Dziwne losy Jane Eyre recenzja

Książka opowiada losy Jane Eyre, której rodzice umarli i wychowuje ją ciotka. Początek jak każdy inny w tego typu książkach (ona biedna, sama na świecie, poniewierana przez wszystkich i czekająca na swojego rycerza). Dlatego też przez kilka pierwszych rozdzialów trochę się wynudzilam.

Po analizie książki podzielilam ją na trzy rozdzialy:

życie Jane wraz z ciotką i kuzynami oraz pobyt w Lowood
Jane jako nauczycielka w Thornfield
Jane „na wygnaniu”

Poznając historię Jane poznajemy również życie, obyczaje, zachowania obywatelów wiktoriańskiej Anglii. Oprócz romansu mamy tu także wątki humorystyczne jak i zlepki horroru (przynajmniej dla mnie :) ).

Po przeczytaniu książki zapragnęlam obejrzeć serial BBC „Jane Eyre” z 2006 roku. Taka jest moja regula i „prawie” zawsze się jej trzymam „najpierw książka, potem ekranizacja”. Film pochlonęlam za jednym razem (4 odcinki po 50-60 minut każdy). No i wpadlam. Nie wiem dlaczego (być może dlatego, że jestem wzrokowcem), ale film jest dla mnie uzupelnieniem ksiązki. Zresztą o wiele większą frajdę sprawia mi oglądanie krajobrazów, ubiorów, zachowań niż tylko ich opisy.

Książkę polecam oczywiście. Żylam nią kilka dni po przeczytaniu (ach ten pan Rochester). I powiem „napiszę”, że jeśli mam porównywać siostry Bronte, Charlotte i Emily, zdecydowanie polecam tę drugą. Jest mi jakoś bliższa sercu.