Cytaty Magdalena Knedler

Dodaj cytat
„ Każdy nosi w sobie jakąś opowieść. Wciąż się rozwijającą i nieprzewidywalną. Zmierzająca do finału, który dla każdego jest wielką niewiadomą . „
Mądrość nie zawsze przychodzi z wiekiem, czasem wiek przychodzi sam.
Wyszłam za hrabiego. A Fryderyk? On się jedynie oświadczył, tęsknił, został odrzucony, cierpiał i przewiązał moje listy jakąś wstążką, opisując je hasłem „moja bieda”. O tym ostatnim dowiedziałam się długo po jego śmierci. Przypomniałam sobie wszystkie te noce, kiedy sen nie przychodził, bo mnie dręczyły myśli o Paryżu.
Chopin to dusza towarzystwa, wszyscy go uwielbiają, a już zwłaszcza damy. Niby nic szczególnego nie robi, nie błaznuje, nie sili się na błyskotliwość, często siedzi gdzieś na uboczu, a wystarczy, że jest.
Ojca na swój sposób kocham także, choć zupełnie inaczej, trochę tak jak się kocha trudne do rozwiązania zagadki.
Każdy ma w świecie swoje miejsce i odgrywa swoją rolę. Widać nie da się inaczej. Trzeba umieć stworzyć sobie własne małe niebo.
Chyba wcale nie chce go urodzić. Chyba byłoby lepiej, gdybym nie urodziła.
Kładzie sobie dziecko na kolanie i wbija w jego pierś igłę.
Tamta chwila, kiedy poklepywał po plecach dwóch identycznie wyglądających chłopców, jednocześnie ich rodzicom wskazywał miejsce na lewo.
Kobiety, te kobiety, które dopiero co dały życie, słyszały dochodzący zza ściany bulgot i powoli do nich docierało, że nowo narodzone dzieci właśnie walczą o ostatni oddech.
Po udach płynie krew. Zawija dziecko w poker, bo nic innego nie ma.
Czuć zapach krwi, kału i kwaśnego potu.
Mamy okrągłe brzuchy , mamy bóle i przez chwilę mamy też dzieci, a później - wspomnienia po nich.
Chciała żyć, a musiała patrzeć na śmierć.
Szli na smierć potulnie i bez sprzeciwu, jak gdyby zaskoczeni, że to się w ogóle dzieje.
Dopiero po chwili zauważa oczywisty związek między zabandażowanym piersiami a niemożnością karmienia noworodka.
Nie płacze. Jest śmiertelnie blada i przerażona.
Życie jest za krótkie, by dumać nad tym, czy do kogoś się uśmiechnąć, czy nie.
[...]upadek ideałów, optymizmu, niewinnej powojennej radości wiary w lepszy świat, w to, że ludzie nauczą się, wyciągną wnioski. Nie nauczą się, nie wyciągną.
To najgorsze, co możesz zrobić drugiemu człowiekowi[…].jeśli korzystasz na jego nieszczęściu celowo i z premedytacją, jeśli odszukujesz go i okradasz, bo wiesz, że nikt cię nie ukarze, to jest absolutnie najgorsze
Wszyscy jesteśmy tacy sami, tak samo cieleśni i śmiertelni
Czasem po prostu chcesz się czegoś pozbyć, nawet symbolicznie. Zaznaczyć kształt choroby i cierpienia, wyrzucić to z siebie
Uznała, że odnalezienie samego siebie to najtrudniejsza rzecz na świecie
[…]póki się żyje, czasu nie można marnować
Brak równowagi lepiej się jednak sprawdza wtedy, gdy człowiek jest zdrowy. Gdy może biec, brudzić ręce, zmęczyć się, a później odpocząć. Ale gdy chorujesz[…]potrzebujesz czegoś stabilnego. Potrzebujesz pieniędzy na leki i na dobre jedzenie. Na rachunki, ciepłą bieliznę i szczelne okna.
,,W jednej popowej piosence usłyszał, że dom to nie budynek, ale uczucie, i że jest tam, gdzie serce. A gdzie było jego serce? Nie wiedział, czy w ogóle je ma. Wszystkich lubił, ale nikogo nie kochał''.
© 2007 - 2024 nakanapie.pl