Historyk recenzja

Z wielka chęcią zabrałam się za czytanie tej powieści, spodobał mi się tytuł. Książka jest dziwna, ale wywarła na mnie wrażenie. Gdybym miała książkę określić w jednym zdaniu, to powiedziała bym, że jest bardzo tajemnicza, zawiera wiele osobliwych i zaskakujących sytuacji, mrocznych legend. Przeszłość przeplata się z teraźniejszością.
Powieść wciągnęła mnie już od pierwszych stron. Cała wypełniona gawędami historia dzieje się w 1972r. Młoda nastoletnia amerykanka mieszkająca wraz z ojcem w Amsterdamie, pewnego dnia odkrywa przypadkiem w domowej bibliotece ojca zakurzoną książkę i kopertę z tajemniczymi listami. Treść tych listów jest co najmniej dziwna. Pytany o listy ojciec początkowo odpowiada wymijająco, ale w końcu postanawia opowiedzieć córce całą historię. Robi to podczas wspólnych podróży po Europie. Opowiada jej w częściach niesamowitą historię, w każdym odwiedzanym przez nich zakątku Europy, nie przychodzi mu to lekko, często czuje się zlękniony i przestraszony. Córka podczas wspólnych podróży czuje obecność jakiejś tajemniczego mężczyzny o szerokich ramionach.
Niesamowitego charakteru powieści nadaje towarzysząca jej tajemniczość, czytając kolejne stronice czytelnik zastanawia się, czy przypadkiem Dracula był tylko barwną legendą?
Pisarka ciągle mnie zaskakiwała. Nie sposób było domyślić się kolejnych wydarzeń. Bardzo podobała mi się podróż do Stambułu, niesamowite listy Rossiego. W książce znajdziemy wiele barwnych i ciekawych postaci. Sam pomysł książki o Draculi wydał mi się ciekawy, ale gdy czytałam o tym jak Paul i Helena w końcu odnaleźli prof. Rossiego, wydało mi się to nierealne i naciągane. Kim jest tytułowy historyk, może jest nim Dracula?