Pięćdziesiąt twarzy Greya recenzja

Nigdy nie myślałam, że pójdę za tłumem i przeczytam coś, co dziś czyta co druga napotkana osoba. Do lektury tej książki zabierałam się od dłuższego czasu, jednak z tego powodu, że nie chciałam jej kupować, czekałam aż ktoś mi ją pożyczy... Koleżanka oddała mi ją jeszcze gorącą, tuż po przeczytaniu, polecając i - co najważniejsze, nie opowiadając nic a nic.

No i cóż mogę powiedzieć... Książka na prawdę wciąga, ma w sobie jakąś moc i tajemnicę, magię przyciągania, ponieważ przeczytałam ją w ciągu zaledwie czterech wieczorów, wygodnie leżąc w łóżku. Jak już zaczęłam, to nie mogłam skończyć, nie mogłam się oderwać, ani przestać. Dopiero zamykające się ze zmęczenia powieki były sygnałem do przerwy.

Historia mnie pożarła, pochłonęła cały mój wolny czas i właściwie nie wiem dlaczego, ale zaczęła mi towarzyszyć na każdym kroku. Nawiązały się dyskusje w pracy, pomiędzy osobami które czytały, a które czytać zamierzają. Jedni polecali sobie z wypiekami na twarzy, inni wstydliwie mówili, że może kiedyś przeczytają. Jednak gdzie się nie spojrzy, to każdy to albo już przeczytał, albo jest w trakcie, więc nie wiem czy to spowodowane jest reklamą czy książka jest aż tak wyjątkowa...

Do momentu " tych zabaw " byłam wniebowzięta, bo to całe napięcie, podchody, jedna wielka niewiadoma... To było coś :] Niby romans, niby już erotyk, ale jeszcze jeszcze trochę brakowało. I łudziłam się, że na kolejnej stronie dostanę to, co mi zapowiadano. Mimo wszystko pragnęłam jeszcze.

Natomiast "brutalne" opisy trochę ostudziły mój zapał do czytania (jakoś nie potrafię łączyć bólu z przyjemnością, nawet w myślach), ale przebrnęłam przez to dzielnie i nie wiem kiedy książka się skończyła...

Co prawda uważam, że jest trochę przereklamowana, a ten szum wokół niej trochę za bardzo nakręcił cały świat, co spowodowane było zbyt głośnym preludium do wydania tej książki. Zbyt wiele kontrowersji, zbyt dużo słów, które zapowiadały emocje godne Oscara, orgie, nieziemski seks, przesycony namiętnością, wręcz zezwierzęcony. No cóż... Jak było na prawdę, dowie się ten, kto przeczyta... Sama spodziewałam się czegoś jeszcze bardziej niemoralnego ;) ale to może ja jestem za bardzo zepsuta? och, sama nie wiem... (przewróciłabym oczami,ale się boję...) Mimo wszystko uważam, ze warto było spotkać pana Greya i pannę Anastasię :D a książkę polecam jedynie kobietom, gdyż co niektórym panom mogą się w głowie zrodzić się niepotrzebne ochotki...