Dziwna i piękna opowieść o Percy Parker recenzja

Dziwna i piękna opowieść o Percy Parker

Autor: @de_merteuil ·3 minuty
2011-04-16
Skomentuj
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!
Naprawdę dawno nie czytałam tak wspaniałej książki. „Dziwna i piękna opowieść o Percy Parker” ma w sobie wszystko. Jest piękna, magiczna, baśniowa, poetycka; jednym słowem idealna.

Czytając powieść całkowicie zanurzyłam się w wykreowanym przez autorkę świecie. A świat ten był wykreowany naprawdę bardzo dobrze. Wszystko jest opisane bardzo dokładnie i precyzyjnie; nie ma żadnych niejasności, fabuła podbudowana jest solidną dawką historii i mitologii.
Nie ma w tej książce gwałtownych zwrotów akcji ani większych niespodzianek. Fabuła skonstruowana jest w ten sposób, że od początku, my czytelnicy, wiemy kto jest dobry, a kto zły i obserwujemy rozwój wypadków, pomyłki bohaterów. Taki schemat nie zawsze się sprawdza; tu jednak pasuje znakomicie!

Główną bohaterką jest osiemnastoletnia albinoska Percy (swoją drogą ciekawe, czy w razie ekranizacji aktorka również byłaby albinoską). To naprawdę ciekawa, dobrze skonstruowana postać. Jednak swój prawdziwy kunszt autorka pokazała przy postaciach drugoplanowych. Naprawdę cieszę się, że tym razem nie są oni grupą dzieciaków ze szkoły, ale doświadczonymi, dorosłymi ludźmi. Nie stanowią jednej, „drugoplanowej” masy, ale każdy z nich ma swój własny portret psychologiczny, o każdym dowiadujemy się czegoś ciekawego. Moim ulubieńcem jest zdecydowanie dekadent – lord Elijah (jego teksty o V Symfonii rozbawiły mnie do łez).
Co jest kolejnym ogromnym plusem, to oczywiście wiktoriańska Anglia! Atmosfera jest niesamowita! To kolejna seria (po książkach Libby Bray), które można nazwać neogotyckimi, czyli z nawiązaniami stylem i formą do powieści gotyckiej (XIX wiek, heroina, stary zamek, tajemnicze wydarzenia, tutaj klasycznie gotyckie, czyli duchy).
No i do tego język! Boże jak ta książka jest dobrze napisana! Po prostu pięknie! Zupełnie jakbym czytała dzieło z tamtej epoki! Często zdarza się w tandetnych romansach historycznych, że wypowiedzi bohaterów są stylizowane za „stare”, ale w narracji jest pełno współczesnych naleciałości, co daje komiczny wręcz efekt. Tutaj tego nie ma. Język jest perfekcyjny!

Na okładce książka opisywana jest jako powieść o duchach i nie sposób temu zaprzeczyć. Co ciekawe duchy nie są tu tylko dodatkiem, ale również zindywidualizowanymi bohaterami. Pokochałam Gregory’ego! Scena, w której tańczył z Percy walca była nieziemska! Wyobraziłam to sobie i ten obraz chyba na zawsze pozostał w mojej głowie.
Jednak mówiąc, że książka jest tylko o duchach byłoby ogromnym niedopowiedzeniem. Są one tylko pretekstem dla wydarzeń dużo większych, ważniejszych. W całej historii ważna jest mitologia grecka, przede wszystkim mit o Persefonie. Nie będę opisywała wszystkich wątków, które są z tym związane, bo jest ich zbyt dużo i są one zbyt skomplikowane. Powiem tylko, że odkrywanie tej fabuły i tych tajemnic kawałek po kawałku sprawiało, że z każdą stroną tylko coraz szerzej otwierałam buzię zachwycając się literackim kunsztem, pomysłowością i tym, jak wszystkie elementy układanki idealnie do siebie pasują.
No i wreszcie wątek romansowy. Nawet on jest idealnie wyważony. Nie narzuca się swoją nachalnością, ale z drugiej strony jest bardzo istotny. Napięcie między Percy i Alexim aż iskrzy. Nie spotkałam się jeszcze z takim natężeniem erotyzmu całkowicie bez udziału scen erotycznych. Tym bardziej jest to wzmagane sztywnymi regułami moralności dziewiętnastowiecznej.

Na koniec jeszcze dodam, że (całe szczęście!) nie jest to książka dla młodzieży. Również osiemnastoletnia Percy w swoich czasach uważana była za osobę dorosłą. Myślę, że to wielka zaleta, bo książka pozbawiona jest wielu nieciekawych cech charakterystycznych właśnie dla paranormalnych młodzieżówek.
Polecam wszystkim tę powieść. Ja jestem nią oczarowana i oszołomiona. Wywołała u mnie mnóstwo łez wzruszenia, ale także uśmiechu. To zdecydowanie najlepsza książka tego typu (z przymusu zaliczę ją do paranormal romance) jaką czytałam.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2011-04-12
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Dziwna i piękna opowieść o Percy Parker
Dziwna i piękna opowieść o Percy Parker
Leanna Renee Hieber
8.2/10
Cykl: Percy Parker, tom 1

Ją nawiedzają głosy umarłych. Jego wybrała starożytna bogini, by chronił świat przed wysłannikami ciemności. Razem muszą zatrzasnąć wrota piekielnej otchłani, połączeni miłością i przeznaczeniem w w...

Komentarze
Dziwna i piękna opowieść o Percy Parker
Dziwna i piękna opowieść o Percy Parker
Leanna Renee Hieber
8.2/10
Cykl: Percy Parker, tom 1
Ją nawiedzają głosy umarłych. Jego wybrała starożytna bogini, by chronił świat przed wysłannikami ciemności. Razem muszą zatrzasnąć wrota piekielnej otchłani, połączeni miłością i przeznaczeniem w w...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Nie miałam zamiaru czytać tej książki. Wyglądała mi na kolejny romans paranormalny, w którym wyidealizowane uczucie między bohaterami pokona całe zło tego świata. Ale los w postaci bibliotekarek jest ...

DU
@duncia

Nie jestem pewna czego się tak naprawdę spodziewałam sięgając po tę pozycję. Z pewnością miałam nadzieję, że przypadnie mi niezwykle do gustu. W końcu nie na co dzień mam okazję czytać książki, w któr...

@Juliab3 @Juliab3

Pozostałe recenzje @de_merteuil

Czerwień rubinu
Czerwień rubinu

Pewnego październikowego dnia na świat przychodzą dwie dziewczynki. Charlotta i Gwendolyn to dorastające razem kuzynki. Charlotta od zawsze przygotowywana jest do tego, ...

Recenzja książki Czerwień rubinu
Miasto poza czasem
Beznadziejna

Znacie to uczucie, kiedy czytając książkę cały czas czekacie aż coś się wreszcie zacznie dziać? Dokładnie to czułam czytając „Miasto poza czasem”. Czekałam i czekałam. Ni...

Recenzja książki Miasto poza czasem

Nowe recenzje

Idąc po górach
Ucieczka od wolności
@ladymakbet33:

Czy zawsze jesteśmy kowalami własnego losu, jak głosi znane porzekadło? Otóż perypetie życiowego rozbitka pokazują, że ...

Recenzja książki Idąc po górach
Za zasłoną milczenia
Za zasłoną milczenia
@dorota.l.b:

"Umarłam dla świata dwudziestego ósmego sierpnia, w niedzielę. Tamtego dnia słońce zalało kraj kolejną falą upałów." Ta...

Recenzja książki Za zasłoną milczenia
Trzcinowisko
Nad Trzcinowiskiem
@bookoholicz...:

Ehhhhh... jakie to było dobre "Trzcinowisko" to znakomity przykład kryminału, który wciąga czytelnika niczym mroczne ba...

Recenzja książki Trzcinowisko
© 2007 - 2024 nakanapie.pl