Zieleń szmaragdu recenzja

"Ci, których kochamy, nie umierają, bo miłość jest nieśmiertelna"

Co robi dziewczyna, której właśnie złamano serce?
To proste: gada przez telefon z przyjaciółką, pochłania czekoladę i całymi dniami rozpamiętuje swoje nieszczęście. Ale Gwen – podróżniczka w czasie mimo woli – musi wziąć się w garść, chociażby po to, żeby przeżyć. Nici intrygi z przeszłości także dziś splatają się w zabójczą sieć. Złowrogi hrabia de Saint Germain jest bardzo bliski swego celu: Gwendolyn musi stanąć do walki o prawdę, miłość i własne życie.

Kolejny raz pani Gier urzekła mnie sowim niesamowitym i lekkim style pisania. Tą część, tak samo jak poprzednio po prostu wchłonęłam. Ten tom był jeszcze bardziej tajemniczy niż wcześniejsze. Z każdym kolejnym rozdziałem poznawaliśmy lub rozwiązywaliśmy nowe zagadki. W tej powieści wiele się działo. Miejscami nie mogłam tego wszystkiego ogarnąć, ale pomimo tego brnęłam dalej. Byłam tak pochłonięta tą książką, że zaskoczyło mnie iż skończyłam czytać.

Chyba większość osób zna historię Gwendolyn Shepherd i Gideon de Villersa. Mnie wprost urzekły ich przygody. W tej części wszytko było jeszcze bardziej emocjonujące i tajemnicze.
Dla wyjaśnienia, Gwendolyn i Gideon są podróżnikami w czasie. Pewnego dnia Gwenn odkrywa, że to ona, a nie jej kuzynka Charlotta potrafi przenosić się w czasie. Drugim podróżnikiem jest arogancki, ale jakże przystojny Gideon. Razem muszą stawić czoła przygodom. Trylogia czasu to historia o miłości, tajemnicy, podróżach w czasie i przygodach.

Jak zapewne wiecie poprzednie części zyskały ode mnie wysokie oceny, z tą nie będzie inaczej. Wiele osób zgodzi się ze mną, że Trylogia Czasu jest jedną z najwspanialszych serii, jakie powstały.
W tym tomie wszystkie zagadki z poprzednich części zostaną rozwikłane. I nie martwcie się nie zabraknie wątku miłosnego. Wręcz przeciwnie będzie go jeszcze więcej, ale nic wam nie będę zdradzać. W niektórych momentach, książka mnie nudziła, ale to były 3 może mniej miejsc. Tak pod każdym względem wszystko było idealnie zgrane. W tej części spodobała mi się końcówka, a zdziwił mnie fakt pochodzenia Gwendolyn, oczywiście pozytywnie. Czasami miałam ochotę od razu przekręcić te parę stron i zobaczyć jak dana historia się skończy, ale powstrzymywałam się żeby nie psuć sobie zabawy. Chciałabym żeby było więcej tak fenomenalnych książek.