/b4930467d834a47be58b2f59e65e005f/n/anna-kolakowska)
Graficzka i ilustratorka.
Jako harcerka należała do Hufca Żoliborz, w czasie Powstania Warszawskiego była sanitariuszką I Obwodu „Żywiciela” (pseudonimy „Hala” i „Melodia”). Przez całe Powstanie opiekowała się rannymi w szpitalu na Bielanach. W AK byli także jej najbliżsi – ojciec Szymon Kołakowski i siostra Maria. Po kapitulacji Żoliborza siostra i ojciec dostali się do obozów, a Anna została wywieziona do Pruszkowa, a potem do Koniecpola.
Po wojnie ukończyła studia na Wydziale Grafiki Użytkowej ASP w Warszawie, w pracowni prof. Wacława Radwana. Przez wiele lat mieszkała w Krakowie, później wróciła do Warszawy. W roku 1951 Konstanty Sopoćko, prof. ASP, zaproponował jej praktykę w redakcji „Płomyczka”; wkrótce została pomocą graficzną profesora, a od 1955 r. kierownikiem artystycznym pisma.
Jako harcerka należała do Hufca Żoliborz, w czasie Powstania Warszawskiego była sanitariuszką I Obwodu „Żywiciela” (pseudonimy „Hala” i „Melodia”). Przez całe Powstanie opiekowała się rannymi w szpitalu na Bielanach. W AK byli także jej najbliżsi – ojciec Szymon Kołakowski i siostra Maria. Po kapitulacji Żoliborza siostra i ojciec dostali się do obozów, a Anna została wywieziona do Pruszkowa, a potem do Koniecpola.
Po wojnie ukończyła studia na Wydziale Grafiki Użytkowej ASP w Warszawie, w pracowni prof. Wacława Radwana. Przez wiele lat mieszkała w Krakowie, później wróciła do Warszawy. W roku 1951 Konstanty Sopoćko, prof. ASP, zaproponował jej praktykę w redakcji „Płomyczka”; wkrótce została pomocą graficzną profesora, a od 1955 r. kierownikiem artystycznym pisma.
„Chcieliśmy dać dzieciom, naszym 10–13- letnim czytelnikom maksimum wiedzy odpowiedniej do ich wieku i zainteresowań. Przybliżyć im polską literaturę, historię, sztukę. Bawić i rozwijać ich pomysłowość”.
„Mój styl to rysunek pogodny, satyryczny. Szczególnie ucieszyła mnie możność wykonania rysunków do sławnej Fizi Pończoszanki (w następnych edycjach Pipi Langstrump) wspaniałej pisarki Astrid Lindgren.
Wsumie dla Naszej Księgarni zilustrowałam ponad 20 książek”.
Wykonywała też projekty pocztówek oraz plansze dla Muzeum Etnograficznego. Na emeryturę przeszła w 1983 r.
W latach 80. zamieszkała w Podkowie
Wsumie dla Naszej Księgarni zilustrowałam ponad 20 książek”.
Wykonywała też projekty pocztówek oraz plansze dla Muzeum Etnograficznego. Na emeryturę przeszła w 1983 r.
W latach 80. zamieszkała w Podkowie
/23a781dd3966dbf3c254cfad7e2d7777/n/wakacje-z-babcia)
/ae3b053fbbb1cb0c290911ee6200cd67/n/nasza-babcia)
/o-1308601/n/ture-sventon-w-sztokholmie)
/86e532149389619e3df06060049d4b0a/n/jedrek-i-inni)
/dbe2b01df3cbd7ead2fce3b839f62e39/n/nowy-maz-dla-mamy)
/5f630af36905934aa7956f0a797992a6/n/a-jednak-sie-kreci)
/8c61f1e267f3b7201e2b4f62443ea0b3/n/moje-zwierzeta)
