Duma i uprzedzenie recenzja

Jane Austin jest jedną z moich ulubionych pisarek XIX wieku. Opisuje w swoich książkach niesamowite historie miłosne, które podbiły, zapewne, nie jedno kobiece serce. Duma i Uprzedzenie jest jedną z takich właśnie książek, które zacznie się czytać, oderwać się nie można, a później jest się zawiedzionym, że tak szybko 'zjadło' się tę książkę i czyta się ją jeszcze raz, wciąż z zapartym tchem, wciągając się jeszcze głębiej w ten niesamowity świat XIX wieku.
Historia jest dosyć banalna, spotykają się przypadkiem dwoje ludzi, pałają do siebie niechęcią, a na końcu się w sobie zakochują. Ale ta książka ma w sobie coś więcej. Historia może i jest banalna, ale sposób w jaki autorka to wszystko opisuje, bogactwo słów - zachwyca. Czegoś takiego nie znajdzie się teraz w książkach 'naszego wieku'. Nie będą miały w sobie tej magii, języka, takiej głębi, jak książki Austin. Nie było tam, żadnych nieoczekiwanych zwrotów akcji, zero wampirów, zbuntowanych nastolatek, UFO, ani tego typu rzeczy. Są to książki, o ironio, które opisują ówczesny świat. To wszystko sprawia, że mam ochotę czytać dalsze dzieła Pani Austin. Wracając do książki. Za serce uchwyciła mnie nie tyle główna bohaterka, co słynny Pan Darcy, który z każdym rozdziałem odkrywał, że zakochuje się w Panience Elizabeth, a ona nie była mu dłużna. Ich miłość była o tyle ciekawa, że starali się zdusić w sobie to uczucie, choć, szczerze mówiąc, kiepsko im to wychodziło.

Książka jest doprawdy, niesamowita, także polecam ją szczerze wszystkim, którzy mają ochotę przeżyć niezwykły romans, w zwykłym otoczeniu :) .