Dajana

Bardzo dobry zbiór opowiadań, które pochłonęły mnie całkowicie. "Serce kamienia", "Teatralna opowieść" i "Bunt szewców" na pewno zapamiętam na długo. "Rzeźnik drzew" bardzo ciekawy pomysł, niestety za krótko rozwinięty. Reszta była dobra, każda historia miała w sobie coś interesującego. W bliskiej przyszłości na pewno sięgnę po kolejny zbiór Pilipi...

Trochę mnie rozczarowała. Film uwielbiam, książka jest piękna, ale za krótka, czułam się jakbym czytała streszczenie. Za mało też emocji, żadnych pytań i szczegółów. Szkoda, że pobyt na latającym statku został opisany w trzech zdaniach, był to jeden z moich ulubionych momentów w filmie. Mimo to, uważam, że książka jest bardzo ciekawa i magiczna :)

Intrygująca Alicja nie pozwoliła oderwać mi się od tej książki. Jej tajemniczość sprawiała, że chciałam coraz więcej się o niej dowiedzieć jak i o Aleksie, o tym co ich łączy, o dziwnych wydarzeniach, na które Alicja miała niemały wpływ. Piekara zaskoczył mnie wykreowaną atmosferą i relacją między dziewczynką a Aleksem. Bardzo mi się podobała, koni...

Intrygująca Alicja nie pozwoliła oderwać mi się od tej książki. Jej tajemniczość sprawiała, że chciałam coraz więcej się o niej dowiedzieć jak i o Aleksie, o tym co ich łączy, o dziwnych wydarzeniach, na które Alicja miała niemały wpływ. Piekara zaskoczył mnie wykreowaną atmosferą i relacją między dziewczynką a Aleksem. Bardzo mi się podobała, koni...

Baardzo wciągająca i ciekawa. Intrygi, humor, świetni bohaterowie. Nie mogłam się oderwać, jedna z lepszych fantastycznych książek jakie czytałam. Mam nadzieję, że drugi tom będzie równie dobry, nie mogę się doczekać aż go dorwę.

Piszę z perspektywy czasu i zapamiętałam głównie "Kłamcę" jako zbiór krótkich opowiadanek. Bardzo ciekawych, ale jednak czegoś im brakuje. Najbardziej utkwił mi w pamięci obraz Światowida przebranego za świętego Mikołaja. Oryginalne pomysły na połączenie różnych światów dało naprawdę dobry efekt. Na pewno sięgnę po kolejny tom, zwłaszcza gdy będę m...

Cały cykl o Mordimerze darzę wielką sympatią, choć z czasem niestety mnie już nuży, dlatego sceptycznie podchodziłam do tej części. Jakie było moje zdziwienie! Książka dobra, wyjaśnia się młodość Mordimera, do której często nawiązywał w poprzednich czterech tomach. Wciągające opowiadania, młody inkwizytor, który nie powtarza w kółko swoich powiedzo...

Dwie dobre mini-powieści. Momentami mi się dłużyły, jednak czytało się naprawdę przyjemnie i z zainteresowaniem. Według mnie nie jest to już to samo co "Sługa boży" i "Młot na czarownice", jednak nadal książki Piekary mają to coś w sobie, co mnie do nich ciągnie. Autor świetnie pokazał początki Mordimera, jego omylność i brak doświadczenia. Jako do...

Zafón jak zwykle nie zawiódł. Co prawda nie wspiął się na wyżyny swoich możliwości, ale i tak jestem zadowolona. Bardzo podobało mi się powiązanie faktów z poprzednich części, kolejne elementy układanki stanowiły niezłą całość. Nadal czekam aż napisze kolejną książkę na miarę "Cienia wiatru", a póki co idę odświeżać sobie pamięć, bo powieści Zafóna...

Genialna książka! Miałam wobec niej bardzo wysokie wymagania i nie zawiodłam się. Liczni bohaterowie, intrygi, mnóstwo wątków i szczegółów sprawiają, że świat jest doskonale wykreowany, a wszystko tworzy spójną całość, tylko pogratulować autorowi. Postacie są bardzo barwne, o każdej z osobna możemy wyrobić sobie zdanie, jednych się kocha, innych ni...

Przeczytałam jednym tchem, z żalem odkładając na półkę, bo chciałabym jeszcze i jeszcze.. Historia ciekawa, wciągająca i z tajemnicą, która nie była jakaś skomplikowana, czy zaskakująca, jednak ubrana w takie słowa, że czasami naprawdę nie domyślałam się pewnych rozwiązań - aczkolwiek rzadko. Polubiłam całą grupę Chowbar Society, każdy bohater był ...

Ja się nie zawiodłam, opowiadania podobały mi się, zwłaszcza te pt. "Piękna jest tylko prawda". Czytam Mordimera dość rzadko, w sporych odstępach, dlatego nie nudzi mi się on. Wszystkie książki o inkwizytorze stanowią dla mnie świetną rozrywkę, dlatego niebawem na pewno sięgnę po "Płomień i krzyż tom 1".

Polubiłam tę książkę od pierwszej strony. Od trzeciej już pokochałam. Swoją lekkością, zabawnym, barwnym językiem i przede wszystkim oryginalnymi, świetnie wykreowanymi bohaterami uplasowała się w czołówce najlepszych książek dla relaksu i czystej uciechy. Uwielbiam wiecznie kichające Licho, mhrocznego nieszczęsnego Szczęsnego, Rudolfa Valentina i ...

Da się znieść. :) Gdyby nie była lekturą, na pewno bym po nią nie sięgnęła, jednak warto przeczytać i zapoznać się z twórczością Moliera.

A mi się czytało rewelacyjnie początek, środek i koniec, bez wyjątku. Zakończenie sprawiło, że ciągle tylko myślę, o tym jak bardzo chcę już dorwać w swoje łapki tom czwarty! W porównaniu z poprzednimi częściami, tę stawiam na równi z jedynką. Ciągła akcja, jej zwroty, zero nudy i zaskakujące rozwiązania. Cały cykl Pana Lodowego Ogrodu wrzucam do U...

Jestem zachwycona. Niczego jej nie brakuje do części pierwszej, czytało mi się tak samo dobrze jak i fabuła wciągnęła mnie niesamowicie. Dużo akcji, ciekawych pomysłów i świetni bohaterowie. Postać Cyfrala bardzo mi się spodobała i faktycznie, scena, w której Vuko tłumaczy co to mapa jest bardzo zabawna. Od początku lubiłam czytać o Władcy Tygrysie...

Genialne opowiadania! Początkowo mimo świetnych opinii byłam sceptycznie nastawiona, może dlatego, że rzadko się zdarza, by sceny batalistyczne mnie interesowały. Jednak okazało się, że nie tylko one odgrywają istotną rolę w książce. Obie części spodobały mi się niesamowicie, mimo, że są zupełnie od siebie różne. Osobiście nie mogę się doczekać, aż...

Książka wciągnęła mnie od samego początku, chociaż przyznam, że musiałam przez jakiś czas przyzwyczajać się do stylu, narracji. W dodatku całkiem ciekawy i dosyć skomplikowany świat z Wzorcem i Cieniami, który później tylko coraz bardziej zachwyca. Z chęcią przeczytam cały cykl, a ten tom polecam. :)

Po dłuższej przerwie od książek Piekary miło było wrócić do Mordimera. Chyba bardziej doceniłam te książki, bo mimo dobrego wrażenia po poprzednich tomach, to po dłuższym czasie zostawały mi w pamięci wszystkie powtórzenia, schematy i dokładnie te same wypowiedzi bohatera pojawiające się w każdym momencie, gdy tylko pasowało je tam wcisnąć. Po tej ...

Nie przepadam za tego typu literaturą, ale ze względu, na to, że jest to moja lektura, przeczytałam. Mimo to nawet mi się podobała, na szczęście nie był to ckliwy romans, którym kiedyś zraził mnie do siebie Szekspir. Podobała mi się postać Lady Makbet. Polecam, chociażby dlatego, że jest to klasyka i każdy ten tytuł powinien znać.

Dobra. Czy lepsza od części pierwszej? Według mnie chyba nie, ewentualnie na tym samym poziomie. Dotyczy zupełnie czegoś innego, główny bohater jest inny, chociaż postacie z "Odźwiernego" czasem się pojawiają lub są wspominane, co lubię. "Szrama" jest skupiona bardziej na psychice bohatera, na emocjach, na naszych słabych punktach, mniej na fabule,...

Nie słyszałam wiele na temat tej książki, ale jak przeczytałam pierwszy rozdział w księgarni, od razu musiałam ją zdobyć. "Odźwierny", jak na rosyjską fantastykę przystało, jest z początku trochę pokręcony, bynajmniej mi się taki wydawał i z czasem coraz bardziej rozjaśniało się znaczenie wtrąconych niby niepotrzebnie krótkich akapitów. Książka pis...

Na początku lektury myślałam, że jak tak dalej pójdzie, to chyba będę jedyną znaną mi osobą, której ten tom się nie podoba, sądziłam, że będzie mało akcji. Jednak czytając coraz dalej, nawet nie zauważyłam kiedy ta książka wciągnęła mnie totalnie. Jest brutalna i wstrząsająca, ale jednocześnie piękna. Bardzo podobały mi się zwroty akcji i momenty z...

Podobnie jak emciu uwielbiam wszystkie książki Zafóna, ale z tą włącznie. Co prawda jest słabsza od pozostałych, może dlatego, że czyta się ją jak opowiadanie, bo niestety jest krótka. Mimo to czytało mi się bardzo przyjemnie, podobała mi się fabuła, jak i cudowny styl autora, choć przyznam, że brakowało mi Barcelony. Mam mały niedosyt po lekturze ...

Przyznam, że od kupna książki zwlekałam z lekturą niemal rok i sama nie rozumiem jak mogłam zapomnieć o takim cacuszku na półce. A co do samej książki. Zgadzam się z Maynardem. :) Co prawda mi się wątek z dziedzicem Tygrysiego Tronu podobał i może nie jest on taki "przypadkowy". Nie czytałam jeszcze kolejnych części, ale na pewno w jakimś celu auto...