Chłopcy

Nie nadęte, lekkie, łatwe i przyjemne.
Fantastyka do poczytania w środkach transportu, aby nie mieć poczucia marnowanego czasu.
Fajny pomysł, dobre zrealizowany. Albo odwrotnie. Oczywiście, jest kilka zagadnień, które można było rozwiązać inaczej i nie wiem czy nie lepiej było napisać ciągiem jednej powieści niż "iluś" opowiadań. Myślę, że koncepcja jednolita lepiej by pasowała do "Chłopców". Jest wiele niewyjaśnionych, rozpoczętych wątków. Ponadto ktoś tu narzekał na nadmiar seksu w książce. Szczerze mówiąc - chyba miał inne wydanie. Możliwe, że pomyślę nad kupnem następnej części.

Kojarzycie bajkę o Piotrusiu Panu? Taka słodka, kolorowa, z dziećmi, złym kapitanem, wróżkami, na pewno ją widzieliście, nie wierzę, że nie mieliście w ręce książki o Piotrusiu lub nie widzieliście bajki. W to po prostu nie uwierzę, bo chyba każdy miał mniejszą lub większą styczność z jego przygodami. Mówi się, że w przyrodzie panuje równowaga i jeśli coś zjada trawę, to musi być inne coś, które żywi się tym czymś, co pożywia się trawą. I pewnie ktoś mi spróbuje wmówić, że przecież na człowieka nikt nie poluje, nikt go nie je, nikt na niego nie czyha. Poważnie? A The Walking Dead się oglądało? Jeśli nie to odsyłam do zapoznania się z serialem, a fanów zombie, magii i alternatywnych zdarzeń zachęcam do sięgnięcia po Chłopców, którzy równoważą dobrą aurę stworzoną wokół przygód Piotrusia. Twórczość Jakuba Ćwieka kojarzy mi się właśnie z taką alternatywą, światami znajdującymi się zaraz obok naszego, a czasem przenikających do naszej szarej rzeczywistości i przemieniającymi ją w coś jeszcze gorszego. I chociaż Chłopcy są zdecydowanie subtelniejsi i na tle tak mocnych książek jak Ciemność Płonie lub Liżąc ostrze nie wydają się tak przerażający, o tyle nie można im odmówić wyrazistości, masy wyobraźni, konkretów, wulgarności i braku owijania w bawełnę. To właśnie lubię w książkach Jakuba Ćwieka - przekleństwa są normą, nie ma lania wody i wyszukiwania określeń, które ugrzecznią i zastąpią czymś zwykłą kurwę. Dzięki temu, że język używany w książce jest tak bliski temu, jak komunik...

Rykiem silników, hukiem wystrzałów i głośnym: BANGARANG! – tak zwiastują swoje przybycie Zagubieni Chłopcy, najbardziej niezwykły gang motocyklowy na świecie. Niegdyś wierni towarzysze Piotrusia Pana, dziś odziane w skórzane kurtki zakapiory pod wodzą zabójczo seksownej Dzwoneczek. Zrobią wszystko, by przetrwać… i dobrze się przy tym bawić. Bez względu na cenę.

Historia Dzwoneczka, Piotrusia Pana, Wendy i Chłopców zawładnęła wyobraźnią tysięcy młodych czytelników.
Słodkie, pełne morałów i dobrych uczuć opowieści.
Ale pora skończyć z tym cukierkowatym wizerunkiem.
Oto kompani Piotrusia Pana w historii jakiej nie było.
Dowiadujemy się, że chłopcy, a raczej Chłopcy dorośli, ale nie stracili nic ze swojej brawury i poczucia tego, że przygoda tylko czeka aby się dokonać.
Banda zakapiorów na motocyklach zdolna do wszystkiego, a równocześnie skłaniający nas, czytelników do tego, aby ich polubić szczerze, z całym zestawem wad i zalet.
Z wiekiem ich przekonanie, co jest dobrą zabawą poszło dalej, a nawet przekroczyło pewne granice.

Czyta się błyskawicznie, humor tych opowieści jest znakomity, tylko się cieszyć, że to nie jedyne spotkanie z Chłopcami.
Okładka rewelacyjna, oddająca charakter całej książki, ilustracje także godne mistrza.
Dziękuję Wydawnictwu SQN za udostępnienie mi tej pozycji.

Nie przekonali mnie bohaterowie, nie porwał styl pisania, nie przypadł do gustu humor, akcja jakoś szczególnie nie wciągnęła - niby czytałem, ale jednak nie wzbudzało to we mnie żadnych emocji. Nawet do pomysłu, początkowo bardzo obiecującego, z czasem się zniechęciłem. Podczas lektury miałem momenty, kiedy cała ta historia przestawała być w moich oczach logiczna. Niby wszystko trzymało się całości, a jednak moja głowa huczała od "po co?", "bez sensu", "kiedy koniec?".

Całość recenzji: http://ksiazkowo-wg-rafala.blogspot.com/2014/12/chopcy-jakub-cwiek.html

Chłopców odbieramy jako przyjemną, lekką ale też obfitującą w wiele ciekawych zdarzeń powieść. Bo niespodziewane zwroty akcji są tutaj normalnością, nowe postaci i sytuacje sprawiają, że chwilami nie można odłożyć książki nawet na chwilę. ;] Chłopcy to lekka powieść, którą powinien przeczytać z pewnością każdy wielbiciel twórczości Jakuba Ćwieka. Osobom chcącym rozpocząć przygodę z z tym autorem radziłabym zacząć od tych bardziej znanych. Osobiście mi historia o motocyklowym gangu spodobała się średnio, ale czas poświęcony jej spędziłam raczej przyjemnie.

To zdecydowanie nie moja tematyka - niestety banda plujących na lewo i prawo motocyklistów mi nie odpowiada. „Chłopcy” mnie nie zachwycili, choć na szczęście trochę rozbawili, co w połączeniu z faktem, że czytało się ten zbiór szybko, spowodowało, że nie się nie męczyłam.

Gdyby PEGI mogła zaklasyfikować tę książkę na pewno nie zabrakłoby na niej oznaczeń: Wulgarny język, Narkotyki, Seks, Przemoc. xD Po prostu książka z jajem. Ani trochę się nie zawiodłam. Wszystko czego można się po Ćwieku spodziewać. Wciągnęła i rozbawiła. Mniam :)

Ta książka jest genialna! Przeczytałam w ciągu jednego wieczoru. Na 100% sięgnę po kolejną. Gorąco ją wszystkim polecam :)

Petarda! Ostra jazda gwarantowana ;) Polecam :)