Anna Urbańska

"Magnetyzer" mnie urzekł i zachwycił, wciągnął mnie klimatem, erudycją pisarza i doskonałym oddaniem epoki. "Bogini" pod tym względem trochę zawodzi, niemniej jednak czyta się ją znakomicie i pragnie się więcej i więcej historii z Drwęckim w roli głównej.

Dawniej młodzież czytała inne książki... Tę napisała autorka historycznych powieści dla młodzieży, która tworzyła zaraz po wojnie i już nie żyje od wielu lat. Od razu, po pierwszej stronie można poznać, że jest to stara dobra szkoła wartościowych młodzieżówek, takich pisanych przed wojną i zaraz po niej. Nie to, co współczesne czytadełka, które poc...

Grzegorz Kasdepke powinien poprzestać na książkach dla młodszych dzieci. Oczarowana okładką i zapowiedziami sięgnęłam po tę książeczkę, żeby przekonać się, czy mogę ją polecić swojemu dziecku. Dobrze zrobiłam, że nie zaczęliśmy czytać jej razem w ciemno... Opowieść jest napisana "po łebkach", byle jak, bez głębi i bez sensu. Przygnębiająca - zapewn...

Kryminał wtórny, niezbyt interesujący, rozwiązanie rozpaczliwie przewidywalne, a w to wszystko na siłę wciśnięci Cezanne i Zola. Nie ma tutaj żadnych nowości, poza encyklopedycznymi informacjami dotyczącymi artystów. Szkoda czasu, choć przyznać muszę, że styl nie najgorszy.

Tło obyczajowo-społeczne jest dla mnie zawsze w powieści najważniejsze, jednak w przypadku tej książki Gaskell bardzo mnie zawiodło. Przede wszystkim dlatego, że po przeczytaniu "Żon i córek" miałam mocno wyśrubowane oczekiwania względem kolejnej powieści pisarki XIX-wiecznej. "Północ i południe" nie zaciekawiło mnie, nie wzruszyło, nie poszerzyło ...

Jeśli chodzi o autorkę, to bardziej podobała mi się jej opowieść o Monecie i jego Camille, ale i ta książka jest wartościowa. Przeniosła mnie w zupełnie inny świat, przypomniała zachwyt, jaki odczuwałam czytając kiedyś "Wyznania Konstancji Mozart" Isabelle Duquesnoy. Nie jest to monumentalna powieść, która opisałaby znakomicie całe tło społeczne i ...

To książka doskonała - napisana pięknym stylem, opowiada pasjonujacą historię, pełno w niej wyrazistych, niesamowitych postaci, jest przepełniona wątkami, które w idealny sposób się ze sobą zazębiają, w sposób, jakiego byśmy nawet nie przeczuwali. Jedyny zarzut, jaki Zafon mógłby usłyszeć to to, że czasem zbyt sili się na poetyckość, która bywa pre...

Bardzo fajne czytadło. Do czytania na szybko bez potrzeby skupiania się. Historia trzech kobiet i ich perypetii związanych z dziećmi. Jedna chce mieć, ale nie może, druga nie chce, ale ma, trzecia chce i ma, ale... Widać, że autorka przez to przeszła, w wielu sytuacjach odnalazłam swoje odczucia, swoje myśli, to, co mi się przydarzyło. Widać, że na...

Recenzja mnie zachęciła, ale książka rozczarowała. Spodziewałam się lekkiego czytadła i dobrej czarnej komedii, a dostałam psychologiczne byle co o mentalności Amerykanów, do tego z zafałszowaną historią w tle. Autor zrobił z wojny w Iraku wielkie zwycięstwo, a z Amerykanów bohaterów i zbawicieli świata. Taka książka "bla, bla, bla", dobrze, że szy...

Bardzo, bardzo mnie zawiodła ta książka. Czytania niewiele, bo to taka pozycja zrobiona na siłę - kilka wspomnień rozstrzelonym drukiem, żeby tylko książkę wydać. Poza tym opisy i recenzje mówią o historiach trochę innych niż do tej pory, o poświęceniu z miłości, o kochaniu, o szczęściu miłości w piekle, itp. Takich historyjek jest może z sześć i t...

Świetna książka. Niby nic nowego, kolejne wspomnienia, ale za to napisane przepięknym językiem. Czyta się błyskawicznie, wciąga - nic dodać, nic ująć. Nie ma tutaj namolnego dokumentaryzowania, czyli ścisłego przytaczania tysiąca nazw ulic, budynków, nazwisk, ale wszystko jest doskonale wyważone. W książce są zawarte słowa z pamiętnika dziewczynki,...

Wiem, jestem wredna, ale czytając tę książkę, w której są opisy tego, co spotykało Niemców w Berlinie pod okupacją radziecką, nie mogłam nie myśleć: "Dobrze im tak!". Książka jest pamiętnikiem napisanym po mistrzowsku, wspaniały styl, piękne myśli, czyta się doskonale, brak wulgaryzmu mimo tematyki. Jeśli miałabym opierać się tylko na tym pamiętnik...

Nie jest to lektura łatwa, prosta i przyjemna. No, może przyjemna jednak jest, bo zawsze wspaniale jest obcować z dobrą, mądrą literaturą... Jest napisana pięknym językiem, pięknym stylem, ale jest to książka po prostu filozoficzna. Autorka podąża tokiem myśli swoich bohaterów. O czym mógł myśleć Thomas More w celi w Tower? A o czym, wiele lat późn...

Nic w tej książce wzruszającego nie znalazłam. Pełno utartych sloganów typu: "Podążaj za marzeniem, dąż do jego spełniania za wszelką cenę", "Odnalezienie naszej Drugiej Połowy jest celem naszego istnienia", "Walcz o miłość wszelkimi sposobami, bo to Ona jest najważniejsza". Nic nowego, nic odkrywczego. Poza tym śmieszyła mnie opowieść o dziewczyni...

Ogólnie bardzo mądra książka, w oryginalny sposób mówiąca o tym, że miłość jest w życiu najważniejsza (w przeciwieństwie do łopatologicznej "Bridy"). Nie pasuje mi tylko do Coelho zbyt nachalne wspominanie o seksie, traktowanie tej sfery życia zbyt poważnie, uznawanie jej za najważniejszą część miłości. Jakoś mi to nie współgra z ogólnym pojmowanie...

- nie pasuje do innych książek tego autora; - jest bardzo ciekawa; - dość dużo interesujących rzeczy można się z niej dowiedzieć; - chyba nie przeczytałabym jej drugi raz; - oryginalny kryminał z pogłębioną psychologią zabójcy, ale nie przesadną - do takich wniosków nie trzeba psychologa; - ciekawsza od portretu psychologicznego mordercy jest obraz...

Uważam, że autorka wywiązała się z zadania na piątkę. Nie tak łatwo stworzyć prequel na poziomie oryginału, a tutaj się udało. Czyta się przyjemnie, styl jest świetny, niczego nie mogę tej książce zarzucić. Wciąga w świat Ani, jest wiarygodna, sprawiła, że nie oddzielam już życiorysu Ani z książek Montgomery od tego, co przeczytałam w tej książce -...

Trochę zbyt banalna, ale sympatyczna. Dobrze się to czyta w autobusie w czasie powrotu z pracy, kiedy już nie ma się ochoty myśleć. Fatalna redakcja polskiego tłumaczenia - błędy stylistyczne, literówki, brak całych linijek tekstu - i to w książce, której jedną z bohaterek jest redaktorka tekstów! "Diabeł ubiera się u Prady" była zdecydowanie lepsz...

Urocza, trochę smutna, więcej bardzo zabawna, książka. Naprawdę udana. Czytając o Leonie i jego Marysi czy o baronostwie Jakimśtam nie mogłam się oprzeć przypominaniu sobie Magdaleny Samozwaniec i jej "Na ustach grzechu". Doskonale osadzona w realiach wojny, a jednocześnie tak inna, tak nietypowa. Miła odmiana, inteligentna, lekka, bardzo zabawna i...

Jak na pierwszą powieść, to napisana rewelacyjnie, ale autor miał w końcu doświadczenie w reportażu. Opowieść o napoleońskich żołnierzach podbijających Hiszpanię napisana przez hiszpańskiego pisarza:) Niby bohater opisany z sympatią, niby miły, ładny, francuski żołnierzyk. Reverte jednak sprytnie zakamuflował pogardę i nienawiść Hiszpana do zaborcó...

"Rancho Wilkowyje" w wersji książkowej - rozpacz w groszki. Recenzja mówi: "Jeśli podobała Ci się Ania z Zielonego Wzgórza, pokochasz Poczekajkę". Otóż Ania Shirley była sto razy mądrzejsza i rozsądniejsza w wieku 12 lat niż Patrycja, bohaterka "Poczekajki" w wieku ok. 30. Powieść dla pensjonarek w ubogiej wersji, napisana z humorem, ale bez polotu...

Jest to opowieść o chłopaku, który ma wielką i kochającą się rodzinę z cudowną historią. Mieszkają w Libanie, główny bohater wyjeżdża do Stanów, ale ciągle wraca. Wspomina on dzieje swojej rodziny począwszy od pradziadków ( a raczej nie "począwszy", bo strasznie miesza opowieści - raz mówi o ojcu, potem o pradziadku, wraca do ojca, przechodzi do dz...

Przeczytałam jednym tchem. Na początku denerwowało mnie to, że książka jest napisana w pierwszej osobie w czasie teraźniejszym - nie lubię tego czasu w powieściach. Potem jednak przestałam zwracać na to uwagę. To magiczna opowieść o dwóch siostrach bliźniaczkach. Są one częścią przepowiedni, która prześladuje bliźniaczki z ich rodziny od wielu wiek...

Czytałam ją i zastanawiałam się, jak to możliwe, że piętnastoletni chłopak, w dodatku ze Stanów Zjednoczonych:), napisał tak dojrzale literacko dzieło. Dopiero potem dowiedziałam się, że on tylko wymyślił historię i zarysował, a resztę zrobili za niego inni ludzie, przede wszystkim rodzice, którzy są wydawcami i mu to wszystko poprawiali i redagowa...

Po prostu żałosne - romansidło, które miało sprawiać wrażenie czegoś ciekawego próbując przyciągnąć czytelnika historią wojenną. I udało mu się - przyciągnęło mnie, bo myślałam, że to książka o wojnie. Okazało się infantylnym, bardzo słabo osadzonym w realiach, zupełnie nie umotywowanym psychologicznie harlequinem. Od bohaterki tak zajeżdża marysui...