Piękni i martwi

"Piękni i martwi" - już sam tytuł odpycha. Temat Akademii dla elit z niezwykłymi predyspozycjami oklepany jak mało który. Tu spotykamy się z Akademią Gottfielda, czyli (a jakże by inaczej) tajemniczej, elitarnej szkole z rygorystycznymi zasadami. A`propo zasad, karą za nią jest wysłanie do dyrektorki, bez żadnych innych konsekwencji (nawet w sprawach za które rzekomo uczeń powinien zostać ze szkoły wydalony). Książka ta mogłaby być całkiem niezła, gdyby autorka bardziej się postarała, bo pomysł sam w sobie dość ciekawy. Początek całkiem udany. Pisząc „początek” mam na myśli „do strony 97” na której to pojawia się zdanie, które rozpoczyna drogę tej książki po równi pochyłej, aż do żenującej klęski. Mianowicie chodzi o „Wiedziałam, że już nic nie będzie takie samo”. Swoją drogą, powinno się zakazać go używać. Od tego momentu jest już tylko gorzej i gorzej. Nie można też zapomnieć, że bohaterka jest podobno wiedziona chęcią odkrycia jak i dlaczego zginęli jej rodzice, lecz później całkowicie przestaje o tym myśleć. Tak jakby ten powód przestał mieć znaczenie. Odniosłam wrażenie, że autorka tak skupiła się na brnięciu w wydarzenia, że zapomniała dlaczegóż to jej bohaterka w ogóle tam jest. Tak właściwie to pani Woon na siłę pchała swoich bohaterów w akcję. Nikt normalny, a nawet nienormalny, nie postępowałby tak jak to zostało opisane. Autorka na siłę ogłupia Renee. Dziewczyna raz wydaje się całkiem inteligentna (głównie na początku ma coś w sobie i nie jest mądrą inaczej lalą), ...

Niecierpliwie wyczekiwałam końca i jakimś cudem przebrnęłam przez tę książkę. Chcąc nie chcąc porównywałam ją do "Zmierzchu" S. Meyer i "Harrego Pottera" J. K. Rowling. Nie powinnam była tego robić ale takich podobieństw było tak wiele, że uczyniłam z tego grę: ile wspólnych wątków/tematów znajdę w jednym rozdziale? I tak, nie była ona o wampirach choć granica była bardzo cienka. Gdzieś tak w środku książki zorientowałam się co i jak, wiedziałam też jak mniej więcej się skończy. Takim plusem było to, że autorka dodawała kolejne wątki co urozmaicało akcję. Podobało mi się też, że sięgnęła do historii starożytnej Grecji i Rzymu. Tyle! Więcej nie napiszę, bo to miał być zwykły komentarz a nie recenzja.

Były momenty, kiedy książka mnie wciągała, ale jednak częściej miałam ochotę odrzucić ją na bok. Mimo że fabuła zawiera wiele oryginalnych i ciekawych wątków, to jakoś nie potrafiłam przekonać się do całości. Na pewno dużym plusem jest zawziętość głównej bohaterki. Tą cechą zyskała moją sympatię.

Ucieszyła się, że to nie kolejna książka o wampirach.

Wie ktoś, kiedy będzie druga część? :)

Bardzo dobra książka!