Polski malarz, grafik, profesor, w latach 1996–2002 rektor Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku.
Ukończył studia na Wydziale Malarstwa Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku (obecna nazwa uczelni od 1996: Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku). Dyplom uzyskał w 1962 w Pracowni Malarstwa prof. Stanisława Borysowskiego. Po studiach pozostał na uczelni. Był kierownikiem Pracowni Grafiki. Tytuł profesora uzyskał w 1992, pracował na stanowisku profesora zwyczajnego. W latach 1996–2002 pełnił funkcję rektora ASP w Gdańsku[8]. Był recenzentem 3 dysertacji habilitacyjnych.
W 1965 brał udział w I Biennale Form Przestrzennych w Elblągu, gdzie zrealizował formę przestrzenną o wysokości 3,5 metra, przy współpracy J. Lemańczuka i H. Borowicza. Pierwotnie ustawiona była w głębi ruin budynku dawnego klasztoru. Obecnie w głębi dziedzińca Galerii EL, od strony ul. Wałowej w Elblągu. Elblążanie nazywają ją "maszyną tortur".
Zaangażował się jako scenograf, podejmując współpracę z: gdańskim Teatrem Rozmów (1962–1964), Państwową Operą Bałtycką (1972–1975), Teatrem Wybrzeże (1971), Teatrem Muzycznym w Gdyni (1979), Dramatycznym w Elblągu, Teatrem Miniatura. Pełnił także funkcję scenografa i konsultanta plastycznego w spektaklach telewizyjnych w latach 1972-1978.
Pochowany 24 lutego 2023 na cmentarzu Centralnym-Srebrzysko w Gdańsku.