Zagubiony heros recenzja

Całkowicie zapomnij o swoim poprzednim życiu. Teraz jesteś w Obozie Herosów.

„ – Słuchaj, może uderzyłeś się w głowę? – zapytała. – Naprawdę nie wiesz, kim jesteśmy?
Jason wzruszył ramionami.
– Gorzej. Nie wiem, kim ja jestem.”

Kiedy tylko dowiedziałam się, że Rick Riordan rozpoczyna kolejną serię, pomyślałam „Matko! Czy ten facet kiedykolwiek śpi?!”. Widać, że autor ma zamiłowanie do mitologii. Rzym, Grecja, Egipt, bóstwa, bożki… To takie klimaty występują w większości książek tego pana.

Zagubiony Heros to pierwszy tom serii Olimpijscy Herosi. W pewnym stopniu dotyczy jednak jednego z poprzednich dzieł autora, mianowicie o Percy’m Jacksonie. Bałam się więc, że pewnych kwestii mogę nie zrozumieć. W końcu nie udało mi się jeszcze przeczytać wszystkich części poprzednika.

Tak więc towarzyszymy trójce nowych bohaterów. Jason budzi się w autobusie, podczas szkolnej wycieczki. Nikogo nie zna, nie wie, gdzie jest, ani kim jest. Jedynie nauczyciel zdaje sobie sprawę, że to nie sprawka amnezji, a jego pochodzenia. Jego dziewczyna, Piper (którą widzi pierwszy raz w życiu), miała sen dotyczący swego ojca. Próbuje uzyskać jakiekolwiek informacje na temat jego porwania. Natomiast Leo, przyjaciel tej dwójki, ma ADHD i niezwykłe zdolności do majsterkowania; wciąż musi się czymś zajmować. Cała trójka trafia do Obozu Herosów, który znamy z opowieści o Percym – to miejsce, gdzie przebywają dzieci bogów. Trzeba więc odpowiedzieć sobie na wszystkie dręczące ich pytania.
Przyjaciele próbują dojść do tego, kto jest ich rodzicami. Poza tym znowu atakują ich potwory, wśród dzieciaków jest zdrajca, a nasz bohater z poprzedniej serii gdzieś zniknął. Co teraz?
Cała ta opowieść skupia się na grupce przyjaciół. W każdym z rozdziałów towarzyszymy innemu z nich. Jednak nie odgrywa to zbyt znaczących zmian, ponieważ za każdym razem narrator i tak jest trzecioosobowy.

Opowieść ta wyjątkowo przypomina Percy’ego, o którym tyle już wspominałam. Ten sam motyw i ogólny zarys. Jedynie szczegóły nieco się od siebie różnią. Pomysł jest wręcz identyczny, więc bez problemu można było domyślić się, co będzie dalej.

Jeżeli spodobały Wam się inne książki pana Riordana, to oczywiście polecam. Tym bardziej, że nie zabraknie tu ani mitologii, ani przygody, ani dowcipu. Mnie jednak ta opowieść nie urzekła, głównie dlatego, że nie przepadam za historią, mitologią itp.


„ – Może rąbnę ich tylko raz, co?
– Nie.
– Pójdźmy na kompromis, dobra? Najpierw ich zabiję, a jeśli się okaże, że nie byli naszymi wrogami, przeproszę.”

Rick Riordan
Olimpijscy Herosi
Tom I
Zagubiony Heros
The Lost Hero
Andrzej Polkowski
Galeria Książki
2011