Alchemik recenzja

Nie ma to jak zajrzeć w głąb własnej duszy i spróbować odkryć co dzieję się z naszym sercem. Popatrzeć w okno i milczeć. Milczenie jest Językiem Wszechświata. Odnaleźć Dobrą Duszę.
Ot takie ciut przemyślenia skłaniają nas do tych głębszych, do tych przemyśleń, które kiedyś musimy poznać i zmienić Własną Legendę. Kierować się nią w życiu i wiedzieć jakie ma się marzenia i czego pragniemy dokonać. Zawsze słuchać głosu serca.
“Nikt nie może uciec przed własnym sercem. Dlatego już lepiej słuchać, co ono mówi.”
Książki Coelho zawsze czyta się lekko, nie spotkałam dotychczas jego książki, przez którą nie szło się jak burza. Ale. Zawsze musi być jedno “ale”. Jego książki skłaniają nas do zajrzenia w siebie. Przypominają nam o istnieniu Naszego Serca, które próbujemy uciszyć. Wydobywa z nas pragnienia i marzenia. Abyśmy starali się podjąć Dobrą Drogę w własnym życiu. Abyśmy nigdy nie żałowali, że nie byliśmy kimś, kim zawsze marzyliśmy, aby być. Ani tego, że ruszyliśmy w drogę zostawiają wszystko czego dokonaliśmy. Bo prawdą jest, iż jeśli mamy dobytek i jest to dobytek materialny, ciężko nam opuścić dotychczasowe życiu i ruszyć za Własną Legendą. Jeśli mamy Miłość. Łatwiej nam opuścić wszystko i ruszyć w poszukiwania. “Lepiej kochać i stracić. Niż nigdy nie zaznać miłości”.
A czym jest miłość według Alchemika? “Miłość nie polega na tym, aby stać nieruchomo na pustynia, hulać po świecie jak wiatr ani patrzeć z daleka jak ty. Miłość jest tą siłą, która przemienia i ulepsza Duszę Świata.”
Uważam, że warto wgłębić się, choć na chwilę, w tą lekturę, tylko po to, aby odkryć Własną Legendę.