W otchłani recenzja

Na tę książkę miałam już chrapkę od dłuższego czasu, zawsze coś mnie do niej przyciągało, kiedy widziałam ją na półce. Ale niestety był jeden czynnik, który mnie odpychał i to bardzo skutecznie - cena. Dlatego też odkładałam jej kupno na później i na później, aż w końcu kupiłam ją na promocji i nie żałuję.
Rodzice nastoletniej Amy dostają zlecenie, wraz z innymi naukowcami mają wylecieć na nową planetę w celu jej dokładnego zbadania oraz zaludnienia. Zostają oni zamrożeni wraz z córką i wysłani na statku kosmicznym. Na miejsce mają dotrzeć w ciągu 300 lat. Na pokładzie zaczynają się jednak dziać tajemnicze rzeczy.
Gdyby miała określić jakoś W otchłani, powiedziałabym, że książka jest lekka jak piórko, bo to pierwsze, co przychodzi mi na myśl. Czyta się ją naprawdę dobrze i szybko - to drugie nie do końca jest plusem, bo ja na przykład nie chciałam się z nią rozstawać.
Podczas kiedy wszędzie otaczają nas książki o miłości wampirów, wilkołaków i innych niestworzonych postaci, miło jest znaleźć książkę młodzieżową w której jest odrobina romansu pomiędzy ludźmi a nie człowiekiem i potworem oraz na dodatek w tak odległym świecie. Książka zdecydowanie na plus. Chociaż można w niej znaleźć małe niedociągnięcia, to nie przeszkadzają one w lekturze.
Kolejnej części doczekamy się niestety dopiero w styczniu 2014 roku.