Robokalipsa recenzja

Kiedy człowiek posunie się o krok za daleko...

Autor: @Violet ·3 minuty
2011-09-22
Skomentuj
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!
Trzy nazwiska z okładki „Robokalipsy” sprawiły, że wpadłam w euforie – Stephen King, Steven Spielberg i Clive Cussler. Czy one nie są najlepszą rekomendacją, aby książkę przeczytać? Lecz po początkowej radości dopadł mnie moment kryzysu i przerażenia – boże święty, mam czytać powieść o wojnie z robotami?! Miałam ochotę walić głową w mur z rozpaczy (w co też ja się wpakowałam tym razem?). Chcąc mieć lekturę jak najszybciej z głowy, parę dni temu zabrałam się za czytanie i… C.d. w recenzji.

Świat jest niemal idealny. Pełna automatyzacja samochodów pozwala zmniejszyć ilość wypadków, w domach pomagają roboty, armia wykorzystuje je też do swoich celów, co pomaga zniwelować udział ludzi w walce. Nawet budynki ulegają automatyzacji. Co jeżeli człowiek będzie chciał pójść o krok dalej? Stworzyć istotę idealną? Co jeżeli nie uda się jej od razu zabić? Archos chcąc uniknąć zagłady, tak jak jego poprzednicy, morduje swojego twórcę i powoli opanowuje wszystkie urządzenia elektroniczne na świecie. Ludzie są spychani do roli taniej siły roboczej, wykorzystywani do okrutnych eksperymentów, czy też po prostu masowo likwidowani. Na szczęście są śmiałkowie, którzy mają jeszcze siłę przeciwstawić się robotom, a z czasem wykorzystywać je nawet do własnych celów. Tak zaczyna się historia kilkoro bohaterów, dzięki którym ludzkość walczy o odzyskanie własnego świata i wolności.

Każdy rozdział rozpoczyna krótki wstęp Cormac’a Wallace’a. Po ostatecznej walce z Archosem pisze on sprawozdanie z początków Nowej Wojny. Wszystkie informacje czerpie z nagrań kamer czy też nagrań dźwiękowych, które Archos umieścił w swoim własnym archiwum. Dzięki tym relacjom poznajemy resztę bohaterów oraz historię oddziału Spryciarza, którzy zakończyli Nową Wojnę.

Każdy z rozdziałów opowiada inny fragment historii. Od narodzin Archosa, poprzez relacje z początkowych ataków robotów na ludzi, tworzeniu się ruchu oporu w Stanach, Japonii i Europie, kończąc na eliminacji panującego zła. Fragmenty przybliżają nam też sylwetki ludzi, którzy brali udział w wojnie w każdy możliwy sposób. Poznajemy dzielne plemię Indian, dające schronienie każdemu, kto tylko je potrzebował. Twórców nowojorskiego Ruchu Oporu, Dawn i Marcusa, czternastoletnia Mathilde, która po modyfikacjach dokonanych przez roboty, stała się ważnym elementem, który pomógł wygrać wojnę. Natomiast z odległej Japonii, pana Namure, którego geniusz pozwolił wielu robotom uzyskać wolną wolę, i przyłączyć się do walki po stronie ludzi.

Sama tematyka oryginalnością nie grzeszy. Dlaczego? Ile już filmów czy seriali o walce człowieka z robotami było? Chyba sama seria o Terminatorze wystarczy, jako przykład.
Mimo początkowych obaw, akcja wciągnęła mnie na dobre. Dawno nie czytałam tak oryginalnej powieści. Zwłaszcza, że jest to przecież gatunek i tematyka, której staram się unikać, gdyż naukowy bełkot zazwyczaj zniechęca mnie do lektury. Na szczęście, „Robokalipsa” od początku do końca zachowuje wysoki poziom i nie sposób się przy niej nudzić.

Dla mnie sama książka jest świetna. Nie raz miałam ochotę usiąść i płakać nad losem ludzkości, która sama sobie zgotowała taką, a nie inną przyszłość. Przeraża mnie powszechna automatyzacja i robotyzacja, a w „Robokalipsie” mamy idealny przykład tego, co może stać się, jeżeli cokolwiek wymknie się spod kontroli. Ja takiej przyszłości wole chyba nie doczekać. Książka wywołała u mnie sporo emocji, płakałam z bohaterami, denerwowałam się z nimi czy też wpadałam w euforię, kiedy tylko działo się cokolwiek pozytywnego. Moim zdaniem, właśnie to powinno cechować każdą dobrą lekturę – gra na emocjach. Dawno tak się nie solidaryzowałam z bohaterami żadnej powieści, więc boleśnie odczułam każdą ofiarę, którą pochłonęła wojna lub starcia z robotami. To właśnie największy plus „Robokalipsy”i – jej realność. Nie ma tutaj zjawisk nadprzyrodzonych czy też super bohaterów. Są tylko ludzie z krwi i kości, nie poddający się panującej presji i starający się przywrócić ład na świecie

Polecam książkę wszystkim, których interesuje tematyka nie tyle robotów, co walki ludzkości o własne, spokojne życie. Nie wiem ile przedstawicielek płci pięknej po nią sięgnie, ale ja zachęcam je do tego gorąco. Oczywiście, o panach również nie zapominam. Krew leje się obficie, nie brakuje tutaj dzielnych facetów latających ze spluwą. Więc i Wy znajdziecie coś dla siebie.
Ja tymczasem wyczekuje na wersję filmową książki. Jeżeli reżyserem jest sam Spielberg, to warto poczekać!!

Moja ocena:

Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Robokalipsa
Robokalipsa
Daniel H. Wilson
8.4/10

Są wszędzie - w twoim domu, pracy, samochodzie... I wkrótce cię dopadną. Nagle przestają działać wszystkie telefony i Internet. Z nieba spadają samoloty, a pozbawione kierowców samochody rozpoczynają...

Komentarze
Robokalipsa
Robokalipsa
Daniel H. Wilson
8.4/10
Są wszędzie - w twoim domu, pracy, samochodzie... I wkrótce cię dopadną. Nagle przestają działać wszystkie telefony i Internet. Z nieba spadają samoloty, a pozbawione kierowców samochody rozpoczynają...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Wszystko zaczyna się niewinnie.Czasami któraś z maszyn się psuje, odmawia posłuszeństwa,dostaje nagle ataku agresji. Jeden wypadek w Stanach,inny w Japonii....jakiś android wojskowy w Afganistanie por...

@Gosia40 @Gosia40

Na tę książkę trafiłam przypadkiem, ot, była na przecenie. Myślę - kupię, bo uwielbiam wprost apokaliptyczne wizje świata, na którym przyszło nam żyć. Z nadzieją na dobre kilka godzin emocjonalnej gon...

@rydzykowa @rydzykowa

Pozostałe recenzje @Violet

Nowa ziemia
Takiej przyszłości wolę nie doczekać...

Trochę przeciągnęło mi się czytanie powieści „Nowa ziemia”. Mimo, że swój egzemplarz dostałam przed premierą, to dopiero ostatnio byłam w stanie na spokojnie się w nią wc...

Recenzja książki Nowa ziemia
Życie, które znaliśmy
Wystarczy sekunda, by zniszczyć wszystko...

Lubicie historie o zagładzie Ziemi? Bo ja bardzo. Katastrofy, kataklizmy, wszelkiej maści niespotykane i przerażające działania matki natury. Nie ma to jak katastrofy, cz...

Recenzja książki Życie, które znaliśmy

Nowe recenzje

Dlaczego podskakuję
DLACZEGO PODSKAKUJĘ
@mikka138:

Gdy tylko dowiedziałam się o czym jest ta książka, wiedziałam, że muszę ją przeczytać. Temat jest mi dobrze znany, a wi...

Recenzja książki Dlaczego podskakuję
Mieszko. Wyjście z cienia
"Mieszko. Wyjście z cienia"
@tatiaszaale...:

Nie można stać w miejscu, trzeba przeć do przodu i do przodu. Bo kto nie idzie dalej, a stoi czy na zadku siedzi zadowo...

Recenzja książki Mieszko. Wyjście z cienia
Nechemia
W drodze przez XVII Rzeczpospolitą.
@sweet_emily...:

--*_*_*_*_* Jest rok 1666, w Konstantynopolu objawił się Mesjasz. Na jego spotkanie wyruszają tłumy Żydów. Wśród nich N...

Recenzja książki Nechemia
© 2007 - 2024 nakanapie.pl