Faza druga: Głód recenzja

To już druga część mega przeboju amerykańskiego pisarza Michaela Granta, która trafiła do moich rąk. I taj jak pierwsza część, dwójka ma tyle samo stron, a również kipi z niej akcja wielkimi strumykami. I wielką przyjemnością było czytanie kolejnych przygód Sama, Astrid i innych dzieciaków z Perdido Beach.

A dwójka choć z pozoru zanudza, to tak naprawdę rozkwita akcją, suspensem i niespodziewanymi zwrotami akcji. A co słychać w ETAP-ie?
Ano ludziom brakuje żywności, kończą się zapasy i wybuchają sprzeciwy wobec rządzeniu miastem przez odmieńców, mutantów. Powstaje Ekipa Ludzi, która poważnie zakłóci życiu Perdido Beach. Jakby tego było mało, Caine szykuje kolejne zwycięstwo, a potwór ze sztolni wciąż siedzi w umyśle Lany...

Muszę wam w tajemnicy wyznać, że to najlepszy thriller dla młodzieży jaki w życiu czytałem. Bohaterowie emanują emocjami, a ich zachowanie nie jest jednoznaczne. Kolejnym plusem dla Granta jest powielanie wątków, których z części na część jest coraz więcej, a żadnego rozwiązać nie chce. W pewnych momentach chciałem wejść do książki i pomóc im, walczyć lub komu trzeba przyłożyć ;-D

Michael Grant zastosował w "Głodzie" jeszcze jedną bardzo ważną technikę - początkowo opisywał problemy mieszkańców, ich rozwiązywania, emocje, aby na sam koniec wyskoczyć z finałową sceną, w która aż oślepia krwią, zmianą nastrojów i przede wszystkim zmiennych emocji. Mamy tu kolejne zabójstwa, cudowne ocalenia, no i przede wszystkim wątek miłosny. Kogo? Nie zdradzę Wam, ale tylko zachęcam do uważnego śledzenia tej części "Gone".

Tym razem znowu pojawiło się odliczanie, nie tak pasjonujące jak w pierwszej części, ale i tak ciekawi czytelnika. Uwielbiam ten sposób zaczynania rozdziałów, bo w każdej części mam ochotę zajrzeć na koniec i dowiedzieć się do jakiego wydarzenia odlicza się teraz.

Poza tym chciałem pogratulować tłumaczowi za ten doskonały przekład, który nie zgubił emocji, napięcia i wzruszeń. Naprawdę w sukces książki musi wpisać się nie tylko autor, ale także i tłumacz, który słowa z języka obcego musi w odpowiedni sposób dobrać do naszego języka. Wielkie dzięki!

Druga część "Gone" na pewno nie zaspokoi waszego głodu dobrego thrillera. Dlaczego? Bo sprawi, że pojawią się przed wami kolejne pytania, których rozwiązania można spodziewać się w trójce. Więc pozostaje mi tylko życzyć wam udanej lektury "Głodu" w towarzystwie kanapki, czekolady lub wafla...