Polski prozaik, autor sztuk scenicznych i publicysta.
Od 1934 uczył się w Państwowym Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika w Łodzi. W 1940 roku został wysiedlony z Łodzi. Po roku 1940 działał w Armii Krajowej. Brał udział w powstaniu warszawskim. W latach 1944–1945 był jeńcem w stalagu.
Od 1934 uczył się w Państwowym Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika w Łodzi. W 1940 roku został wysiedlony z Łodzi. Po roku 1940 działał w Armii Krajowej. Brał udział w powstaniu warszawskim. W latach 1944–1945 był jeńcem w stalagu.
Po wojnie w latach 1945–1958 był redaktorem prasy łódzkiej, związanym z „Dziennikiem Łódzkim” i „Expressem Ilustrowanym”. Ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. W latach W latach 1959–1961 był redaktorem naczelnym i dyrektorem Łódzkiego Ośrodka Telewizyjnego, zaś w latach 1962–1987 był naczelnym redaktorem Wytwórni Filmów Oświatowych.
W 1970 roku uzyskał stopień doktora w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk za rozprawę Podstawowa problematyka adaptacji filmowych i telewizyjnych tekstów literackich na wybranych przykładach.
W 1970 roku uzyskał stopień doktora w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk za rozprawę Podstawowa problematyka adaptacji filmowych i telewizyjnych tekstów literackich na wybranych przykładach.
Debiutował w 1961 roku jako autor sztuki scenicznej Sprawiedliwość w Kioto.
Pochowany na cmentarzu komunalnym Doły w Łodzi.