Zabić drozda recenzja

Do tej książki przymierzałam się kilka razy. Mniej więcej rok temu wypożyczyłam ją z biblioteki i zaczęłam czytać, ale skapitulowałam. Niedawno postanowiłam podjąć kolejną próbę. Powieść czekała na półce przez dobrych parę tygodni, a teraz naprawdę nie wiem, z czym tyle zwlekałam.



"Zabić drozda" to historia opowiedziana przez kilkuletnią Jean Louise Finch, zwaną Skautem. Ma ona starszego brata, Jema i ojca-prawnika, Atticusa. Ten ostatni podejmuje się obrony Murzyna, który został oskarżony o gwałt. Akcja powieści dzieje się w latach 30. ubiegłego stulecia, należy więc pamiętać o uprzedzeniach rasowych. Spokojne życie rodziny Finchów zostaje zakłócone. Sąsiedzi są, delikatnie mówiąc, niezadowoleni z decyzji Atticusa. Dochodzi do zniewag i rozlicznych przykrych okoliczności.



"Pamiętaj, że grzechem jest zabić drozda".



Pierwsza i jedyna książka Nelle Harper Lee opowiada o tolerancji i jej braku. Naprawdę nie dziwię się, że to dzieło tak szybko stało się bestsellerem. Nie mam pojęcia, co tak urzekło mnie w tym utworze. Całkiem możliwe, że prostota - w końcu główną narratorką jak niespełna dziewięcioletnia dziewczynka, która na świat patrzy inaczej niż dorośli.



"Zabić drozda" to pozycja obowiązkowa. Dla wszystkich. Żałuję, że tak długo odkładałam ją na później. Na pewno kiedyś do niej wrócę.



"Drozdy nic nam nie czynią poza tym, że radują nas swoim śpiewem. Nie niszczą ogrodów, nie gnieżdżą się w szopach na kukurydzę, nie robią żadnej szkody, tylko śpiewają dla nas z głębi swoich ptasich serduszek. Dlatego właśnie grzechem jest zabić drozda".



Ogromnie polecam. Tak samo, jak nie można zabić drozda, nie można też nie przeczytać tej niesamowitej książki.