Cytaty #wspomnienia

“- Gdybym mógł wybrać, wolałbym nigdy nie odzyskać wspomnień. Czasem po prostu lepiej jest nie wiedzieć. Możesz wtedy tworzyć różne scenariusze swojego życia. Ubarwiać je, idealizować. A gdy już poznasz prawdę, nie ma przed nią ucieczki. Musisz spoglądać jej w oczy każdego dnia. I decydować, czy pozwolisz, by cię zniszczyła, czy wykorzystasz ją, by stac się mocniejszym.”

“Wspomnienia są płynne, jak woda. Mogą wyciec przez najdrobniejsze pęknięcie w ścianie, kropla po kropli, ale nigdy zupełnie nie znikną, gniją w ciemnym kącie, pokrywają się pleśnią, puchną, aż w końcu przestają się mieścić, i wtedy znajdują sobie wyjście, sięgają ku światłu. ”

“Po traumatycznych przeżyciach zostają blizny. Czasem są przez jakiś czas głęboko ukryte i ujawniają się, kiedy najmniej się tego spodziewamy. ”

“Typ wspomnienia ma wpływ na to, jak postrzegamy czas, jaki od niego upłynął. (...) Mózg postrzega szczęśliwe wydarzenia jako świeże, nieodległe w czasie. Za to okropne wspomnienia są odsuwane jak najdalej, czasem nawet zupełnie zapominane albo blokowane. To chyba taki nasz mechanizm obronny. Otaczać się tylko tym, co dobre.”

“Człowiek starzeje się, koniec się zbliża i szkoda tracić czas na wspominanie. Należy zrozumieć matematyczny paradoks tęsknoty: jest potężniejsza we wczesnej młodości, kiedy objętość minionego życia jest nikła. (s.46)”

“Tylko dla przeżyć warto żyć. I dla tego, aby móc je komuś potem opowiedzieć.”

“Kobiety żyją wspomnieniami. Mężczyźni tym, co zapomnieli.”

“Pamięć jeździ wózkiem widłowym między regałami, zastanawiając się, gdzie co odłożyć. Bywa, że przez całą noc tak krąży i przekłada wspomnienia z miejsca na miejsce. Musi być bardzo uważna, bo z niedomkniętych szuflad wysypują się sny i, jak to sny, robią co chcą. ”

“Zapomnieć. Co za słowo. Przepełnione zgrozą, pociechą i upiornością! Kto potrafi żyć bez zapominania? A czy ktoś potrafi wystarczająco zapominać? Wyrzucać popiół wspomnień, który rozsadza serce? Człowiek jest wolny dopiero wtedy, kiedy nie ma już nic, dla czego mógłby żyć.”

“Z łatami stajemy się sami do siebie mało podobni. I nawet nasza własna pamięć nie zawsze chce nas pamiętać, jacy kiedyś byliśmy.”