanie informacji o Mery razem z autorką. I o ile ktoś jest w stanie spojrzeć na cały problem uzależnienia oczami matki to...

Uważam, że jest to doskonała książka, jeśli kogoś interesuje praca dziennikarza. Warto się z nią zapoznać zanim się zdecyduje na wybór tego zawodu, gdyż wymaga on wielu poświęceń, o czym nie każdy może sobie zdawać sprawę. Wszystko zostało przedstawione bardzo obrazowo i przejrzyście.

Taka książka "do poczytania", ale nic specjalnego. Trochę zawiłości, trochę niespodzianek, aczkolwiek nie coś, co by był czymś innym, niespotykanym dotąd w powieściach. Nie wiem czy "nie obrażę" pisząc, że książka to takie zwykłe "czytadło". Można przeczytać w przerwie od czegoś ambitniejszego, aczkolwiek nie trzeba przewrócić ostatniej kartki, by ...

Książka warta uwagi, zresztą jak cała trylogia Sienkiewicza. Jeśli ocenić ją subiektywnie to mi zupełnie nie podchodzi. Do twórczości Sienkiewicza próbuję się przekonać już dłuższy czas i to z marnym skutkiem, po prostu nie jest to pisarz dla mnie. Aczkolwiek słuchając fanatyków jego dzieł muszę przyznać, że gdyby spojrzeć na "Potop" pod innym kąte...

Gombrowicz piszę bardzo prostym stylem, aczkolwiek ciekawym. Jak to często bywa to proste wymaga głębszego zastanowienia się. Choć książka jest prosto napisana to nie każdy będzie w stanie ją przeczytać i zrozumieć. Jeśli komuś spodoba się styl Gombrowicza to jest w stanie przebrnąć spokojnie z zaciekawieniem do końca w innym przypadku szkoda się m...

Jedna z lepszych i ciekawszych lektur, której warto się przyjrzeć. Nie chcę oceniać głównej postaci, bo u każdego może to wyglądać inaczej, aczkolwiek jest ona dobrze nakreślona i została bardzo dobrze ujęta psychologia działania. Krzywdzili mnie, więc ja też będę krzywdzić, czyli "racje", które spotyka się po dziś dzień.

Orzeszkowa pisała ciekawe artykuły, aczkolwiek jeśli chodzi o jej powieści to nie trafiłam jeszcze na żadną, która by mnie przekonała do jej stylu. Po prostu nie jestem w stanie przebrnąć przez impresjonistyczne opisy przyrody, przez opisaną na dwóch stronach kłodę, gałąź, czy co innego jeszcze dryfujące po Niemnie. Postacie dość "papierowe" żadna ...

Czytałam część III, potem poszłam do Teatru na całość "Dziadów", a teraz przesłucham całość i muszę powiedzieć, że nie jest to nudna lektura, choć na początku spektaklu przysypiałam. Myślę, że warto się do niej zabrać nim nas do tego zmuszą wtedy czyta się ją z przyjemnością. Ponadczasowość ? Tak, jak najbardziej jest zawarta w tym utworze "Cicho w...

Dużo nudnych opisów, minimalna ilość akcji, nie było do czego się "doczepić" i przebrnąć. Audiobook trwał prawie 5h, a to zaledwie 68 str książki przy porównaniu z audiobookiem "Ludzi bezdomnych", gdzie książka stron ma ok. 240(?). Audiobook nagrany "normalnie" bez długich przerw itd. Aczkolwiek tej książki nie da się szybciej przeczytać, ja próbuj...

Jak najbardziej polecam. Opowieść o Wielkim Inkwizytorze tak samo jak mowa oskarżyciela z obrońcą z końca powieści to istne perełki, ukazujące kunszt pisarza.

Książka nie tylko dla wielkich fanów House. Na pewno dla tych, którzy chcą się dowiedzieć, więcej o samym serialu jak i głównej postaci. Ciekawe eseje, odpowiadające na wiele pytań zadanych nie raz podczas oglądania serialu. Więcej w recenzji powyżej ;)

Przed przeczytanie "Wiernej rzeki" nie lubiłam stylu Żeromskiego i myślałam, że już tak zostanie. Wpiszę się na listę autorów, których nie jestem w stanie czytać, choćby nie wiadomo jak podobał mi się ich styl(styl ma ciekawy(zwłaszcza bogactwo językowe) tylko, że nudny). "Wierna rzeka" jest pierwszą książką Żeromskiego, która mi się bardzo podobał...

Chyba pierwsza książka w moim życiu, która zmusiła mnie do głębszego wejrzenia w siebie, przy tym wywołała miliony wspomnień tych cudownych i bolesnych, pozwoliła się zastanowić nad pewnymi kwestiami i spojrzenia na pewne sprawy w moim życiu pod innym kątem. Historia wcale nie jest lekka to nie słodka seria o rozlewisku, lecz gorzko-słodka historia...

Słuchałam audiobooka i muszę przyznać, że niejednokrotnie wywoływał uśmiech na mojej twarzy, co świadczy tylko o tym, że autorka napisała historię z pewnym dystansem i satyrą w tle. Pierwsza książka owej autorki, którą "przeczytałam", choć od dawna na moich półkach stoi cała seria "Cukierni pod Amorem". Teraz czym prędzej zabiorę się do jej czytani...

Czytało mi się znacznie lepiej niż "Muzeum psów" i "Głos naszego cienia", ale numerem jeden wciąż pozostaje dla mnie "Kraina Chichów". Może i trochę "zagmatwana", ale bez problemu się odnalazłam w fabule i tylko zakończenie wypadło dla mnie kiepsko, nie tego spodziewałam, a już na pewno nie w tym stylu. Muszę przyznać, że ta książka wiążę się zarów...

Nie trzeba znać wszystkich pisarzy i ich dzieł, o których mowa, by książka mogła zachwycić. Mi osobiście styl w jakim została napisana książka bardzo się spodobał, a dość skrótowe przedstawienie pewnych informacji zachęciło do dalszych poszukiwań odpowiedzi na nurtujące mnie pytania po tej książce i myślę, że w takim celu autor napisał ową książkę....

Nie wiem, co wypadło gorzej "Zmierzch" czy jego parodia "Zmrok". Czytając tę parodię miałam wrażenie, że jej autor nienawidzi "Zmierzchu" i zazdrości jego autorce popularności, której jej przyniósł. Niestety jest to bardzo nieudana parodia, a czytając ją zastanawiałam się tylko nad tym, jak ludzie pragną się wybić na cudzych plecach. Nie polecam ni...