Tadeusz Konwicki
Zostań fanem autora:
× 2

Tadeusz Konwicki

Autor, zmarł w 2015 (żył 88 lat) 182 czytelników
7.8 /10
137 ocen z 18 książek,
przez 96 kanapowiczów
Urodzony 22 czerwca 1926 roku na Litwie (Nowa Wilejka)
Syn Michała Konwickiego i Jadwigi z domu Kieżun. W młodości mieszkał w Kolonii Wileńskiej. Uczył się w Gimnazjum im. Zygmunta Augusta w Wilnie (1938−1939, później, aż do okupacji niemieckiej, tj. 1941 roku, gimnazjum istniało i młodzież mogła uczyć się dalej, później zostało zlikwidowane i Polacy mogli uczyć się tylko na tajnych kompletach). Po wybuchu II wojny światowej pracował m.in. jako robotnik kolejowy i pomocnik elektryka w szpitalu w Nowej Wilejce. W 1944 r. zdał konspiracyjną maturę, uczęszczając wcześniej na tajne komplety. W latach 1944−1945 był żołnierzem Armii Krajowej, brał udział w akcji "Burza", a później partyzantce antyradzieckiej. Po rozwiązaniu oddziału przedostał się przez nowe granice Polski i tu najpierw przebywał krótko w Gliwicach (gdzie pracował jako niższy urzędnik), a następnie studiował polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, której nie ukończył. Debiutował w 1946 r. jako reportażysta i rysownik, ilustrowanym przez siebie tekstem pt. Szkice z Wybrzeża ("Od A do Z", nr 8/1946, dodatek literacki do "Dziennika Polskiego"). Od 1946 r. pracował w tygodniku "Odrodzenie" jako korektor i redaktor techniczny, publikując tam jednocześnie liczne recenzje literackie i filmowe. W tym czasie ogłaszał też w innych pismach (m.in. "Nurt", "Wieś") opowiadania, takie jak np. Kapral Koziołek i ja, Wielkie manewry, o tematyce partyzanckiej. Wybór m.in. tych wczesnych tekstów Konwickiego przedrukowany został po latach w tomie Wiatr i pył. Od 1947 r., kiedy redakcja "Odrodzenia" przeniosła się do stolicy, mieszka w Warszawie. W 1949 r. ożenił się z Danutą (1930−1999), córką Alfreda Lenicy i siostrą Jana Lenicy, artystką plastyczką, ilustratorką książek dla dzieci. Na przełomie lat 40. i 50. stał się jednym z głównych literatów i publicystów socrealistycznych – tzw. "pryszczatym" (pracował nawet krótko jako robotnik przy budowie Nowej Huty), już jednak w pierwszej połowie lat 50. rozpoczyna piłować tę gałąź, na której siedział (by odwołać się do metafory użytej przezeń we wspomnieniu z Kalendarza i klepsydry), co widać m.in. w jego działalności w "Nowej Kulturze", tak redakcyjnej (spowodował publikację głośnego Pamiętnika uczennicy, NK 1953, nr 48, i artykuł W. Arciszewskiego Coś niecoś o Trylobitach NK 1954, nr 44), jak publicystycznej (w cyklu felietonów sportowych "Z miejsc stojących" podejmował wielokrotnie problematykę wolności słowa). Od połowy lat pięćdziesiątych zajmował się również twórczością filmową, początkowo jako scenarzysta, po przełomie październikowym zaś, który stanowił dla jego postawy i twórczości moment newralgiczny, kręcił także przepełnione nastrojem egzystencjalnym filmy. Związany ze środowiskiem filmowym, wielokrotnie pełnił funkcje kierownika literackiego zespołów filmowych: w latach w Zespole Filmowym "Kadr" (1956−1968; przyczynił się do powstania tzw. szkoły polskiej), w "Kraju" (1970−1972), "Pryzmacie" (1972−1977) i "Perspektywach" (1989−1991). Od lat 60. narastać zaczął jego konflikt z komunistami. Wielokrotnie podpisywał listy protestacyjne o charakterze humanitarnym. W 1966 r. zostaje wyrzucony z PZPR (do której wstąpił w 1952 r.) za współudział w liście protestacyjnym do władz w związku z usunięciem z PZPR prof. Leszka Kołakowskiego. Po 1976 r. publikował w wydawnictwach II obiegu i londyńskich. Tadeusz Konwicki mieszka w śródmieściu Warszawy, na tyłach Nowego Światu. Z okien jego mieszkania widać w całości pobliski Pałac Kultury i Nauki. Od wielu lat, w porze obiadowej, pisarza można spotkać w kawiarni mieszczącej się w podziemiach wydawnictwa "Czytelnik" (ul. Wiejska). Do jego bliskich przyjaciół należeli i należą m.in. Wilhelm Mach, Leopold Tyrmand, Stanisław Dygat, Irena Szymańska, Gustaw Holoubek, Andrzej Łapicki, Tadeusz Drewnowski, Mieczysław Piotrowski, Henryk Tomaszewski, Jan Lenica. Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

Książki

Mała apokalipsa
6 wydań
Mała apokalipsa
Tadeusz Konwicki
7.3/10

Najsłynniejsza na świecie obok ?Sennika współczesnego? i ?Bohini? powieść Konwickiego. Główny bohater otrzymuje od przedstawicieli opozycji ?propozycję? samospalenia pod Pałacem Kultury na znak protes...

Kronika wypadków miłosnych
4 wydania
Kronika wypadków miłosnych
Tadeusz Konwicki
6.9/10

„Motyw młodzieńczej miłości rzuconej na tło owego roku, w którym zmiecione zostało wszystko, co zdawało się ustalone na zawsze, przeżycia paniczyka, dla którego tak ważne zdaje się widmo społecznego ...

5 wydań
Bohiń
Tadeusz Konwicki
7.4/10
Cykl: Tadeusz Konwicki. Książki wybrane, tom 10
Seria: Biblioteka Gazety Wyborczej

Obraz rodzącego się wbrew społecznym tabu uczucia szlachcianki Heleny Konwickiej, domniemanej babki autora książki, do Żyda z Bujwidz. W tle: Wileńszczyzna końca XIX wieku i atmosfera postyczniowa, kt...

Iwan Konwicki, z domu Iwaszkiewicz. Biografia
Iwan Konwicki, z domu Iwaszkiewicz. Biografia
Tadeusz Konwicki, Danuta Konwicka
7.3/10

Najsłynniejszy kot wśród celebrytów, największy celebryta wśród kotów. Trudno uwierzyć, że charakterny i złośliwy kot Iwan nie jest wytworem literackiej fantazji Tadeusza Konwickiego, lecz pełnoprawn...

Kalendarz i klepsydra
4 wydania
Kalendarz i klepsydra
Tadeusz Konwicki
8.6/10

„Czasem myślę, że Warszawę wymyślił Konwicki. Niewykluczone, że koty również.” /Marcin Wicha/ „Nie ma wątpliwości. Tadeusz Konwicki napisał tę książkę z zaświatów-dzisiaj, ale bojąc się cenzury, wyda...

Sennik współczesny
5 wydań
Sennik współczesny
Tadeusz Konwicki
8.5/10

"Sugestywna, psychologiczna proza o różnorodnej narracji, z precyzyjną szkatułkową konstrukcją. Summa przeżyć pokoleniowych czasu wojny i trudnych powojennych wyborów. Niezwykle wytrawna kompozycyjnie...

Kompleks polski
3 wydania
Kompleks polski
Tadeusz Konwicki
8.3/10
Seria: Seria z Tukanem

Rzeka podziemna, podziemne ptaki
2 wydania
Rzeka podziemna, podziemne ptaki
Tadeusz Konwicki
8.5/10
Seria: Seria z Tukanem

Wniebowstąpienie
3 wydania
Wniebowstąpienie
Tadeusz Konwicki
7.3/10

"Wniebowstąpienie po raz pierwszy ukazało się w 1967 roku i od razu stało się powieścią kultową, którą błyskawicznie wykupiono z księgarń. Książka zirytowała peerelowskie władze do tego stopnia, że za...

Zwierzoczłekoupiór
3 wydania
Zwierzoczłekoupiór
Tadeusz Konwicki
9/10
Cykl: Tadeusz Konwicki. Książki wybrane, tom 4
Seria: Biblioteka Gazety Wyborczej

Książka niezupełnie dla młodzieży, choć rzeczywiście młodsi czytelnicy sięgają po nią również, i również z satysfakcją. Powieść szalenie dowcipna i przewrotna, z równie intrygującymi, wysmakowanymi il...

Czytadło
2 wydania
Czytadło
Tadeusz Konwicki
8/10

Co robić. Pójdę na policję. Daj Boże, żeby ostatni raz. Ale co robić w ogóle. Może wyjdę na balkon i strasznym kosmicznym wrzaskiem nawymyślam całemu światu. Ale właśnie w tej chwili strażacy zdejmują...

Dziura w niebie
2 wydania
Dziura w niebie
Tadeusz Konwicki
8.7/10

Autor stawia podstawowe pytania na temat wartości poświęcenia ludzkiego w obliczu ginącej enklawy. Kolejna powieść moralnego niepokoju.

Dlaczego kot jest kotem?
3 wydania
Dlaczego kot jest kotem?
Tadeusz Konwicki
5.5/10

Bajka dla dzieci o Kocie Iwanie, postaci dobrze znanej czytelnikom utworów Tadeusza Konwickiego ("Kalendarz i klepsydra", "Wschody i zachody księżyca", "Nowy Świat i okolice" i inne). Ilustracje Danu...

4 wydania
Nowy Świat i okolice
Tadeusz Konwicki
9.5/10

Kompleks Polski. Mała Apokalipsa
Kompleks Polski. Mała Apokalipsa
Tadeusz Konwicki
9/10
Seria: Biblioteka Narodowa

Świat wszechobecnej fikcji, sennych majaków i wspomnień, w którym nie sposób odróżnić, co jest traumą wyniesioną z przeszłości, a co przytłaczającą teraźniejszością. Polska Konwickiego to kraina za...

Rojsty
Rojsty
Tadeusz Konwicki
8/10

Nie jest to pamiętnik, chociaż w narracji użyłem pierwszej osoby. Forma ta zdawała mi się skuteczniejsza, prowokowała bowiem czytelnika do surowej oceny treści moralnych i intelektualnych, które pragn...

Wschody i zachody księżyca
2 wydania
Wschody i zachody księżyca
Tadeusz Konwicki
3/10

Drugi ?beletryzowany raptularz? pisarza, tym razem napisany dla wydawnictwa podziemnego, ukazujący rok 1981. Oczywiście książka przepełniona jest anegdotami, wspomnieniami, portretami przyjaciół, a na...

Zorze wieczorne
2 wydania
Zorze wieczorne
Tadeusz Konwicki
10/10
Seria: Seria z Tukanem

"Ostatni dzień lata" Tadeusz Konwicki - Kolekcja Mistrzowie Polskiego Kina. Tom 12
2 wydania
"Ostatni dzień lata" Tadeusz Konwicki - Kolekcja Mistrzowie Polskiego Kina. Tom 12
Tadeusz Konwicki

Postać Tadeusza Konwickiego – uznanego pisarza, utalentowanego scenarzysty i reżysera – przybliża krytyk filmowy Jacek Szczerba. W swoim szkicu kreśli portret artysty o niezwykle silnej osobowości i o...

Kilka dni wojny, o której nie wiadomo, czy była
2 wydania
Książki wybrane. Tom 11. Zorze Wieczorne. Czytadło
Książki wybrane. Tom 11. Zorze Wieczorne. Czytadło
Tadeusz Konwicki

Seria ta, to pierwsze zbiorowe wydanie dzieł Tadeusza Konwickiego i zarazem pierwsze tak drobiazgowo zrekonstruowane na podstawie rękopisów, pozyskanych z archiwum autora oraz z Biblioteki Ossolineum ...

Książki wybrane. Tom 8. Rzeka podziemna, Podziemne ptaki. Nowy świat i okolice
Książki wybrane. Tom 8. Rzeka podziemna, Podziemne ptaki. Nowy świat i okolice
Tadeusz Konwicki

Tom stanowi połączenie bodaj najczarniejszej powieści Konwickiego, ?Rzeki podziemnej? o stanie wojennym, oraz przepełnionego humorem i inkrustowanego rysunkami autora raptularza z połowy lat 80. Fabuł...

Nasze histerie, nasze nadzieje. Spotkania z Tadeuszem Konwickim
Nasze histerie, nasze nadzieje. Spotkania z Tadeuszem Konwickim
Tadeusz Konwicki, Przemysław Kaniecki

Książka ta, składająca się z wywiadów, których Tadeusz Konwicki udzielił w ciągu wielu lat różnym rozmówcom, stanowi pewną opowieść – poniekąd autobiograficzną, bo i mówi przecież sam pisarz i reżyser...

Nic albo nic
2 wydania
Nic albo nic
Tadeusz Konwicki

Rzeczywistość wpisana w apokaliptyczną wizję upadku i nadejścia Bestii. Historia życia i śmierci zatopiona w mitycznym końcu wszechrzeczy - moralności i personalnego świata.

Nic albo nic. Kronika wypadków miłosnych
Nic albo nic. Kronika wypadków miłosnych
Cykl: Tadeusz Konwicki. Książki wybrane, tom 5
Seria: Biblioteka Gazety Wyborczej

Połączenie dwóch książek, pomarcowej i pogrudniowej. Pierwszej, ponurej, ukazującej osaczenie obywatela peerelu, oparta jest na wątku kryminalnym. Główny bohater nie zdaje sobie sprawy, że to być może...

Pamflet na siebie
2 wydania
Pamflet na siebie
Tadeusz Konwicki

"Książka, dobra czy zła, jest portretem własnym autora" Jak to się stało, że człowiek zyskał świadomość. Swój największy skarb i swoje nieszczęście. Czy zdobył ją za przyzwoleniem Opatrzności, czy wbr...

Pamflet na siebie Rojsty
Pamflet na siebie Rojsty
Tadeusz Konwicki

Książka jest portretem własnym autora. Ten znakomity pisarz przedstawia w wykrzywionym zwierciadle zarówno swe wspomnienia z dzieciństwa, jak i dojrzałe życie wśród przyjaciół ? artystów.

Pamiętam, że było gorąco. Rozmowa z Tadeuszem Konwickim
3 wydania
Pamiętam, że było gorąco. Rozmowa z Tadeuszem Konwickim
Katarzyna Bielas, Tadeusz Konwicki, Jacek Szczerba

Wywiad rzeka z jedną z najważniejszych postaci polskiej kultury powojennej. Wybitny pisarz i reżyser filmowy opisuje życie swoje i osób, które spotykał na swojej drodze. Te bardzo osobiste opowieści, ...

Wiatr i pył
Wiatr i pył
Tadeusz Konwicki

Tom zawiera wybór tekstów (wspomnienia, opowiadania, reportaże, scenariusze i inne formy literackie) napisanych przez Autora "Kalendarza i klepsydry" w latach 1946-2008, a nie publikowanych dotąd w ża...

Wilno w starej fotografii
Wilno w starej fotografii
Tadeusz Konwicki

Tematem kolejnego albumu z serii FOTO RETRO jest Wilno ? stolica oraz główny ośrodek kulturalny Litwy. To także miejsce ważne dla Polaków, których z Litwinami przez długi czas łączyła wspólna, choć ni...

Cytaty

Po co w ogóle ich słuchałem? Jak zwykle zabrakło mi charakteru? A co to jest charakter? Przecież doskonale wiem, dawno zrozumiałem. Charakter to brak wątpliwości, charakter to uporczywość trwania przy swoim zamiarze choćby nie wiem jak bezsensownym, charakter to brak wyobraźni, charakter to wrodzona tępota, charakter to nieszczęście ludzkości.
[...]
Charakter się przeżył. W dawnych prymitywnych czasach zmagań z wszechmocną przyrodą i z biologiczną słabością człowieka charakter był pożyteczny, przynosił korzyść, popychał do przodu w koszmarnym mozole ciężki głaz niemocy ludzkiej. Nauczyliśmy się chwalić, wielbić charakter, padać przed nim plackiem, czynić z niego fetysz. A dziś nikt nie ma odwagi skompromitować charakteru, choć stał się kategorią psychologiczną najzupełniej wsteczną, po prostu reakcyjną. W dzisiejszym wieloznacznym świecie charakter to despotyzm, tyrania i totalna nietolerancja.
Będziesz zawsze żałował, że nie spróbowałeś.

Komentarze

© 2007 - 2024 nakanapie.pl