Szczęściarz

Kolejna książka Sparksa na moim koncie. Czytając ją, miałam strasznie dziwne wrażenie, że została napisana przez kogoś innego, a mianowicie styl przypominał mi pana Musso. Wiem, to dziwne, jednak przez niemal większą połowę książki nie mogłam odpędzić się od tego uczucia, że to ktoś inny napisał tę książkę. Nie wiem, czy to dobrze czy źle, bo obu panów niesamowicie cenię i mam głęboki sentyment do ich książek. Niemniej "Szczęściarz" podobał mi się i dosłownie go pochłonęłam. Czytało się przyjemnie, bez większych przeszkód. Wiadomo, że szczęście nie trwa wiecznie, a książki Sparksa (a raczej akcja w nich) są tego dowodem. Gdy bohaterowie przeżywają radość, miłość i są całkowicie szczęśliwi - to dla mnie znak, że za chwilę wydarzy się coś złego. I ta książka właśnie nie jest wyjątkiem. Niemniej koniec mnie zaskoczył, bo spodziewałam się trochę czegoś innego, za co plus. Niewiele książek mnie zaskakuje. W owej książce po raz kolejny spotykamy się ze skutkami zaborczych mężów, którzy nie mogli pogodzić się z rozwodem i stratą atrakcyjnej żony, nawet, jeżeli nie darzyli jej miłością. Polecam, bo warto ją przeczytać. Nie nudzi, i co najważniejsze - daje do myślenia.

Moja pierwsza książka autorstwa pana Sparks'a. Nie byłam przekonana do Jego pióra, wszędzie o Nim głośno, wszyscy się zachwycają ... a poza tym zawsze była inna książka ważniejsza, bardziej przyciągająca moja uwagę. Któregoś razu powiedziałam czemu nie, może w końcu ... i w ten sposób w moje ręce wpadł "Szczęściarz" i w sumie nie wiem czy potrzebowałam czegoś luźniejszego po "Dziewczynie w złotych majtkach" czy może jestem na głodzie uczuciowym, czy może faktycznie Facet dobrze pisze. Historia pozornie banalna, znalazł zdjęcie, postanowił Ją odszukać, wojna, emocje, uczucia, przyjaźń (to tak w skrócie oczywiście) ... i w pewnym momencie złapałam się na tym, że ja nie mogę przestać czytać, że ta książka mnie pożera i skrada mi każdą chwilę. Polecam ja każdemu, nie ważne w jakim wieku i jakiej płci, dość uniwersalna pozycja pozwalająca uwierzyć, że jednak nadzieja umiera ostatnia. Jestem zaszczepiona wirusem "sparksowym", zaczynam czytać kolejne Jego książki.

"Szczęściarz" spełnił wszystkie moje oczekiwania, które żywiłam wobec tej powieści: romantyczna historia napisana prostym językiem tzw. czytadło, które pozwala choć na chwilę oderwać się od szarej rzeczywistości i zagłębić się w sielską atmosferę tej książki. Czyta się szybko i przyjemnie.

Powieść jest ciepła i pełna uroku. Szczerze polecam fanom twórczości Sparksa, z pewnością się nie zawiodą. A ja żałuje, że zwlekałam tyle z sięgnięciem po jego książki. Z pewnością to jak najszybciej nadrobię.

Książka ciekawa, ale chyba Sparks napisał kilka lepszych. Mimo wszystko, dobra do czytania na wakacje, ładna historia, dobrze opisana, wzruszająca i przede wszystkim niesamowite sploty akcji i bohaterowie.

Ta książka jest moim pierwszym spotkaniem z tym autorem i po przeczytaniu jej wiem, że nie ostatnim. Podobała mi się, bardzo, więc z czystym sercem polecam tą chwytającą za serce opowieścią;)

Ja również polecam. Bardzo fajna. Początek trochę dla mnie był nie za fajny ale potem już mnie wciągnęło. Co do końca to zgodzę się z Rebellish. Bardzo zaskakujący! Polecam.

To moja pierwsza przeczytana książka z twórczości Sparksa. Początek nie zachęcał zbytnio, ale dalej już mnie wciągnęło. Wiem, że na tej książce nie poprzestanę ;)

Następna świetna kasiążka Nicolasa Sparksa. Troche koniec mnie zaskoczył, bo myślałam, że oni obaj zgineli.. Dobra kśiążka na wieczory. Polecam :)

Czytałam już książki N. Sparksa, ale tej jeszcze nie miałam okazji. Z pewnością chętnie po nią sięgnę, poniewaz zapowiada sie interesująco.

Książka typowa dla Sparksa. Na początku dużo opisów, no ale potem się wciągnęłam. Zaskakujące zakończenie, choć trochę przeciągnięte.

Świetna. Nie byłam przekonana po początkowych rozdziałych do tej książki. Ale jednak końcówka zrobiła na mnie duże wrażenie.

Uwielbiam jego książki. Zachwyca tak jak każda, która wyszła spod Jego pióra. Gorąco polecam! :)

Ciekawa, ale mnij uczuciowa. Szybka i lekka w czytaniu. Zakończenie mylące czytnika :)

Po lekturze "Szczęściarza" pozostaję wciąż pod ogromnym urokiem powieści Nicholasa Sparksa. Po raz kolejny historia opowiedziana przez tego autora wzbudza we mnie same pozytywne uczucia oraz pozostawia pewien niedosyt i żal, że już się zakończyła.

Jak mocna jest siła sugestii? Czy należy wierzyć w sprawczą moc talizmanów? Czy amulet może nas chronić przed złem i niepowodzeniami? Jakie niespodzianki może zgotować nam los?

Tym razem autor przedstawił nam sylwetkę Logana Thibaulta - mężczyznę po przejściach, który idąc za radą przyjaciela i wspomagany głosem własnego serca postanawia odnaleźć swoje przeznaczenie. Przez pewien czas przygotowuje się do dosyć szalonej wyprawy w odległe zakątki kraju w nadziei odnalezienia tego, czego szuka. Mężczyzna nie do końca rozumie co go skłoniło do tej decyzji, ale pewnego dnia wyrusza piechotą, z wiernym psem u boku, z Kolorado do Karoliny Północnej aby odnaleźć pewną kobietę. Jej zdjęcie Logan znalazł na drodze podczas pobytu na wojnie w Iraku i to ono, jak powszechnie sądzono, chroniło go przez pięć lat przed nieszczęściem i śmiercią. I choć Thibault podchodzi sceptycznie do tego rodzaju przekonań, w końcu ulega sugestii i postanawia odnaleźć dziewczynę z fotografii by w jakiś sposób spłacić jej dług.

Po wielu trudach Logan dociera pieszo do Hampton w Karolinie Północnej i tam odnajduje miejsce, w którym zrobiono zdjęcie, a następnie udaje mu się odszukać tajemniczą nieznajomą z fotografii. Kobieta - Elisabeth j...