Marta

Fatalna książka, jak wiadomo Orzeszkowa w pierwszych latach warsztatu za grosz nie miała, ale trzeba przyznać, że problemy epoki oddała dość dobitnie. Dobra kryptoreklama dla swoich poglądów i idei pozytywistycznych.

Wspaniałe minikompedium o języku polskim, coby używać go świadomie. Panowie są wspaniali! I na żywo i spisani. Polecam!

Warto przeczytać dla siebie, nie z obowiązku. Przełom epok, zmiany, ale i fascynujące spacery (po Warszawie, Paryżu). Jakoś od zawsze mam sentyment do Rzeckiego, dlatego zakończenie smutnie piękne. Warto przeczytać świadomie.

W końcu o prawdziwej Grecji. Nie tej na pokaz na wyspach dla turystów. Historyczne relacje z teraźniejszością. Wartościowa lektura.

Sacher-Masoch i początki sadomasochizmu, niby ciekawe jako studium psychologiczne, ale sama książka, właściwie jej treść wydawała mi się dość płytka.

Gawędy jak to gawędy. Dopiero po wczytaniu się i zapoznaniu z językiem można docenić ich wartość. Przyjemne.

Bajronizm w wykonaniu Słowackiego, całkiem niezłe. Oczywiście i tak wszyscy będą mówić o fascynacji narkotykami...

Na początku niemiłosiernie nudzi, ale koniec coraz lepszy... Szkoda, że zakończenia nie ma, a może to i dobrze?

Kolejny utwór, który udowadnia, że Słowacki taki nudny nie był. Nawet nie ma odtwórczości, co aż dziwi przy tym autorze. "Godzina myśli" to piękny rozrachunek z przeszłością, a przy okazji kunszt warsztatu romantyka.

Typowo barokowe, acz i zabawne dzieło.

Całkiem dobra, jak na dzieło pióra Słowackiego, w odpowiedzi na Mickiewicza. Nie równa się "Księgom narodu...", ale jest przyzwoita.

Wspaniała! Czytanie "Pana Jowialskiego" to przede wszystkim świetna zabawa. Fredro manipuluje czytelnikami, żeby na końcu ich jeszcze bardziej zaskoczyć, a i nie zdradzić wszystkiego. Komedia charakteru, która wciąga, pochłania i zostawia z wieloma pytaniami. Cudna!!

Na siłę współczesna, pisana jakby pod nagrodę. Są dobre momenty, ale dla mnie to nudne i... żałosne. Wiele hałasu o nic, cytując klasyka.

Nie przepadam za Słowackim, ale ta powieść poetycka jest kapitalna!

Poezja Edgara jest bardzo specyficzna, zbliżona do jego prozy. Mroczna, tajemnicza, ale i piękna. Plusem tego wydania są różne tłumaczenia tych samych wierszy, czytelnik samo może wybrać najlepszy przekład. Osobiście polecam Beaupre.

Połączenie historii i kryminału po raz kolejny dało wciągającą książkę. Gorzkie i realne spojrzenie na cały świat przez perspektywę ignorowania zła sprawia, że dość prosta fabuła staje się bardzo poważna i realna.

I część dość ciekawa, czasem lepsza czasem gorsza od serialu. II część opisana świetnie. Tragiczna, acz wciąż kapitalna. Mam nadzieję, że to nie koniec.

Dopracowana do najmniejszych szczegółów kronika jednego dnia, jak to u Szewca zazwyczaj bywa. Wspomnienie Zamościa lat trzydziestych bardzo dokładnie rozpisane na wszystkie możliwe sposoby - ludzie, miejsca, zwierzęta, natura, zapachy, odczucia, wszystko, bo w końcu to kronika Księgi Dnia.

Dość ciężka lektura. Dopiero za drugim razem można coś zrozumieć. Warto znać charakterystykę Szkoły Ukraińskiej, żeby lepiej się wczytać. Step, step i jeszcze raz step, nicość, melancholia i pacholę - kwintesencja.

Kunszt Mickiewicza. Książka, która kończy pewien etap ethosu rycerskiego. Nie tylko o rycerzach, zdradzie i podstępie. Warto odkrywać Wallenroda na nowo.

Warto przeczytać po raz kolejny i odkryć na nowo Dziady część II. Warto też zapoznać się z badaniami na ich temat, uatrakcyjni to lekturę.

Ciężko się czyta, ale po jakimś czasie się wciąga. Ciekawie przedstawiona historia Kozaków na tle mrocznych i groźnych wydarzeń. Tajemnica, groza i powracający motyw krwi. Przywołanie gdzieś balladyczności.

Specyficzna, ale ciekawa. Bardzo ciężka w interpretacji, jeżyli chce się wszystko odkryć.

Dwa najpopularniejsze teksty Hrabi, acz wciąż wciągające.Świetne, dopracowane, bezbłędne. Zabawne, ale i momentami gorzkie. Warto, warto i jeszcze raz warto! A na deskach teatru jeszcze piękniejsze :)

Piękny romantyczny manifest w iście romantycznym stylu. Pierwszy cios przeciw klasykom i sukces.