Miasto Popiołów recenzja

Pierwsza część "Darów Anioła" bardzo mi się spodobała. Tym bardziej po zakończeniu, które mnie wkurzyło, zdziwiło, czy wywołało temu podobne emocje, sięgnęłam po drugą część: "Miasto Popiołów". Miałam nadzieję, że w tej części wyjaśni się zakończenie "Miasta Kości" i wszystko się ułoży. Czy tak się stało? Niekoniecznie, ale zapraszam na dalszą część mojej recenzji.

„Skoro nie możesz powiedzieć prawdy ludziom, na których najbardziej ci zależy, w rezultacie samego siebie też oszukujesz.”

W tej części Clary i Jace zmagają się z emocjonalnymi, moralnymi problemami. Tak to jest, kiedy siostrę i brata łączy coś więcej, prócz więzów rodzinnych. Ten wątek jest bardzo istotny. Clary sama nie wie, czego chce, bo próbuje się związać z Samem, a tak na prawdę , kocha go jak brata. Dochodzi tutaj do wielu ciekawych zdarzeń, tak, jak sytuacja na Jasnym Dworze. Tak w ogóle to był mój ulubiony rozdział, czytałam go po kilka razy ;)

„Alec obserwował ich przez uchylone drzwi. Jace opierał się o umywalkę, jego siostra czyściła mu rany i owiązywała je białą gazą. – Dobrze, a teraz zdejmij koszulkę. – Wiedziałem, że musisz coś z tego mieć.”

Cała akcja toczy się głównie w ogół Valentine'a. Chce on, za pomocą Miecza i Kielicha wezwać demony, by stworzyć armię i wywołać wojnę. Zależy mu również na tym, by Jace przeszedł na jego stronę.

„-Co robisz? (...) -A tak, przyszło mi do głowy, że poleżę sobie na podłodze i trochę powiję się z bólu -odburknął. -To mnie relaksuje.”

Podsumowując. Według mnie ta część była tak samo doskonała, jak "Miasto Kości". Wszystko się tutaj zgadza, od ciekawych opisów i głębokich przemyśleń, po wartką akcję. Poznajemy nowych bohaterów, którzy są wyraziści i żaden nie pozostawił po sobie obojętnych uczuć. Czyta się strasznie szybko, nawet nie wiem, kiedy dotarłam do końca. Polecam każdemu, kto chce spędzić czas w świetnym towarzystwie, Jaca i Calry ;)

„Ale właśnie o to chodzi. Kiedy kochasz nie masz wyboru.”