W otchłani recenzja

Amy ma 17 lat wraz z rodzicami decyduję się wziąć udział w misji, której celem jest zaludnienie nowej planety. Podróż na nią ma trwać 300 lat, co oczywiste, uczestnicy żeby przeżyć muszą zostać zahibernowani. Niestety sprawy się komplikują i dziewczyna zostaje brutalnie wybudzona przed czasem. Budzi się na statku ,,Błogosławiony” który leci w kierunku nowej planety. Przewodzi na nim antypatyczny i despotyczny Najstarszy. Wprowadzone przez niego zasady są dla dziewczyny dziwne, żeby nie mówić przerażające. Można tak samo powiedzieć o większość ludzi mieszkających na statku. Są w błogim stanie, niczym się nie przejmują, są jakby oderwani od rzeczywistości, ubezwłasnowolnieni. Nie mają marzeń, mechanicznie wypełniają powierzone im obowiązki. Dla dziewczyny jest wielkim szokiem, to co dzieje się w jej nowym miejscu zamieszkania. Ludzie tam mieszkający nie zachowują się tak jak w jej dawnym życiu. Jest zagubiona i samotna. Nie podoba jej się rzeczywistość w której przyszło jej żyć. Dodatkowo pojawia się kolejny problem, ktoś specjalnie wybudza ludzi z hibernacji, powodując ich śmierć. Dziewczynie wydaję się że, jedyną przychylną dla niej osobą jest Starszy, który ma się stać następcą Najstarszego. Ale czy rzeczywiście tak jest, czy może mu ufać?
Rzadko kiedy mam okazje czytać książki science fiction, jakoś nie przepadam za tym gatunkiem. Zawsze wydaje mi się, że będzie dużo opisów dziwnych obślizgłych zwierząt, jeszcze więcej odrażających istot, cała masa rożności, nic tak naprawdę nie wnoszącego i nie ciekawego. Książka ,,W otchłani” mnie zaskoczyła i to bardzo pozytywnie, czytało mi się ją bardzo dobrze.
Bohaterowie są interesujący, każdy jest inny, widać, że są postaciami złożonymi a przy tym tajemniczymi. Tak jak już wcześniej napisałam Najstarszy, jest przywódca statku, uważa się za nieomylnego, jest despotyczny i pozbawiony uczuć. Zasady których każe przestrzegać są dla człowieka żyjącego w obecnych czasach niezrozumiałe. Również miałam wrażenie, że jedyny doktor na statku, nie przestrzega przysięgi Hipokratesa. Starszy jest nastolatkiem, nie zna innego życia, zasad panujących w cywilizowanym świecie. Kształci go Najstarszy starając się wpoić mu swoje założenia. Odbieram Amy jako głos rozsądku dla Starszego, szanse która została mu dana od losu na zmianę swoje życia, na wprowadzenie do niego innych wartości.
Język książki jest barwny, opisy przestrzeni ,, świata tymczasowego” pobudzają wyobraźnie. Pozwalają na wyobrażenie sobie bytności w takim miejscu. Fabuła wciąga, zaskakuje, intryguję, ma wszystko co jest potrzebne na ciekawą książkę.
Wielką przyjemnością było dla mnie czytanie historii napisanej przez Beth Revis.
Polecam!